Housemate

0.3

"Y-yani demek istediğim... Evden g-itsem."

"Ah... O şekilde gitmek. Sen bilirsin. Kalmak isteseydin şaşırtıcı olurdu zaten." Uğur bunu, ellerini kafasının altına koyup tavana bakarak düşünceli bir şekilde söylememiş olsaydı belki Erkan arkasını dönüp çıkıp giderdi evden. Ama bu adamda farklı bir şeyler vardı. Henüz çözemediği şeyler.

Mesela dün neden bir anda o kadar sinirlendiğini sormak istiyordu. Ya da, neden ilk gün basit bir soru sorduğunda sessizleştiğini. Ya da en basitinden az önceki yaşanmışlıkla dolu cümle. Neyi vardı bu adamın?

Ailesi? Yalnızlık? Ya da daha farklı bir şey. Deli gibi sormak istiyordu ama adamın yüzüne bakacak cesareti bile bulamıyordu kendinde. Adam ilkini almıştı. Bakınca utanması normaldi değil mi? "Gitmek istiyorsan seni tutmam ama ilk önce yeni bir ev bul. Ve bunun için acele etme. Birde... Dün gece için özür dilerim. Kontrolü kaybettim."

"Ö-önemli değil. Seni suçlamıyorum. Bende kendimde değildim."

"Yine de sen benden çok küçüksün. Daha duyarlı olmam gerekirdi."

"Yaşla ne alakası var bu durumun? Ben senden küçüğüm, çocuk değilim. Sadece kendini suçlaman benim yaptığımı örtmez." Erkan derin bir nefes verip yatakta öylece uzanan adama baktı. Dün gece mükemmel hissetmişti ama şimdi... İçinde ufak bir pişmanlık vardı.

"İlkin miydi?"

"Evet."

"Canın çok yanıyor olmalı." Uğur yattığı yerden doprulup hâlâ yerde olan Erkan'ın yanına geldi. Sırtından ve dizlerinin altından kollarını geçirip onu kucaklamıştı. Kendi odasından çıkıp banyoya ilerledi. Erkan'ı küvete oturtup suyun ısısını ayarladıktan sonra onu güzelce temizlemişti.

"Bunları yapmak zorunda değilsin."

"Sadece sorumluluk alıyorum."

"Senden sorumluluk almanı isteyen olmadı. Bebek değilim. Kendim halledebilirim." Uğur birkaç saniye Erkan'ın suratına boş boş baktıktan sonra elindeki lifi Erkan'a uzattı. "İyi... Kendin hallet." Erkan uzatılan lifi alıp kollarına sürmeye başladı. Ama Uğur öylece durup onu izliyordu.

"Gitmeyecek misin?"

"Neden? Rahatsız mı oldun?"

"Evet. Bu çok normal değil mi?" Uğur oturduğu yerden kalkıp sırıtarak Erkan'ın karşısına oturdu. Erkan bu hareketle şok olmuştu ama kendini istemsizce adamı süzerken buluyordu. Şu an karşısında anadan doğma oturan bu adam dünyanın en iyi heykel tıraşının elinden çıkmış gibiydi. Tam anlamıyla kusursuzdu. Pürüzsüz bir vücuda sahipti. Yakışıklıydı.

"Dün gece her noktanı keşfetmiş bir adamdan rahatsız olman pek normal sayılmaz." Erkan anında kızarırken Uğur pişkin pişkin sırıtmaya devam ediyordu. Resmen onunla oynuyordu ve bundan zevk alıyordu. "Minik bebek, nasılda utandı."

"Lanet herifin tekisin."

"Ve seninkine bakılırsa bu lanet herif onu kaldırmakta bayağı iyi."

"S-senin yüzünden olmadı o bir kere. Dün geceki kadını düşünüyordum."

"Ah, öyle mi? O zaman benimde birilerini düşünmemde bir sakınca yoktur." Uğur elini saçlarından geçirip göğsünden kasıklarına doğru hafifçe dokunmuştu. "T-tabii ki yok. N-ne istiyorsan yap."

*****

"İkinci kez seks yapan birine göre fazla iyi değil misin?"

"Sadece şu lanet çeneni kapayamaz mısın?"

"Tch tch... Annen sana büyüklerine karşı saygılı olman gerektiğini öğretmedi mi?"