Vengeance of The Sea (Essence Series #2)(UNEDITED)

20

After we get our luggages ay naunang naglakad si FLorence kasama si Muriel habang ako naman ay si Reese na nagsimula nanamang dumaldal. 

"Saan kayo niyan pagkatapos?" Tukoy niya siguro kung saan kami mag stay. 

The day after I decided bumalik sa Pilipinas ay pinaasikaso ko na kay Zale ang titirhan namin. At firts they insist na sakanila nalang mag stay but refused. 

Ayokong hanggang ngayon ay umasa parin sakanila even to my mom. Kaya ko naman ang sarili ko. 

"Inutusan ko si Zale na ihanap ako ng bahay or just a condo unit par may tuluyan kami ni Muriel ngayong gabi" 

Mula sa malayo ay nakita kong sumakay sila Florence at Muriel sa van nasatingin ko ay pinadala ni mommy. 

"This way Ms. Yvough Maya" Tumango ako sa driver ng igaya niya kami papasok sa isa pang van. 

tahimik lang ako buong byahe habang pinagmamasdan ang paligid. Sobrang daming nabago sa lumipas na panahon to the point hindi ko na maalala ang part ng lugar na iyon. 

It's been 30 minutes nung pumasok kami sa isang exclusive subdivision at mula sa gate ay hindi rin nag tagal nung huminto kami sa isang 2 storey house. Puro salamin ang paligid noon at sobrang modern na nag pagkakadesenyo. 

Nasa sasakyan palang ako ay kitang kita ko na ang saya sa mga labi ni Muriel ng bumaba sila ng sasakyan. Hindi ko naman maiwasang hindi makaramdam din ng saya at the same time lungkot para sakanya. 

"Do you like it baby?" Tanong ko pagkababa ko ng sasakyan. Nagtataln siyang sinalubong ako ng mahigpit na yakap at niyakap ko naman siya pabalik. 

"It's so nice mommy!" Tili niya sa sobrang saya kaya napangiti nalang din ako.

Magkahawak ang kamay naming dalawa na pumasok sa loob. katulad ng inaasahan ay kumpleto na ang mga gamit at malinis na rin. 

Nilingon ko si Florence nung naupo siya sa sofa at nagcross legs. Nilapitan ko naman siya at nginitian bago ako lumapit at maupo sa tabi niya. 

"Thank you" 

"Bakit ka naman nagpapasalamat?" She asked curiously. 

"For staying with me no matter what" Napangisi siya dahil sa sinabi ko at inirapan ko lang siya. 

"What our friendship for?" nagkibit balikat nalang ako bago ko ibalik kay Muriel ang atensyon habang masayang nilalabas ang mga laruan niya mula sa kanyang bag. 

Nagorder lang ako for lunch dahil wala ng time para magluto pa. Si reese naman ay pinahatid k na sa driver patungo sa probinsya nila. Nung una nga ay tumutol ito but at the end wala din siyang nagawa kundi ang pumayag nalang. 

Nung hapon Florence decided to go home dahil it's been almst a week na namin siyang kasama at baka hinahanap na ang isang iyon. 

"Mommy just the two of us will live here?" BIglang tanong ni Muriel nung pinaliliguan ko siya. 

"Well, yes" nagkibit balikat ko sakanya bago ako magiwas ng tingin. 

Bigla naman akong napaisip dahil sa sinabi niyang iyon. Aanhin nga naman namin ang sobrang laking bahay kung kaming dalawa lang naman ang titira.