Masayang pinapanood ni Sandy ang paglalakad ng kanyang kaibigan palapit sa altar, palapit sa taong pinakamamahal nito. Suddenly, a tears fell down from her eyes. Hindi pa man nagsisimula ang seremonya ay naiyak na sya. She was so very happy for the two important person in her life.
Sa wakas sa rami nang pagsubok na pinagdaanan ng dalawa ay bandang huli sila at sila parin ang nagkatuluyan, humarap sa altar, nagsumpaan at nangako sa harap ng panginoon at sa harap ng mga taong mahahalaga sa kanila.
Hindi rin maalis sa kanyang isipan ang sinabi sakanya ni Aaron habang sabay silang naglalakad sa aisle.
'I can't wait for the moment na ako naman ang nakatayo at naghahantay sayo sa harap ng altar, habang ikaw ay naglalakad palapit sa'kin , sand.'
Pagkatapos ng wedding ceremony ay nagtungo na ang lahat ng bisita sa reception kung saan naganap ang iba't- ibang katuwaan. Alvin had his performance for Christine. Buong oras ay masayang nanonood ang dalaga sa kanyang kaibigan.
Nang dumating ang oras na kailangang pumunta ng mga dalaga sa dancefloor upang sa paghahagis ng bride ng kanyang bouquet of flowers ay kasama syang tumayo.
Sandy was in front of seven sigle girl. While, Christine was ready to throw her bouquet. Itinaas ni Sandy ang kanyang dalawang kamay naghahanda sa pagsalo ng bulaklak pero laking gulat nya nang biglang humarap si christine sakanila at lumapit sakanya upang iabot ang bulaklak, kasabay nito ang pagkanta ng isang pamilyar na boses. Niyakap sya ng kanyang kaibigan, bago umalis sa kanilang yakap ay isang pagbati ang ibinigay nito.
"Congrats, beshhyyy."
Pagkalito at kaba ang tanging nararamdaman nya sa mga oras na iyon. Nang umalis sa kanyang kaibigan ay tsaka pa lamang nya nakita ang nagmamay ari ng malamig na boses.
'Marry me Juliet
You'll never have to be alone
I love you and that's all I really know
I talked to your dad, go pick out a white dress
It's a love story baby just say 'Yes'.'
Halos maiyak na ang dalaga sakanyang kinatatayuan ngayon. Aaron, suddenly kneeled in front of her. Kasabay nito ang paglalabas ng isang kulay pulang box. Kahit hindi pa man buksan ay alam na ni Sandy ang nasa loob nito.
"Sands, alam ko na hindi pa tayo katagal but I also know that you're the one for me. Ikaw na ang gusto kong makasama habang buhay. I can be your Romeo, and you will be my Juliet. I will love you ti'll the end of my life. Now, will you be my Juliet with the rest our lives?" Seryosong litanya ng binata. Maging sya man ay kinakabahan sapagkat hindi nya alam kung papayag ang kasintahan o hindi. Napawi ang kanyang kaba nang unti-unting tumango ang dalaga kasabay ng matamis nitong--
"Oo, Aaron." Matapos isuot ni Aaron ang isang engagement ring ay isang mahigpit na yakap ang pinakawalan nila para sa isa't-isa.
"I love you, sands."
"I love you too, Aaron."
Hindi inaakala ni Sandy na darating ang parteng ito sa kanyang buhay. Sa rami nang kanyang pinagdaanang sakit, darating ang isang napakaespesyal na tao sa buhay nya at babago sakanyang pananaw. You can't be happy in your life if you can't forgive and accept someone.
-The End-
Nakangiti kong isinara ang libro nang matapos ko itong basahin. Parang kailan lang nangyari ang lahat.
Dati nangarap lang naman akong maging isang sikat na manunulat na may masayang wakas ang nobela.
Ngayon, nakamit ko na ang pangarap kong iyon. Masaya ako dahil natupad ang pangarap ko. Hindi lang iyon, natupad ko rin ang pangako ko kay mommy. I married the only man that I introduced to her on her grave.
"Done reading?" Tanong sa'kin ni Aaron habang hinahawakan ang aking mga kamay. Sabay haplos sa aking t'yan na ngayon ay malaki na. Ilang buwan na lang at manganganak na ako sa aming panganay.
Tumango lamang ako bilang sagot habang nakangiting nakatitig sa kanyang mukha.
Bigla ay ginawaran nya ako ng isang magaan at matamis na halik sa mga labi.
No words can tell how happy and lucky I am to this man. I will always love him just like what I promised in front of our beloved God and people who witnessed our love for each other.
