Wear the rules || Badass part 2

Hoofdstuk 4

*Ik open de nieuwe fles drank en begin ervan te drinken.
Als de hele fles op is val ik huilend in slaap.*

Als ik wakker word is normaal het eerst wat ik doe Jayden een zoen geven.
Alleen al als ik eraan denk moet ik huilen.
Altijd als ik eindelijk iemand vertrouw moet er weer iets gebeuren.
Waarom Jayden waarom niet die Barbie poppen ofzo?
Inmiddels stromen de tranen alweer van mijn wangen af.
Ik sta op en zet mijn speakers aan.

Eigenlijk moet ik weer op het internaat zijn dus dat is waar ik vanmiddag heen ga. Ik loop de trap op en pak wat kleren. Als ik klaar ben met aankleden loop ik weer naar beneden. Ik pak de sleutels en loop het huis uit. Ik leg de reserve sleutels weer onder de deur mat en loop naar het internaat. Als ik het gebouw eindelijk zie loop ik zo snel mogelijk naar de kamers. Ik loop naar de kamer en het eerste wat ik zie is een foto van Jayden ,Mason , Paris en ik. Ik loop naar mijn slaapkamer en ga zitten op het bed met mijn handen in mijn haren. De bel gaat en ik sta zo snel mogelijk op. Ik pak mijn rugzak van de grond.

Ik sprint de kamer uit en ren naar het lokaal. Iedereen komt uit hun kamers. Als ik eindelijk bij het lokaal ben ga ik zitten bij het raam. Paris komt binnen gelopen en gaat naast me zitten. 'Skye ik weet dat het moeiijk is nu met Jayden maar ik ben er voor je he?' zegt Paris tegen me.'

'Moeilijk? nee helemaal niet het gaat perfect niks aan de hand.'

'Skye lieg niet we hebben het allemaal moeilijk!' Zegt Mason die voor ons is gaan zitten.

'Mason het gaat wel en zo erg is het ook weer niet hoor een beetje rust is ook niks mis mee!' De leraar komt binnen gelopen en begint gelijk met praten.

'Oke allemaal pak jullie spullen dan kunnen we beginnen!' Ik pak mijn rugzak en zoals gewoonlijk zitten er geen spullen in.

'Mevrouw Sanchéz jij mag ook je spullen pakken hoor!'
Ik pak mijn rugzak en doe alsof ik er spullen uit haal.

'Dus mevrouw Sanchéz wat is dan het antwoord?'
'Ik zou zeggen teennagel maar die grap is al gemaakt.' Zeg ik zo serieus mogelijk.
De leraar draait zijn ogen en gaat verder met de les.
Ik grinnik en ga verder met kijken naar het bord.
'Mevrouw Sanchéz wilt u uw schoenen van de tafel af halen?!' Schreeuwt de man woedend.

'Nou omdat u het zo aardig vroeg!'
'Niet zo brutaal mevrouw anders mag je je gaan melden!'
'Nou dat word dan melden doei!' Ik zwaai naar de man en sta op.
Ik loop het lokaal uit en gooi de deur zo hard als ik kan dicht.
'Klootzak!' Schreeuw ik hard zodat de leraar het nog hoort.

Nou ik was niet van plan om me te melden dus dat ga ik dan ook niet doen.
'Skyler Summer Sanchéz melden bij de directrice!'
Ik zucht en ren zo snel als ik kan alle trappen af , Langs de directrice haar kamer naar buiten.
'Skyler!!' Schreeuwt mevrouw Stone nog. Ik negeer haar compleet en ren door.
Buiten regent het maar dat houd mij niet tegen. Ik blijf rennen totdat ik niet meer weet waar ik ben.
Ik sta op een bouwterrein.
Ik loop een garage in en zak door mijn knieën.
Mijn hoofd laat ik rusten op mijn knieën.
Tranen stromen over mijn wangen. Ik hou de tranen niet meer tegen omdat ik weet dat ik er niks aan kan doen.
Als ik geen tranen meer heb om te huilen sta ik op.
Ik pak mijn telefoon en zie een paar gemiste oproepen.
Ik negeer iedereen en begin weer met lopen.
Na ongeveer een uur hebben gelopen kom ik langs het ziekenhuis.
Een traan verlaat mijn oog.

Ik besluit om naar binnen te gaan.
Als ik aan de receptie sta vraag ik waar Jayden ligt.
'Meneer Bradley mag nu even geen bezoek. Er zijn namelijk als mensen.' Zegt de vrouw zonder van haar computer te kijken.
'Okey Dankuwel.' Zeg ik sarcastisch.
Ik loop naar de lift en ga naar de etage waar Jayden gister lag.
Ik sta voor de zelfde kamer en zie mevrouw Stone daar staan met Paris en een man.
Ik klop aan en loop naar binnen.
'Skyler waar was je?!?!!' Schreeuwt Paris die me stevig knuffelt.
'Hoi aangenaam kennis te maken u bent zeker de vriendin van mijn zoon?'
'Euh ja dat klopt.'
'Oh ik ben zo trots op hem dat hij eindelijk voor een leuk meisje is gegaan en niet zo'n Barbie pop.'
Ik glimlach alleen maar.
Ik negeer mevrouw Stone en ga naast Jayden zitten.
Ik pak zijn hand en kijk naar zijn hoofd.
Meerdere tranen vallen op de grond.
Zonder dat ik het door heb verlaat iedereen de kamer.
Na Een tijdje kijk ik op.
'Ik hou van je Jayden.'
Ik loop de kamer uit en Paris staat daar nog steeds met haar vader.
Ik loop naar Paris en neem haar stevig in mijn armen.
Mijn hoofd rust op haar schouder.
'Paris ik ga er alles aan doen he hij komt terug!'
Ik laat haar los en loop de kamer weer in.
In de kamer staat nog een leeg bed ik schuif het bed tegen dat van Jayden aan.
Ik ga op het bed zitten en ben van plan niet meer weg te gaan.