Karışık (gxg)

19

İğrenç bir pozisyonda koltukta uyuyakalmış ve boynum kırk beş derece eğik bir şekilde hızlı adımlarla okula gelmiştim. Bahçede, girişte, tuvalette yok... Audrey bir gecede varlığını silmiş gibiydi.

Girişte beklerken yan yana yürüyen Alex ve Haley ile karşılaşmak az da olsa moralimi düzeltmişti. Aralarındaki buz giderek eriyor gibi... Boynumu tutarak yanlarına yürüdüm.

"Hey..." dedim moralimin bozuk olduğunu belli eden bir ses tonuyla.

"Gün-"

"Haley, Audrey'den haber alabiliyor musun?"

Alex'in lafını kesmiştim fakat dün geceden beri bu sorunun cevabını merak ediyordum. Acaba abartıyor muyum? Belki de Louis'in bizi öyle görme ihtimalinden rahatsız oldu...

"H-Hayır. Yani... Ulaşmaya çalışmadım. Bir şey mi oldu?"

Alex'in bizi dinlemediğini fark etmem biraz moralimi bozsa da yine de bozuntuya vermedim.

"Dün gece beraberdik fakat bana haber vermeden evden gitti. Arıyorum ve açmıyor."

Haley gerginlikle kafasını salladı ve hemen telefonunu çıkartarak Audrey'i aradı.

"Açmıyor."

Tam endişe kat sayım artarken Tanrı bana Cassy'i güzel bir zamanlamayla göndermişti.

"Cassy."

Bana baktı ve olduğu yerde durdu.

"Audrey eve geldi mi?"

"Evet."

Şükürler olsun.

"Neden telefonu açmıyor?" dedim. Cevap almayı beklemiyordum...

"B-Bir şey mi yaptım? Kötü..."

"Evet Dream. Yaptın."

Haley'nin yanıma gelip Cassy'e öldürücü bakışlar atması ortamı gerse de... Odaklanamıyordum şu an. Ne yapmıştım ki?

"Hiçbir şey yapmadın Dream. Cassy yine akşamdan kalma ve saçmalayıp duruyor." dedi Haley gözlerini Cassy'den ayırmadan.

"Dream, Audrey'i değiştiriyor. Ve bu değişim acı verici." dedi Cassy. Benim hakkımda konuşulmasına rağmen diyaloğa dahil değildim.

"N-Ne? Bir dakika... Sanırım derdini anlıyorum Cas." demişti Haley gözlerini kırpmadan Cassy ile bakışırken. Bir süre sonra Haley kafasını sallayarak bana döndü,

"Bir süre Audrey ile görüşmeseniz daha iyi Dream. Audrey'e güven..."

"Anlamadım?" dedim.

"Sadece bir süre Dream... Audrey yalnız kalmalı."

"Farkında olmadan onu incittim mi?" dedim. Gözlerimin dolmasına engel olamıyor ve dün gece için pişmanlık duymaya başlıyordum...

"Hayır Dream... Hadi sınıfa gidin."

Bir şey demeden Cassy ve Haley'e bakarken Alex gelip kolumdan tutmuştu. Beni içeriye sürüklemesine izin verdim.

"Dream... Bunu söyleyeceğimi düşünmezdim ama Audrey'e güvenmelisin."

"Alex ortada ne dönüyor şu an?"

"Bilmiyorum Dream. Sadece Audrey..."

Cümleleri tamamlayamaması sinirimi bozmuştu bu yüzden sinirle nefes vererek bahçeye çıktım. Önüme bakmadığım için birisiyle kafalarımız çarpışmıştı.

"Dream! Kafan çok sert."

Lucy... Gülerek kafasını tutuyordu.

"Pardon." dedikten sonra banklara yürümeye başladım fakat Lucy kolumu tutarak bana engel oldu.