Karışık (gxg)

26

Birkaç gündür Jacob ile odama kapanıp dedemin ne haltlar yediğini anlamaya çalıştığımız için Audrey ile görüşememiştik. Buluşmayı teklif etmişti fakat çözmem gereken cidden büyük problemler var. Ne olduğunu sorduğunda söylemeyi çok istiyordum ama Jacob beni kesin bir dille uyarmıştı. Okulda da en fazla on dakika konuştuk çünkü Louis... Artı olarak boş sınıflardan birinde Jacob ile çalışmaya devam etmiştik. Ama elde ettiğimiz şey koca bir sıfır. Ortada neredeyse suç denilebilecek kadar büyük bir olay vardı ama ben hisselerimin yarısının gitmesinden başka hiçbir şey bilmiyordum.

Yine gecenin bir yarısı olmuştu ve canımız sıkıldığı için oturup boş boş etrafı incelemeye başladık.

"Dedemden nefret ediyorum." dedim aniden.

"Ortalıkta böyle dolaşma..."

"Of ya! Hayat mı bu? Her konuda kendimi saklamak zorundayım..."

"Dream... Yeri geldiğinde açık yaşarsın ne istiyorsan ama şu an uygun bir zaman değil."

Kafamı salladım. Haklıydı... O sadece dedeme olan nefretimden bahsetse de ben Audrey ile ilişkimizi saklamaktan da sıkılmıştım.

"Ben gidiyorum. Yarın yine erkenden okulda buluşuruz."

"Görüşürüz..."

Jacob odamdan çıktı ve birkaç saniye sonra dış kapının kapanma sesini duydum.

"Yemek söyleyeceğim ister misin?"

Louis odamın kapısından kafasını uzatmıştı.

"Hayır teşekkürler. Yatacağım..."

"İyi geceler."

Gülümsedim ve yatağıma yatıp örtüyü üzerime çektim. Çok fazla bilgisayar ekranına baktığım için gözlerim elden gidiyormuş gibi hissediyordum. Gözüme uyku girmiyordu... Audrey'le buluşmak istiyordum ama yanına gider gitmez bana yine ne olduğunu soracaktı. Jacob... Ona söylesem ne kaybederdik ki?!

~Mesajlar~
Dream: Seni özledim 🥺

Kısa bir süre sonra cevap gelmişti.

Audrey: Bende seni tatlım...

Hemen yataktan fırladım. Ayağa kalkarak bir süre telefonun etrafında döndüm. Tatlım mı? Ben mi? Tatlı mı? Onun mu?

Dream: Yha nlr dyrsn :s

Audrey: Kapı açık mı?

"Açıkmış..." dedi harika bir ses...

Kafamı korkuyla kaldırıp karşımda dikilen Audrey'e baktım. Şu balkon... Hemen gidip boynuna atladım.

"Seni çok ama çok özledim!" dedim yanağını öperken.

Beni belimden kendisine çekti ve dudaklarıma erimeme sebep olacak bir öpücük bıraktı.

"Sana çok güzel bir haberim var Dream..."

Gülümsedim.

"Louis ve ben ayrıldık..."

Buna sevinsem mi emin olamıyordum...

"N-Ne güzel..."

"Mutlu olmadın mı?" dedi geriye çekilerek.

"Oldum. Ama... Onun hayatını mahvetmişim gibi hissediyorum."

Kafasını salladı.

"Bu olayda bir suçlu varsa o kesinlikle sen değilsin Dream."

Bir eliyle yanağımı okşuyordu. Ondan gözlerimi alamıyorum... Ayın loş ışığında daha güzel gözüküyor. Gözleri, dudakları, saçları... Hepsi ayrı parlıyordu bu gece. Elimle çenesini tutup dudaklarımı dudaklarına bastırdım. O da elini kazağımın altına sokarak göğüslerime ulaştı...