Chapter 6
"I told the stars about you."
I was left dumbfounded the moment I've read his message. Nang makabawi ako ay agad kong ibinulsa pabalik ang cellphone ko. Mabuti naman at abala ang dalawa sa pag-uusap kaya hindi nila napansin ang naging reaksiyon ko.
What the hell is wrong with this guy? I thought matino siya, turns out gaya lang rin pala siya ng ibang mga lalake. Bigla akong nabalik sa katinuan nang biglang tumunog ang cellphone ko. Napatingin si Jax at Johaness sa akin kaya hilaw na ngumiti ako at saka tumayo para sagutin ang tawag nang hindi tinitingnan ang caller id.
"Tasheeva, do you know that---"
"You bastard, I'll surely kill you! Give me back my fucking phone!" Napakunot ang noo ko nang marinig ang boses ni Storm sa background. Seems like pinaglalaruan na naman siya ni Hurricay. Now I get it! Possibleng si Hurricay ang nagsend ng text message na iyon sa akin kanina! Right! Storm doesn't look like someone who would use that jejemon style anyway.
"Hey Tash, you still there? As I was saying---"
"Quit playing around. Get a hold of yourself, you're drunk." I said before ending the call. I never wanted to play around. Besides, hindi ko naman sila kilala totally. They may look harmless, still I can't afford to befriend them. At least not now.
"Prank caller?" Napatingin ako kay Jax na ngayon ay nakapamulsang nakatingin sa akin.
"Yes. Where's Johaness? Iniwan mo?" I asked to divert his attention.
"No. Well, yes. We're planning to go home na rin. We might have a surprise quiz." He said. Bahagya naman akong tumango at sabay na kaming naglakad papunta sa kinahihigaan ni Johaness. Ginawa niyang pang-unan ang dalawang braso niya habang deretsong nakatingin sa mga nagkikislapang bituin sa kalangitan. Umupo ako sa tabi niya at napatingala na rin samantalang nakatayo pa rin si Jax habang nakatingin sa aming dalawa.
"I really want to be a billionaire." Biglang saad ni Johaness kaya nabaling sa kaniya ang atensyon ko. Tumingin siya sa akin at bahagyang ngumisi. He smiled yet his eyes says he's not happy at all. Or is it just me? "In order to survive, you need to have money. That is the most essential thing in this world second to love."
"You have the money. Bakit kailangang bilyon pa ang gusto mo?" I asked, confused of his sudden confession. Ngumisi naman si Jax at kasabay noon ay ang pagtawa ni Johaness. He laughed without humour which confused me more. Seriously, are they drunk? Sinamaan ko ng tingin ang dalawa habang naglalakad si Jax papunta sa amin. Nang makaupo na siya'y hinila niya rin paupo si Johaness sabay inakbayan.
"He once told me that he wanted to be the richest person in the world. He wants to buy the mars and negotiate with the aliens. Aniya'y mas makabubuti kung doon na lang tayo tumira. Siya na daw ang bahala at dadalhin niya ang sangkatauhan doon." Natatawang saad ni Jax habang nakaakbay sa nakangising si Johaness. Hawak hawak na ni Jax ang kaniyang tyan sa katatawa. Namumula na rin ang mukha ni Johaness na malamangay dahil sa kahihiyan.
"But hey, I was serious!" Pangatwiran pa ni Johaness.
"You two must be tired." Natatawang sabat ko at pumagitna sa kanilang dalawa. Natatawang inakbayan naman ako ng dalawa. "Umuwi na kayo." I said.
"We were classmates in grade 1." Jax said.
"You were so distant. Your eyes looks so cold and even your smile looks so expensive." Nangingiting saad naman ni Johaness. "Shocking part is that, the three of us have a picture!" dagdag niya pa habang may hinahalungkat sa wallet niya. It was a picture of us! Nakaakbay sa akin si Johaness at natatawang nakatingin sa mukha kong nakabusangot. Si Jax nama'y nakangiti sa camera ngunit pansin sa picture na nakahawak siya sa kamay ni Johaness na nasa balikat ko.
