თავი 4. არ ქნა ეს

399 38 36
                                    

<კვირა ნახევრის შემდეგ>

ჯონგუკი კვლავ სტუდიაში იყო ჯი ინთან და მუშაობდა სიმღერაზე. ის უკვე მიეჩვია მის მუდმივ სიახლოვეს, მოიკრიბა სიმამაცე და მეტი აღარ გრძნობდა უხეხულობას, არამედ ცდილობდა მაგარ ტიპად გამოჩენილიყო. საბოლოოდ ის მიხვდა, რომ ამ გოგოს გულის მოგება სურდა. ჯი ინი ზედმეტად მნიშვნელოვანი ეგონა, ისეთი რომ, ზედმეტად შეხებაც კი ეშინოდა, რომ რამენაირად არ სწყენოდა.

-აბა როგორია... აი მოუსმინე- მან გაუწოდა ყურსასმენი ჯონგუკს, რათა თავისი აზრი გამოეხატა, მის ჩაწერილ პარტიის შესახებ.ბიჭს ნამდვილად მოეწონა, ამიტომ დაიწყეს სიმღერის გაგრძელების განხილვა.

- იქნებ... ხომ არ წავსულიყავით, დღეს სადმე სავახშმოთ...რომ მოვრჩებით?- მიმართა გოგოს, ფრთხილი შეკითხვით ჯონგუკმა.

ასეთ შეკითხვას ჯი ინი არ ელოდა, ამიტომ შეხედა მას დიდი თვალებით და ოდნავ გახსნილი ტუჩებით. ბიჭმა მაშინვე თვალები აარიდა.

- ანუ თუ არ გი...

- კარგი- გაიღიმა აიუმ, რითაც დაამშვიდა ჯონგუკი. -ძალიან დავიღალე და მუცელი მეწვის- შეეცადა განემუხტა სიტუაცია და მხარი დაეჭირა ბიჭისთვის, რომ თავდაჯერებულობა ეგრძნო. ჯონმა კმახოფილმა გაუღიმა მას, ყველაფერი კარგად მიდიოდა.

მოულოდნელად, სტუდიაში თეჰიონმა დააკაკუნა და მისი თავი კარებში გამოჩნდა.

- სალამი- საყვარლად დაუქნია ხელი- ამ... ჯონგუკ შეიძლება ერთი წუთით?ის მაშინვე წამოდგა.

-ახლავე დავბრუნდები- ბიჭი გამოვიდა სტუდიიდან და კარები მოიხურა- რა მოხდა- დაინტერესებულმა ჰკითხა მეგობარს.

- ყურმილს რატომ არ აიღებ?- დაიწყო თეჰიონმა- იონჯუნი გირეკავს.

- ოჰ, არ გამიგია- ტელეფონი ამოიღო ჯიბიდან და ეკრანს დახედა.

" 4 გამოტოვებული ზარი"

- დონგუკს შენთან უნდა- გააგრძელა თეჰიონმა, მკერძე დაწყობილი ხელებით- კვირაზე მეტია არ უნახიხარ და ტირის. იონჯუნმა თქვა, რომ ვეღარ ეუბნება, რომ წასული ხარ, სამსახურში ხარ ან ტურნე გაქვს.

DNA •ქართულად•Donde viven las historias. Descúbrelo ahora