Bullying my fiancé -on going-

PROLOGUE

PROLOGUE

Kakarating lang namin nang Manila! At Hindi ako makapaniwala na dito na kame titira, like seriously? I grown up in cebu! At Mas gusto ko dun! Pero Wala akong magawa! We've lost our family business there! Kaya here we are in the land of Manila, yung paglabas ko pa lang ng AirPort hindi ko na gusto ang simo'y ng hangin! Ang init init! Grrrrr!

"Oh god!" Nasambit ko nang nasa byahe kame papaalis ng airport. Super init talaga at Kahit malakas ang air-con ng taxi na sinasakyan namin ngayon Talagang sobrang pinagpapawisan ako! My god!
I hate Manila!!! And i really don't want to live here! Grrrrrr!!

"Are you okay?" Tanong sa'kin ni mom, alam kong Kanina nya pa ako pinagmamasdan, alam din ni mom na Ayoko Talagang lumipat dito sa Manila, Pero Wala akong magawa, Wala din syang magawa Kahit Alam kong Ayaw nya din ang tumira dito. Ang masusunod kase ay si dad. Anyway my dad is the best father in the world for me, I love him so much and I really admired him! He's the apple of my eye! Bakit? Kase spoiled ako sa kanya, palagi nyang binibigay ang gusto ko! Kahit Anong hilingin ko binibigay n'ya! syempre unikahija nya ako Eh!

Until one day!!!!! Nagbago ang pagtingin ko sa kanya!!!!

Ilang araw pagkarating namin sa nabili nyang bahay dito sa Exclusive subdivision sa makati.

Nagising ako na nag-uusap na sila mom and dad sa dining table eating their breakfast!

"Goodmorning mom,dad.." humalik ako sa pisngi nila.

"Goodmorning, ang aga ata ng gising mo.." si mom.

"Hayyyy, namamahay ako Eh, Hindi nga ako nakatulog Eh, I can't get comfortable," Umupo ako at tumuhog ng sausage Tsaka deritsong sinubo iyon.

"Mmm, masasanay ka din," si dad. "Anyway na enrolled na kita, kaya Bumili ka na ng mga Kailangan mo sa School. just use your debit card, nagsent na ko ng pera dun.." napabuntong hininga na Lang ako. I can't imagine myself na mag-aaral dito sa Manila, at Mas lalo yung wala man Lang akong kaibigan at kakilala. Gusto ko na Lang maiyak!

Third year high school ako, 16 years old. And by the way my name is Rexie Romero! You can call me Rex, Kahit it sounds like a man's name, nasanay na akong ganyan ang tawag sa akin ng mga kaibigan at school mates ko.

"Sasamahan kitang Bumili ng mga gamit mo.." ngiti ni mom. "Mamasyal na din tayo para naman maging familiar ka kaagad dito sa Manila.."

"Okay mom.." walang ganang sagot ko. Ngayon lang ata ako Hindi na excite sa tanang buhay ko!

"I hope you understand, ginagawa ko 'to para sa atin, para maisalba natin ang naluging business natin.."
nahihimigan ko ang panghihinayang sa tono ni dad. Malaking pera kase ang Nawala sa kanya ng Bumili sya dalawangpong bangka, para sa business namin na pagtatanim ng mga seaweeds at pagpaparenta ng mga iyon. Naloko sya at itinakbo ang pera na ibinayad nya at Hindi na namin nahabol pa. Dun nagsimula ang pagkalugi namin, kaya napilitan na Lang syang ibenta ang maliit naming hotel sa cebu pati na din ang bahay namin. Dahil mayroon daw syang matalik na kaibigan dito sa Manila na tutulungan syang makabangon sa kanyang pagkalugmok. Kung Sino man s'ya, Thanks in advance.

"Anyway sa Sunday Pupunta tayo sa bahay ng kaibigan ko.. mayroon tayong kaunting salo salo.. at mayroon din kameng sasabihing importante.."
Nakatingin sa akin si dad na para bang May dumi sa mukha ko. Ang weird ng tingin nyang yan ah. Nilingon ko si mom na hinilot na Lang ang sintido nya. Mukhang masakit nanaman ang ulo nya.

Sunday evening...

"Ernesto kamusta ka ang tagal nating Hindi nagkita.."

Ito na Siguro yung matalik na kaibigan ni dad. Andito kame ngayon sa bahay ng sinasabi nyang kaibigan nya. Dito kame sa tapat ng malaking two doors nila. At ang bahay nila ay tatlong palapag na sobrang haba. Ang laki at Mas malaki pa sa bahay namin sa cebu! Modern na modern din ang design.

"Manuel, mabuti naman ako, ikaw walang kupas, parang Hindi ka tumatanda.." papuri ni dad at nagtapikan pa sila ng balikat.

"Ikaw din naman, parang Kelan Lang mga binata pa tayo.." tawa naman ni Tito Manuel. Malaki ang ngiti at parang tuwang tuwang makita si dad.

"Nga pala my wife and daughter.." pakilala ni dad sa amin ni mom. "My wife Amanda, and Rexie my Daughter.."

"Oh sya na ba ang magiging manugang ko.."

Nanglaki ang mata ko nang sabihin iyon ni Tito Manuel na ngayon ay nakatitig at nakangiti sa akin.

"You look so pretty hija." Nagulat ako ng biglaan nya na Lang akong yakapin. This is awkward!! Did he really say's manugang??? Or He just kidding?

"Anyway pumasok muna kayo sa loob at handa na ang hapunan.." bumitaw sa akin si Tito Manuel at bumaling kay dad. Nakangiwi akong nilingon si mom na parang gulat na gulat din sa narinig.

Pumasok kame sa loob at dumeritso sa likod ng bahay, mayroon silang dining table sa Pool side.

Bumungad naman sa amin ang babae na sumalubong din sa amin. Asawa nya ata. At ang ganda nya, mukhang kaedad lang din ni Mom, Hindi sila nagkakalayo ng ganda ni mom yun nga Lang Mas maganda pa din ang mommy ko! Period!

Nagpakilalan ulit, ngitian, kamustahan.

Umupo kame at nag-umpisang kumain. Ang daming nakahain, para bang may okasyon sa dami ng pagkain eh iilan lang naman kame.

"Asan na ba ang anak mo, Bakit Wala pa.." si Tito Manuel kay tita Agnes na luminga linga pa.

"Sabi nya pauwi na din daw sya.." sagot naman ni tita Agnes. Ang awkward ng mga itsura nila.

"Just phone him.." nagulat ako ng utusan n'ya na lang ang asawa na para bang isang katulong lang. Parang nahihiya naman na Ngumiti si tita Agnes sa amin at sumenyas na tatawagan lang ang anak.

Maya maya bumalik s'ya ng nakasimangot.

"He's not answering .." ani ni tita Agnes na parang balisa.

Kumunot naman ang noo ni Tito Manuel at nagtiim bagang. Pasaway siguro ang anak n'ya! Hmmmm...
Lalake daw ang anak n'ya at 17years old ayun sa mga pag-uusapan nila. Nakikinig lang kase ako kanina. At narinig ko din na nag-aaral s'ya sa papasukan kong School. 4th year high s'ya.

"Anyway, pasensya na kayo at mukhang hindi nanaman makakauwi ng oras ang anak kong yun..mukhang kasama nanaman ang mga barkada nya"
Pagpapaumanhin ni Tito Manuel na medyo nakakunot ang noo.

"Okay lang yun, marami pa namang araw para makilala namin s'ya. pwede naman sabihin na natin sa kanila ang sadya namin dito.." nilingon ko si dad sa sinabi. Ano bang sadya namin dito? Diba dinner? At syempre para makita n'ya ulit ang matagal n'ya nang hindi nakikitang kaibigan.

Tumango naman si tito Manuel at ngumiti na sa akin nanaman ang paningin.

"You Will be My Daughter in law hija.. and i really cant wait for that day.."

Nanglaki ang mata ko sa sinabi ni Tito Manuel!!!!
Ano daw?????!!
Seryoso ba s'ya?

Nilingon ko si dad na nakangiti na din sa akin, nilingon ko si Mom na nagbaba ng tingin at hindi makatingin sa'kin. Nilingon ko si tita Agnes na maganda ang ngiti sa akin.
What is happening????!!!

So ano 'to????? Fixed marriage?????!!!!!