My Little Witch /JenLisa (G!P)

15. Bölüm (M)

shiaasjuliet Bu arkadaşımızın kitaplığında bulunan 1 kitabı okumadığım için yb atıyorum

Jennie

Ertesi gün saat 4:00'de uyandım ve eşyalarımı topladım. Yanıma 2-3 tane kıyafet ve para aldım.

Herkes uyurken evden çıktım. Nehirden su alarak mavi güllere su verdim ve yola koyuldum.

Havaalanına geldim ve Los Angeles'a en erken saate bir bilet aldım. Şanslıyım ki yarım saat sonrasına bir bilet vardı.

Bekleme alanına gidip yarım saat kadar bekledikten sonra uçağıma binmek için yola çıktım.

(Uçağa binmeyi özlediğimi fark ettim..)

Bana göre uzun süren bir yolculuktan sonra sonunda gelmiştim. Koşarak bir sarı arabaya bindim. İsmini hatırlamıyorum.

"Manoban Genelevi."

Bunu söylediğimde adam bana imalı bir şekilde bakarak gülümsedi.

"Orada mı çalışıyorsun ?"

Sinir bozucu bie gülümseme ile cevap verdim:

"Hayır, sevgilim Lalisa Manoban -aynı zamanda karnımdaki bebeğin annesi- oranın sahibi."

Adamın yüzünün düştüğünü gördüm. Bir süre sonra geldiğimizde ona fazlasıyla para bıraktım ve arabadan inip geneleve girdim.

Koşarak her zaman gördüğüm kadının yanına geldim.

"Merhaba Bekâret Soran Kadın. Lalisa nerede acaba ?"

"Bayan Manoban odasında. Misafiri var."

Kaşlarım çatılırken sordum:

"Misafir?"

Kafasını sallayarak onayladı. Çantamı üstüne fırlattığımda tuttu.

"Bunu şimdilik daha önceden kaldığım odaya koy. Sonra zaten Lalisa'nın odasına götüreceğim."

O yüzüme bakmaya devam ederken merdivenleri çıktım. Önünden geçtiğim her kapıdan sesler geliyordu. Burası her zaman bu kadar dolu muydu ?

Lalisa'nın odasına geldiğimde önce kulağımı kapıya dayadım. Beklediğim seslerden herhangi biri yoktu.

Bir kadının kıkırdamasını duyduğumda sertçe kapıyı açtım. Kapının duvara vurarak çıkardığı ses ikisinin de bana dönmesine neden olmuştu.

Kadının Lalisa için dans ettiğini görünce kaşlarım daha da çatıldı. Hiç düşünmeden büyü gücümü elimde topladım ve kadını sertçe dışarı attım.

Ardından kapıyı olabildiğince sert bir şekilde kapattım.

Lalisa hâlâ şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun Manoban ?"

Onun hâlâ şaşkınlıktan konuşamadığını biliyordum. Yanına adımladım ve kucağına yerleştim.

Dudaklarım şah damarını buldu ve üzerinde bekledi. Yanağına sürtünerek kulağına ulaştım.

"Kalbin benim için böylesine atarken ne yaptığını sanıyorsun ?"

"Unutmaya çalışıyorum."

Derin bir nefes alıp devam etti:

"Kalbimi nasıl delicesine çarptırdığını, beni nasıl bambaşka birine çevirdiğini unutmak istiyorum."