Hoofdstuk 5

890 28 8
                                    

Ik word wakker als ik links van me kijk zie ik Jayden liggen.
Ik glimlach en sta snel het bed uit.
Ik geef Jayden een zoen op zijn voorhoofd en ren het ziekenhuis uit.

Eindelijk aangekomen op het internaat ren ik zo snel mogelijk naar mijn kamer.
Ik heb vijf minuten voordat de les begint.
Ik pak mijn boeken uit mijn kast en stop ze in mijn tas.

De bel gaat en ik ren naar het lokaal.
Ik ren precies het lokaal in als de bel gaat.
Ik ga snel zitten op de enige plek , alleen voorin.
Ik kijk naar wat de wiskunde docent uitlegt.

"Dus eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk!" Zeg ik gefocust op mijn werk.
Ik voel alle ogen op mij branden.
Ik draai me om en iedereen kijkt gelijk weer weg.
Voordat ik naar het restaurant kan gaan houdt de wiskunde docent me tegen.

"Skyler je hebt goed gewerkt vandaag.
Zo zou je vaker moeten werken!" Zegt de docent terwijl hij me een hand geeft.
"Ik zal het proberen meneer!"
Ik ren naar het restaurant en loop naar Paris.

"Paris ik had een vraagje!"
"Skyler gaat het wel? Je doet zo anders vandaag!"
"Ja hoor ik voel me geweldig!
Maar ga je vanmiddag mee naar de dansstudio?"
"Euh sorry ik ga naar Jayden."
"Oh is goed, Dan gaan we een andere keer!"

Ik ren de kantine uit en bots tegen Mason aan.
"Sorry Mason!"
Voordat ik door kan rennen pakt Mason me vast bij mijn arm waardoor ik omgedraaid word.
"Skyler je doet een beetje raar.
Je doet nooit zo!"
"Mason ik weet zelf ook niet wat het is maar ik ben gewoon zo gelukkig!"
"Oh oké nou Euh dan zien we je zo wel weer bij Tekenen?" Vraagt Mason vragend.
"Ja duh ik hou van tekenen!"
"Euh je skipt tekenen altijd..."
Voordat Mason nog meer kan zeggen loop ik weg.
Ik loop naar de kamer en gooi mijn tas op de bank.

De eerst volgende bel gaat en ik loop naar het teken lokaal.
"Dag mevrouw!" De vrouw kijkt me geschrokken aan omdat ik haar normaal gesproken kokosnoothoofd noem.
Ik lach en loop naar mijn groepje die bestaat uit: Paris , Mason en Jayden.

Ik ga zitten naast de lege plek die voorlopig nog wel leeg zal zijn.
Ik krijg een opdracht en begin met tekenen.
Als de les voorbij is sprint ik het lokaal uit.
Ik ren naar de uitgang en loop rustig naar het ziekenhuis.

Paris komt aangerend.
"Hey ga je naar het ziekenhuis?"
"Jupp ik wil Jay zijn uitslag weten."
We lopen samen pratend naar het ziekenhuis.
Als we bij de juiste kamer staat Jayden zijn vader daar samen met de directrice.

Ik zie dat de man aan het huilen is en mevrouw Stone hem rustig probeert te maken.
"Caleb vertel jij hun het nieuws?" Zegt mevrouw Stone tegen meneer Bradley.

"J-Jayden hij-" Meneer Bradley wordt onderbroken door een dokter.
"Goeiendag jullie zijn hier voor de uitslag neem ik aan?"
Iedereen knikt en de man gaat door met zijn verhaal.
"Zoals jullie weten heeft Jayden vanmiddag een hart stilstand gehad. Na veel werk is Jayden zijn hard weer gaan kloppen."
Mijn mond zakt open en een traan verlaat mijn oog.
Jayden een hartstilstand?
Waarom was ik er niet toen hij me nodig had?!
Ik zucht en richt mijn aandacht weer op de man.

"Wij willen u hierbij mededelen dat Jayden elk moment wakker kan worden!'
De rest hoor ik niet meer omdat ik mezelf op Paris laat vallen.
Paris knuffelt me stevig en we kunnen niet stoppen met lachen.

"Jayden gaat gewoon wakker worden!"

"Meneer Bradley kan elk moment wakker worden, Maar het kan ook nog een week duren."

------------------------------

A/N
Sorry dat het zolang duurde maar hier is dan eindelijk het nieuwe hoofdstuk.
Misschien hebben jullie het al gezien maar ik heb nieuwe covers gemaakt.

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
Vergeet vooral niet om te reageren en stemmen!🌟

Wear the rules || Badass part 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu