My Little Witch /JenLisa (G!P)

11. Bölüm

Meyabaa ^^
Şimdi sizlere bir tık yalvaracağım. Eminim çoğunuzun galerisi JenLisaşklarımızla doludur. Fakat ben davar olduğum için önceki telefonumu kırdım ve öyle bir hale geldi ki gram çalışmıyor. Bu yüzden galerisindeki futurafları benimle paylaşmak isteyen insan evlatları özele gelebilir mi ?

2. Döngü

Kapımın tıklatılmasıyla kafamı yazdığım kitaptan kaldırdım.

"Gel."

Sert sesim odayı doldurduktan kısa süre sonra kapım açıldı. Yine mi sen ?

"Ş-şey.. kahvaltınız hazır..."

Kaşlarımı çatarak ayağı kalktım. Yanına yaklaştığımda ürkek bakışları yeri buldu.

"Beni bir daha asla kahvaltıya çağırma. Çünkü sesini duydukça, yüzünü gördükçe iğreniyorum senden. Sadece işini yap ve kahvaltıyı hazırla. Anlaşıldı mı ?"

Kafasını hafifçe sallayarak:

"Tamam." dedi.

O kadar kısık bir sesle söylemişti ki buradan bile zor duydum. Yavaş yavaş arkaya doğru birkaç adım attığında kapıyı kapattım.

Masama geri oturduğumda onun kalp kırgınlıklarını hissettim. Fazla ileri gidiyordum fakat ben böyleydim.

Döngü Sonu

Jennie

Eve geldiğimizde tabiki hiçbir şey yapmadık. Çünkü ailem evdeydi ve genelde onlarla beraber oturduğum için şimdi yanlarından ayrılırsam garipserlerdi. Özellikle Lalisa ile beraber ayrılırsam bu durum daha da tuhaflaşırdı.

Çok yakında Lalisa ile olan ilişkimi açıklamayı düşünüyordum çünkü bir nedeni vardı.

Lalisa

Saatlerce Jennie'nin ailesi ile oturup konuştukları şeyleri dinledim. Bunlar ne biçim cadı ?

Ne büyü ile ilgili konuşuyorlar ne de başka bir şey. Resmen siyaset yapıyorlardı ve ben siyasetten nefret ederdim.

Olayı dinlemeyi çoktan bırakmış ve Jennie'nin sözde babasının hareketlerini inceliyordum. Kızını hangi kafayla gerçek annesinden ayırmıştı ?

Belki Jennie'ye her şeyi açıkladıktan sonra babasını Alan'a kapatmak için ondan izin almalıydım.

Jennie muhtemelen süper ötesi bir şekilde sıkıldığımı hissetmişti bu yüzden bugün yüzdüğümüz için ne kadar çok yorgun olduğumuzu söyleyerek odalarımıza gidebilmemiz için müsaade istedi.

İçimden varlığından emin olmadığım Tanrı'ya milyonlarca kez şükür ederken Jennie kalkmamı işaret eden birkaç hareket yaptı.

Dediğini yaparak ayağı kalktım ve ailesine iyi geceler dileyerek Jennie'nin peşine takıldım.

Odaya girdiğimizde çok fena sevişmek istediğim için boynunu öpmeye başladım.

Kıkırdayarak konuştu:

"Dur Lalisa. Sana bir şey göstereceğim."

Durduğumda beni yatağa oturttu.

"Gözlerini kapat."

Gülümseyerek gözlerimi kapattım.

"Fantezi mi yapacağız ?"

Koluma vurduğunda acımış gibi yaptım. Güldükten sonra elimi tuttu ve karnının üzerine yerleştirdi.

Gülüşüm solduğunda kalbim hızla atmaya başladı. Elimin içinde önce hafif bir yanma sonra ise bir itiş gücü hissettim.

Kısa süre sonra Jennie'nin kalp atışlarını ve hatta damarlarında atan kanının sesini duydum. Ve içinde hızla oluşmaya başlayan bir şey olduğunu hissettim.

İşte o sıra gözlerimin dolduğunu ve kalbimin yumuşadığını hissettim. İlk defa saf sevgiyi hissettim. İçinde hiç şehvet olmayan çok saf bir sevgi hisettim.

Jennie elimi karnından çektiğinde dolmuş gözlerimi açtım.

Hamileydi. Ve İçinde bir parçam oluşuyordu.

Küçük elleriyle yüzümü tuttu ve fazlasıyla masum bir ifade ile bakmaya başladı.

"Ağlıyor musun ?"

Bir süre hiçbir şey diyemeden o güzel yüzünü inceledim. Hala hiçbir şey demeden sabırla ve şefkatle bana bakıyordu. 

Hızlıca ona sarılıp onu kucağıma çektim. Sanki ona son kez sarılıyormuş gibi sarıldım.

Kafamı boynuna sokarak güzel kokusunu içime çektim. Onun da saçlarımı okşadığını ve ufak ufak öptüğünü hissediyordum.

"Teşekkür ederim Jennie."

Sarılışımı daha da sıklaştırdım.

"İçinde benden bir parça olmasına izin verdiğin ve bunu bana böyle muazzam bir şekilde gösterdiğin için çok teşekkür ederim."

Tatlıca güldüğünde geri çekildim.

"Jennie."

Yine bakışları meraklı bir hal aldı.

İçimdeki bu büyük pişmanlığı daha fazla tutamayarak söyledim:

"Ben senin soyundan değilim."

Bakışları tekrar değişti.

Burda bitiricem tabii yarramın başları ehehe