My Little Witch /JenLisa (G!P)

17. Bölüm

Bir tane arkadaşımız aktifligime nazar degdirdi hanginizdi lan o ortaya çıksın

Jennie

Banyomuz bittikten sonra Lalisa'nın evine gelmiştik. Lisa mutfağa girdiğinde ellerini yıkamasını ve önlüğünü bağlamasını izledim.

Uzun uğraşlar sonucu bize bir şeyler hazırlamıştı. Şimdi kırmızı, siyah mutfağında yemek yiyorduk.

"Jennie ?"

Gözlerimi yemeğimden ayırıp ona çevirdim. Derin bir nefes aldığında artık konuşma vaktimizin geldiğini anladım.

"Böyle fazla uzun bir konuşma yaparak sana neden yalan söylediğimi anlatmak isterdim fakat bunu yapamayacağımı çok iyi biliyorum. Yaptığım şeyi kesinlikle doğru bulmuyorum fakat kendimi yapmak zorunda hissettim. Daha adını bile bilmediğin biri için tehlikeli olduğunu bile bile bu şehre geldin ve çalışılması en doğru görülmeyen işlerden birinde çalışmaya başladın. Ben bu ilgiyi o kadar sevdim ki hepsini kendime istedim. Çünkü seks dışında ilgi görmek çok hoşuma gitti.. yani şey, kalbim böyl çok farklı hissetti ve ben bu hissi sevdim..."

Bakışları yerdeki parkelere kaydığında gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Lisa."

Gözleri yavaşça beni bulduğunda gülümsedim.

"Ben seni affediyorum."

Gözlerinin içinin parladığını gördüm aynı zamanda yüzünden büyük bir gülümseme yer aldı.

"Gerçekten mi ?"

Kafamı sallayarak onayladım.

"Bu kadar çabuk affetmeni beklemiyordum ilginç."

Yemeğin devamında kimse konuşmadı. Salona geçtik ve bir film bitirdik. Sonrasında uyumak için Lisa'nın odasına geldik.

O uzandığında göğsündeki yerimi aldım. Bir süre kalp atışlarının bozuk ritmini dinledikten sonra konuştum:

"Yarın, annemi görmek istiyorum."

Saçımı öperek sırtımı okşadı.

"Göreceksin."

Lalisa

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Jennie'nin üzerimde olan bacağına bacağımı sürttükten sonra kafamı eğerek ona baktım.

Üzerimdeki tişörtü sıkı sıkı tutmuş uyuyordu. Gülümseyerek gözlerimi tavana diktim. Bir an önce gitmemiz gerekiyordu.

Jennie'nin beni tutan elini öptüm. Eli gevşedi fakat yinede uyanmadı. Sonra çatılan kaşlarını öptüm. Kaşları düzeldi yüzünde minik bir gülümseme oluştu. Ve ben de son olarak gülüşünden öptüm.

Işıl ışıl parlayan kedi gözlerini sonuna kadar açtı. Minik kollarını uzatarak sıkıca sarıldı. Ellerimi belinde birleştirdim ve boynunu öptüm.

"Bonjour Mademoiselle."
"Günaydın Matmazel."

Kıkırdaması kulağıma doldu ve geri çekildi.

"Günaydın."

Gerinerek yataktan kalktığında onu durdurdum.

"Ne oldu ?"

Tişörtünü kaldırdım ve karnına bakıp elimi koydum.

"Karnın belli oluyor Jennie."

Kafa sallayarak onayladı.

"Öyle görünüyor."

"Yarın bir doktora gidelim de nasıl olduğunu görelim."

Omuz silkerek birkaç gerinme hareketi daha yaptı.

"Gerek yok aslında, ben nasıl hissettiğini hissedebiliyorum."

Gülerek yataktan kalktım ve ona doğru gittim. Ellerimi beline koyarak alnını öptüm.

"Evet, ama ben hissedemiyorum."

Kafa sallayarak onayladı ve kısaca sarıldıktan sonra banyoya gitti. Ben de yatağı toparladım. O çıktıktan sonra girdim ve olabildiğince hızlı bir şekilde işimi hallederek çıktım. Mutfağa girdiğimde Jennie'nin kahvaltı hazırladığını gördüm. Ona yardım ettikten sonra bol bol sohbet ettiğimiz bir kahvaltı geçirdik ve evden çıkmak için hazırlandık.

Evden çıkarken Jennie konuştu:

"Güzel bir evin var."

Gülümseyerek ona baktım ve yanağını öptüm.

"Evimizi beğendiğine sevindim."

Yanakları kızardı ve gözlerini kaçırdı. Onu alıp yemek istesemde gitmemiz gerekiyordu. Arabaya bindim ve mükemmel 'iş yerime' doğru sürdüm.

Geldiğimizde her şey aynıydı ve sabah saatleri olmasına rağmen müşteri  kaynıyordu. Aşağıya doğru inerken Jennie'yi durdurdum.

"Şimdi gireceğimiz yer büyü gücünü fazlasıyla çekecek. Büyü yapamazsan endişelenme."

Kafa sallayarak onayladığında elinden tutarak  aşağıya indirdim. Geldiğimizde Emma her zamanki yerinde oturuyordu. Tepkisini ölçmek için Jennie'ye döndüğümde Emma'nın boynundaki beyaz işarete baktığını gördüm. Ne olduğunu sorarcasına ona baktığımda bunu ilk geldiğinde onun soyundan olan kişiyi bulmak için yaptığı bir büyü olduğunu söyledi.

Jennie elimi bırakarak Emma'nın yanına doğru adımladı ve uyanması için birkaç kez dokundu. Emma gözlerini açtığında önce uzunca Jennie'ye baktı. Sonra dönüp onları izleyen bana baktı.

Sonra o nefret ettiğim kahkahasını duydum:

"Demek ki sürtüğünü de buraya kapatma kararı almışsın Manoban!"

Yerinden kalktı ve gözlerini kapatıp birkaç derin nefes aldı.

"Şaka yapıyorum elbette. Kızım da geldiğine göre artık sizi öldürebilirim ha ?!"

Ne ?

Kontrol etmeden attım