Attack on Zombies

Chapter 18

Chapter 18

Lorence

Nakayuko lang ako at Hindi magawang umawat sa dalawa, gusto Kong ipagtanggol Si Ryo at Ang mga Kapatid ko pero Hindi ko magawa.

Naiinis ako sa Sarili ko Dahil naduduwag akong harapin Si Dad at iyon Ang totoo, Dahil Wala akong Lakas ng loob tulad ng Kay Ryo

Ako ang panganay ako dapat Ang humaharap nito ako dapat humaharap ng problema, pero kabiliktaran lang Ang nangyari

Mas Pinili Kong manahimik.

Hindi ko magawang gampanan Ang role ko sa pamilyang to

Malayong malayo na sila at ako ay napagiiwanan na

"Bukas na bukas ihanda niyo Ang Sarili niyo sa punishment niyo" maowtoridad na utos ni Dad. Umalis na ito sa Salas na sinundan ni Mom.

Nilingon ko Naman Ang mga Kapatid ko na bagsak Ang mga balikat.

Ito Ang kinatatakutan namin once na pumalpak kami sa pinapagawa niya or Hindi nasusunod Ang gusto niya

Mas Natatakot ako Kay Ryo. Aminado na Tanga ako pero Hindi ako manhid para maramdaman ko.

Ramdam ko ang init ng ulo niya kay Ryo. Nakikita ko iyon pag May mali siya nakita sa ginawa niya.

Hindi talaga sila mag kasundo

Ngayon pa lang. I feel sorry for Ryo, please forgive him.

Pero Sigurado Naman nama'y dahilan iyon Kung Bakit niya iyon Ginagawa. Hindi ganon si Dad kababaw para gawin niya. I feel his love to us but he never showed to everyone.

Nabawasan na rin Ang mabigat na atmosphere na kanina pa namin tinitiis.

Nakahinga na rin ako ng maluwag

Iba Magalit Si Dad, kahit masasakit na salita ay binibitawan niya saamin Lalo na Kay Ryo.

"Tsk!" Rinig Kong asik ni Clayton. Nagtaka naman ako sa inaasta niya. Kanina ko pa siya nahahalata na mainit Ang ulo at Hindi ko Alam Kung ano Ang dahilan

"Bakit kuya Clayton?" Tanong ni Claude.

Umiling si Clayton, inis na nag roll eyes atsaka umalis sa Salas.

"Ano ang problema non?" Tanong ko sakanya.

Lumapit ito sakin at bumulong. "Tungkol sa babae---ata"

"Huh?" Ayos tong si Clayton, may Zombies na, babae pa rin problema. Kakaltokan ko na ang batang yon.

"Mag pahinga na kayo. Goodnight." Malamig ang sambit ni Ryo. Poker face lang ito at kalmado na ang hitsura.

As usual hindi ko mabasa kung ano na iniisip niya. Nailing nalang ako.

"Ryo" tawag ko sakanya ng kami nalang dalawa na nasa Salas. "I know you hate him, but please.. forgive him for what he did to you"

"I know he has a reason.." Sambit ko. Imbes na sagutin ako ay naglakad ito palayo. Inaasahan ko na iyon.

=====

Maaga kaming gumising at kami lang apat na nandito sa rooftop. Kaming tatlo lang magkakapatid kasama si Mama.

Siya and inutusan ni Dad para ipagawa saamin Ang parusa niya.

Wala si Ryo at kasama si Dad.

"I'm Sorry for doing this" Usal ni Mom. "Ayaw kong gawin ito, kailangan"

"A..Ayos lang p-po, Mom." Sagot ni Claude. Hirap man sa paggalaw pero tinapos na niya ang panghuling bilang sa pag push-up. Maingay na bumagsak siya sa semento.