Harry Potter • Imagine

◇

Cedric Diggory

"NE?!"

Korkuyla kafanı sevgilinin omuzundan kaldırdın. Bu kadarı fazlaydı. Onlar daha çocuktu.

"Ne demek ilk görev ejderhalar!?"

"Güzelim sakin olur musun?"

Seni kolları arasına alarak tekrardan kafanı omuzuna yerleştirdi.

Kokusuyla yumuşarken kollarını sevgilinin bedenine doladın.

"Korkuyorum Ced."

Cedric alnından öperek konuşmaya başladı.

"Bana bir şey olmayacak güzelim,söz veriyorum."

Derin bir nefes aldın. Ona bir şey olursa ne yapardın bilmiyordun. Kötü düşüncelerini kafandan uzaklaştırarak sevgiline daha sıkı sarıldın.

.......

"Lütfen dikkat et Cedric."
Gözlerin dolu bir şekilde boynuna atlamıştın.

Gerçekten çok korkuyordun. Sonuçta ejderhalardı.

"Sana sözüm var ve ben sözlerimi tutarım biliyorsun."

Kafanı aşağı yukarı doğru sallayarak onayladın.

Birkaç kişinin Cedric 'i çağırdığını duyduğunuzda, Cedric seni son kez öperek onların yanına gitmişti.

Titreyen bedenini sakinleştirmeye çalışarak tribünlere doğru yola koyuldun.

O ejderhayla sen karşı karşıya gelsen bu kadar korkmayacağından emindin.

Kalabalığa doğru yürüyüp kendine bir yaş buldun. İçinden bildiğin tüm duaları ediyor,  ona bir şey olmaması için tanrıya yalvarıyordun.

Gergin bekleyişinin ardından duyduğun anons sesiyle yerinden fırladın. Cedric korkusuz bir şekilde alana doğru yürürken ona doğru bakıyordun.

Titreyen ellerini sakinleştirmeye çalışırken uyuyan ejderhanın bir anda gözlerini açmasıyla çığlık atmıştın.

Cedric hızlıca bir kayanın arkasına saklanmıştı.

Bir elinle kalbini tutuyordun. Bu kadar adrenalin sana fazlaydı.  Tek dileğin bayılmadan bu görevin tamamlanmasıydı.

Çok uzun sürmemişti. Cedric en sonunda altın yumurtayı almayı başardığında oturduğun yerden hızla kalktın.

Kalabalığa ve önüne gelen insanlara aldırmadan koşmaya başladın.

Çadırın oraya geldiğinde Cedric'i gördün.

Bir koluyla yumurtayı sarmalarken diğer koluyla belini tutuyordu ve yüzünde çizikler vardı.

Hızlı adımlarla yanına giderek bir kolunun altına girdin.

"Y-YN,"

"Konuşma hastane kanadına gidiyoruz."

Derin bir nefes alarak hareketlendiniz. Cedric'in arada çıkardığı acı dolu iniltileri canını yakıyordu.

Zar zor hastane kanadına geldiğinizde Cedric'i bir yatağa yatırdın. Madam Pomfrey sizi gördüğü an yanınıza gelmişti.

Altın yumurtayı alarak baş ucundaki komodinin üzerine koydun.

Madam Pomfrey , Cedric'in yaraları ile ilgilenirken onu izliyordun.

İşini bitirdikten sonra yanına gelerek elini omuzuna koydu.

"Yaralarını hallettim biraz dinlensin canım."

"Teşekkürler Madam Pomfrey."

Yaşlı kadın nazik bir gülümseme vererek oradan ayrılmıştı.

Yatağın yanına oturarak sevgilinin elini tuttun.

Uykuya daldığını görünce gülümsedin.
Alnına düşen saçları geriye doğru iterek yanağına bir öpücük kondurdun.

Ellerin hâlâ Cedric'in elini tutarken gözün yumurtaya kaymıştı.

Derin bir nefes aldın. Yumurtanın sırrını daha sonra da çözebilirdiniz.

Görevler zor olacaktı ve sen bu süreçte sevgilini elinden geldiğince destekleyeceğine söz vermiştin.

Ve tıpkı sevgilin gibi sende sözlerini tutardın.

.........................

Cedric isteyen bir okuyucum vardı kullanıcı adını hatırlayamadım eğer okuduysan umarım hoşuna gitmiştir🥺

İlk defa açıklamaya ne yazacagimi bilemedim sanırım dmckclcmcn

Nasılsınız?  İyi olmaya çalışın, mutlu kalmaya çalışın. Belki bir çoğunuz yorgundur. keşke diyorum bazen sihirli bir değneğim olsa da dünyada ki tüm olumsuzlukları düzeltebilsem.

Zamanında birisi " hayat üzülmek için çok kısa."  Demişti bana asla aklimdan çıkmaz🥺 Ne olursa olsun gülümsemeyi unutmayın♡

Sizleri seviyorum okuduğunuz için teşekkür ederim♡