W jego szponach

kolejna tajemnica

- Hejka – przywitał się (wilkołak) Walery.

- AAAA! – krzyknęli wszyscy na raz i zdziwiony Walery patrzył, jak uciekają. Tak naprawdę tylko on nie wiedział, że „normalnie" mówiąc reszta słyszy ryk. Nikola zauważyła, że wilkołak nie goni ich więc zatrzymała się i spojrzała na niego. Zapomniała o tym co mówiły jej najlepsze przyjaciółki co jest dziwne, bo ona nigdy niczego nie zapominała (pewnie zapomniała o nich, bo znalazła lepsze towarzystwo). Nagle on zaczął biec za nimi. nikola wtedy wystraszyła się i biegła szybciej niż Usain Bolt*. Wszyscy krzyczeli. Był taki harmider, że nikt nie wiedział co się dzieje po prostu biegli w tłumie. Gdy dobiegli do rezydencji Dropsa Nikola dalej była za nimi. Zamknęli przed jej nosem drzwi. Ona załamana szybko biegła naokoło domu i znalazła małe otworzone okno. Weszła do pomieszczenia. Zobaczyła tam jak jej pies nad czymś pracuje. Cicho do niego podeszła i chciała zobaczyć co robi, ale nie było to w jej zasięgu wzroku. Po chwili, gdy nie widziała ani nie słyszała wilkołaka szybko wyszła z pokoju i pobiegła do rezydencji. Inni chyba nie zauważyli jej zniknięcia, bo jak weszła to każdy miał wyrysowanie zdziwienie na twarzy (razem z Haroldem, który miał oczy czerwone od płaczu). Powiedziała im o Dropsie i wspólnie zdecydowali, że się o to go zapytają. Nie jedli nic od rana, bo właściciel o nich zapomniał więc najpierw jednak wykradli trochę jedzenia z kuchni. Gdy już pies wrócił wszyscy zapytali się go chórem co on robi w tajemniczym pomieszczeniu.

- Jakim znowu tajemniczym pokoju. Wam już chyba się w głowach poprzewracało od braku jedzenia. – odpowiedział Drops.

- Nikola powiedziała, że widziała ciebie jak coś robiłeś. – odpowiedziała Patrycja.

- Nikola? Hmm... no dobra skoro już i tak mnie widziała powiem wam. Robię tam...

Przerwało mu głośne pukanie do drzwi.

*najszybszy człowiek świata według internetu