Tell me it's real | Supercorp

Part 5

"Ben başlayabilir miyim?" Kara elini kaldırdı. Ve Tanrı aşkına, Kara'nın kimsenin hayır diyemeceği bir yüzü vardı. Kutuyu ona ittiler ve önce kendine yazdığı notu açtı. "Sesli okumak zorunda mıyım?"

"Evet!" Herkes cevap verdi. Kara gülerek katlı kağıdı açtı.

Sevgili Kara,

Ben Kara! Umarım 5 yıl içinde Alex'in şu gizli sevgilisini bulabilmişsindir.

"Hâlâ bilmiyorum!" Kara ablasına kaşlarını çattı. "İlk sevgilindi."

"Asla bilemeyeceksin."

Gerçi 5 yıl.. Kim bilir kaç sevgili yapmıştır! Sara bize şaka mı yapmış, yoksa gerçekten de o genç matematik öğretmeni ile işi pişirdi mi?

"Şaka değil.." Sara gülümsedi. "Son sınıftım! Aksiyona ihtiyacım vardı."

"Asla değişmeyecek, değil mi?" Winn yakınırcasına konuştu.

Neyse, saçma soruları bırakıyorum. Umarım bu kutuyu 5 sene sonra hep beraber açmışsınızdır. Zaten kimsenin satacağını sanmam.. Alex hariç! Ha bu arada, Mike ile umarım sevgili olmamışsındır. Peşimi bırakmıyor, kafasında basketbol topu patlatmama az kaldı. Mike'ı değil, gerçek aşkı bul. Umarım artık tarih dersinde daha iyisindir. Basketbol takımına katılmayı da unutma!

"Kara, itiraf et. Mike ile çıktın mı?" James sordu.

Kara elleri ile yüzünü kapattı ve gülmeye başladı. Şarabından biraz daha içti ve cevap verdi. "Evet. Çıktım."

"Neden?!"

"Ben onu reddedince çok üzülmüştü." Kara dudaklarını büzdü.

"Hep temiz kalbinden kaybedeceksin Danvers." Sara cevap verdi. "Bir dakika, ben yokken gerçek aşkı bulmadın değil mi?"

"Hayır, henüz değil." Herkese kısaca göz gezdirdi ve oyuna döndü. Lena'nın yüzünde ufak bir tebessüm vardı. Bu kadar saf ve temiz kalpli miydi gerçekten? Lena için her insanın en az 1 kötü niyetli düşüncesi olmalıydı. Hayat ona bunu öğretmişti. Kara'nın ki ne olabilirdi? Ona bakarken Kara ile göz göze gelmişti, Kara tebessüm edip kutuya döndü. Eşyalar arasından bir not defteri ve bir kalem çıktı. Defterin ilk sayfasında "Geleceğin Muhabirine" yazıyordu.

Winn Sara ve James'de kağıtlarını okuyup eşyalarına baktılar. Kutuda bir mektup ve birkaç parça eşya vardı. Bunlar Laurel'a aitti. Sara yavaşça kağıdı aldı. Okumak ile okumamak arasında kararsızdı. Kağıdı araladı.

Hey Laurel,

Umarım istediğin üniversiteye girebilmişsindir. Avukat olacaksın, biliyorum! Belki bir gün bölge savcısı bile olursun.. Tanrım! Bu süre içerisinde Sara ile ilgilenmeyi unutma. Hey, Sara bunu şu an ağzımdan dinliyorsun biliyorum. Umarım mutlusundur. Seni seviyorum! Bana sarılman için birkaç saniye bekleyip okumaya devam edeceğim.
...

Sara devamını okumadı. Okuyamadı. Şarabı kafasına dikti sessizce. Eşyalara baktıklarında ise Laurel'ın sadece fotoğraflar koyduğunu gördü.

~~~

Birkaç saat sohbet muhabbet ardından herkes rahatlamıştı. Winn şişeyi alıp ortalarına koyunca herkes duygulanan sesler çıkardı.

"Sorunumuz neydi bilmiyorum ama bu oyuna bayılıyorduk!" Winn ikna etme peşindeydi. "Oynayalım! Eğer kabul ederseniz bir itirafta bulunurum."

Herkesten onaylayan sesler çıkınca Winn boğazını temizledi. "Lise ikinci sınıfta şişe çevirmecede Kara ile öpüşünce 2 ay ondan hoşlanmıştım."