Wear the rules || Badass part 2

Hoofdstuk 17

Soms is het moeilijk voor mij om te zien wat Jayden zijn intenties zijn.
Ik weet dat hij het altijd goed bedoelt maar voor mij is het erg moeilijk.
Na alles wat er is gebeurd met Mason de afgelopen tijd weet ik niet hoe ik me moet voelen.
Het is het eind van de dag en ik zit tegen een boom aan in het kleine parkje.
De vogels en het geluid van de wind maakt me rustig. Ik sluit mijn ogen en denk na over alles wat er nu gebeurd.
Ik hou van Jayden geen twijfel aan mogelijk maar zijn we echt voor elkaar gemaakt?
Ik word uit mijn gedachten gehaald als ik ineens heel zacht een schouder tegen m'n schouder voel.
Door het plotselinge gevoel open ik rustig mijn ogen.
"Oh hey Jay" geen antwoord.
Jayden kijkt me aan en zonder woorden legt hij zijn hoofd op mijn schouder.
Ik kan niets anders doen dan glimlachen. Door de comfort die ik nu voel sluit ik mijn ogen weer en geniet ik van alle geluiden om me heen.

Als de zon ondergaat maak ik Jayden rustig wakker.
"Hey hey slaapkop" ik lach en sta op.
Jayden steekt zijn hand uit en ik help hem om op te staan.
Hij pakt me vast in zijn armen om mijn heupen.
"Ik ben zo blij dat ik jou heb Skye"
Ik glimlach en draai me voorzichtig om.
Als ik me eindelijk heb omgedraaid geef ik hem een kleine zoen op z'n wang.
Ik hoor Jayden nog lachen als ik uit zijn grip probeer te komen.
Jayden laat me los en pakt mijn hand vast.
Ik kan het niet laten om te glimlachen en trek hem mee naar binnen.
Ondanks dat bijna iedereen naar ons kijkt heb ik het gevoel dat er niemand is.

Door deze momenten weet ik dat ik van Jayden hou.
Zonder Jayden zie ik geen toekomst.
We lopen samen naar de lift en gaan naar onze kamer.
Als we boven zijn opent Jayden de deur.
Ik laat me vallen op de bank maar omdat ik Jayden z'n hand nog vast heb trek ik hem mee.
Jayden valt op me en we moeten beide hard lachen.
"Jij maakt me ook gelukkig" zeg ik met een glimlach terwijl ik hem stevig vast hou.