Housemate

2.4

2 ay sonra...

Büşra ve Erkan, eskisi gibi Büşra'nın evinde oturmuş sohbet ediyorlardı. Erkan'ın hamileliği boyunca Uğur evde olmadığı zamanlar Büşra onun hep yanında olmuştu. Şimdi de o zamanlardan bir tanesiydi.

Tabii şimdi her zamankinden daha fazla tedirginlerdi. Çünkü Erkan ertesi gün hastaneye yatırılacaktı. Dokuz ay göz açıp kapayıncaya kadar geçmişti.

Hem aşırı heyecanlıydı hem de aşırı korkuyordu. Bebeğinde kendisininde sağlığı gayet yerindeydi ama kendini kötü düşüncelerden uzak tutamıyordu. Ya bebek ölürse, ya ben ölürsem diye kendini yiyip bitiriyordu.

Büşra'ya ya da Uğur'a üzülmemeleri için bu konudan hiç bahsetmemişti ama ikisininde gayet farkında olduğunu biliyordu.

"Erkan, beni de gerdin yeter be! Bi' sakin ol. Hiçbir şey olmayacak merak etme."

"Oradan söylemesi kolay tabii. Sen birde benim yerime geç bakalım neler neler düşüneceksin."

"Kardeşim, kolay olmadığının bende farkındayım. Ama sen böyle gerildikçe daha kötü olacak. Stres olmaman lazım. Zaten karnın burnunda. Yarın ihtiyar gelecek, hep birlikte hastaneye gideceğiz, bebişimizle geri döneceğiz."

"Ölmezsek..."

"Erkan! Ne biçim konuşuyorsun? Dilini koparırım senin." Büşra sinirli bakışlarını birkaç saniye Erkan'ın yüzünde gezdirdikten sonra sinirle soluyup mutfağa gitti.

Aptal çocuk sinirlerini bozuyordu. Elinde olsa bir tane geçirirdi yüzünün ortasına ama yeğenine kıyamıyordu. Tabii birde Uğur'un gazabına uğramaktan korkuyordu. Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yok öyle değil mi?

Bir bardak soğuk suyu kafasına dileyip başka bir bardağa Erkan için normal su doldurdu. Erkan'ın yanına geri dönüp bardağı uzattı. "Ölmekle ilgili tek bir kelime daha edersen ihtiyar ağzıma eder falan demem o çok yüzünü sevdiği yüzüne sağlam bir tane indiririm anladın mı beni?"

Erkan arkadaşının uzattığı bardağı tutup bebek gibi kafasını hızla aşağı yukarı salladı. "Aferin. Akıllı ol aklını alırım senin. Ve bunların tek birini bile kocana söylersen..."

"Ne olacak?"

"İşte o zaman beni unut. Çünkü muhtemelen ölmüş olurum."

"Saçmalama, Uğur öyle biri mi?" Büşra boş bakışlarıyla Erkan'a baktı. Dalga mı geçiyordu bu? "Tamam belki biraz..." Büşra bakmayı sürdürünce Erkan bakışlarını kaçırdı. "Birazdan fazla olabilir..."

"Ha şunu bileydin."

*****

"Erkan... Erkan hadi uyan güzelim hastaneye gitmemiz lazım. Erkan..."

"Abi yerleştirdim her şeyi arabaya."

"Büşra, Erkan ne zamandır uyuyor?"

"Herhalde saat dokuzdan beri."

"Öğlen oldu ve hâlâ uyanmadı mı yani? Erkan."

"Erkan!"

"Ne bağırıyorsun gerizekalı!? Ödüm koptu, ya doğursaydım."

"Sus lan! Asıl benim ödüm koptu. Bir şey oldu sandım." Büşra, kaşlarını çatmış kendisine bakan Uğurla göz göze gelince sertçe yutkunup arkadaşına baktı. "Yani günaydın demek istedim canım arkadaşım benim. Kardeşim, sen olmasan ne yapardım? İyi ki varsın. Çok seviyorum seni."