Karışık (gxg)

13

Bütün oyunculuk yeteneklerimi kullanıp annemleri hasta olduğuma ikna etmiştim fakat yine de beni onlarla beraber kahvaltı yapmaya zorlamışlardı. Şirketin batış zamanlarında neredeyse hiç vakit geçirememiz onları derinden etkilemişti. Hatta utanmasalar onlarla beraber aynı yatakta yatmamızı bile isteyeceklerdi. Pijamalarımla masaya oturmuş ve dakikada elli kere esneyerek önüme konanları yiyordum.

"Ee Dream..." dedi annem. Of yine ne öğrenmişti hakkımda bu kadın.

"Yarınki kutlamaya kız arkadaşını da getiriyor musun?" Ağzımdaki suyu fışkırtmama sebep olmuştu bu cümle... Korkuyla anneme baktım.

"Sen... Ne kutlaması? Kimin kız arkadaşı?"

Louis gülerek suratıma baktı. Seni orospu... Hemen anneme yetiştirmişti!

"Alex'i de getirmelisin..." dedi Louis. Bu Audrey'de gelecek anlamına mı geliyordu?

"Ah... Ben yarın gelemem ki."

"Neden?" dedi annem.

"Hastayım."

"Tatlım... Okula gitmemek için yaptığını anlayabiliyorum lütfen beni salak yerine koyma."

Bu kadın cadı falan mı?

"Gerçekten hastayım."

"Hayır değilsin Dream ve yarınki kutlamaya geliyorsun. Alex'i çağırırsan sevinirim tanışmak istiyorum o kızla." diyerek babamla beraber masadan kalkmışlardı. Genelde ebeveynler eşcinsellik konusunda anormal derecede tepki gösterirlerdi. Aslında annemlerin de kızmasını beklenmiştim fakat bana yıllardır ilişki konusunda yaptıkları haksızlıklar onların kızma hakkını ellerinden almıştı. Daha on yaşımdayken bile dedemlerin Jacob ile benim evleneceğimi konuştuklarını hatırlıyorum. Nasıl bir geri kafalılık bu? Ayrıca... Annem veya babam neden hiç tavrını ortaya koymamışlardı ki?! Çok rahatsız edici bir olay... Ve her aklıma geldiğinde soyumuzu kurutma isteğini içimden atamıyorum.

Annemi ve babamı evden uğurladıktan sonra salondaki koltuğa kendimi atmıştım.

"Alex'le kavga falan mı ettiniz çok kötü gözüküyorsun. Ayrıca dün bahçede de kötü ayrıldınız..."

"Bizi mi izliyorsun?" dedim televizyondan gözlerimi ayırmadan. Sanırım Daniel haklıydı... Louis bir şeylerin farkında olabilir.

"Sizi görmemek mümkün mü? Ayrıca..."

Ayrıca demesi dikkatimi çektiği için göz teması kurmaya başlamıştım.

"Ayrıca çok yakışıyorsunuz."

Samimiyetsizce tebessüm ettikten sonra televizyona bakmaya devam ettim. Sabah programları... Nefret ediyorum hepsinden. Bir dakika. Bu nasıl haber başlığı...

Eşini beş kişiyle aldatıp yaptığı çocuklarla tarikat kurmaya çalıştı.

İnsanlar korkunç...

Louis okula gidecekse neden erken kalkmıştı anlamıyorum... Daha bir saat vardı okulun başlamasına. Güzelce uyumak yerine şu an benimle sabah programları izliyordu. Tam Louis'e sataşmaya karar vermişken kapı çalmıştı.

"Git aç."

"Hayır hastayım."

"İyi... Sen açana kadar annemler de dışarıda beklesin o zaman."

"Offf!"

Sinirle ayağa kalktım ve gidip kapıyı açtım.

"Audrey?" yerimde donup kalmış ve sinirle bana bakan Audrey'i inceliyordum. Birkaç hafta önceki durumdan ziyade şu an pijamalarıma gülmüyordu.