Part 7: De wedstrijd

715 23 0
                                    

18:55 zie ik staan op mijn wekker. Ik kijk in de spiegel en zie een sportief meisje met de verkeerde kleren aan. Ik moet me omkleden, deze kleren zijn niet goed genoeg voor vanavond. Ik draag een spijkerbroek en een Ajax-shirt van 3 seizoenen geleden. “INGE” roep ik naar beneden. Geen reactie. “INGE” roep ik nog harder. Weer geen reactie. Ik loop naar haar kamer en zie dat ze er helemaal niet is. Fijn, die zit weer bij Mark. Had ze ook weleens tegen mij mogen zeggen. Ik hoor een toeter en kijk uit het raam. Ik zie Viktor uitstappen en ren snel naar beneden. Niemand mag hem zien. Ik pluk m’n jas van de kapstok en ren naar buiten. “Goedenavond, schoonheid”. Ik stop met rennen en sta stil. “Wat een mooi shirt heeft u aan.” Ik begin te lachen en zeg: “Sorry, maar ik heb niets anders”. We lopen naar de auto en we stappen in. Viktor pakt een doosje van de achterbank en geeft het aan mij. “Wat is dit”, vraag ik? Hij kijkt mij plagerig aan en zegt niks. Ik maak het over en zie een nieuw Ajax shirt in de doos liggen. “Precies wat ik nodig had” en ik omhels hem uit het niets. Ik schrik een beetje  van wat ik doe, maar gelukkig omhelst hij mij terug. Ik laat als eerst de omhelzing los en hoor Viktor zeggen: “Trek maar aan”. Ik trek het shirt over mijn hoofd en ik kijk in het kleine spiegeltje in het zonneklepje. “Mooi hoor. Het staat jou geweldig” zegt hij terwijl hij de motor start.

 “De avond was geweldig”, zeg ik terwijl ik naar de auto terugloop. Ajax had gewonnen van Legia Warschau met 1-0 en het was een leuke wedstrijd geweest. We zaten op de tweede rij bij de rest van de spelers vriendinnen. Hij had mij voorgesteld als een hele goede vriendin en dat klopte. Ik was een hele goede vriendin en ik hoopte eigenlijk op meer. Arek Milik scoorde in de 35 minuut en kwam naar onze bankjes toegerend en gaf Jessica, zijn vriendin, een kus. Dat wilde ik ook en dit zei ik ook tegen Viktor. Ik schrok weer dat ik dit hardop tegen hem zei. Hij zei: “Misschien gebeurd dat ook wel” en dit stelde mij weer een beetje gerust. Hij vond mij volgens mij ook wel leuk. Ik vond hem in ieder geval geweldig. De tweede helft was veel slechter, maar gelukkig hadden we Jasper op doel. Wat een reddingen heeft hij gemaakt. Hij maakte bewegingen, waarvan je mond openvalt.

Viktor houdt de deur voor me open en ik stap in. Viktor loopt voor de auto langs en geeft een knipoog. Ik lach terug en hij stapt naast me in. We hadden niet in de arena geparkeerd en het was dus erg druk. Viktor start zijn motor en probeert er tussen te komen. Ik laat mijn stoel een beetje zakken en val in slaap.

“Schone slaapster” hoor ik zachtjes gefluisterd. “We zijn thuis”. Ik kijk naar buiten en zie mijn studentenhuis. “Jammer”, zeg ik en ik kijk hem met mijn slaperige hoofd aan. Hij geeft mij een kusje op mijn wang. Ik geef hem een kusje op zijn wang terug en dan voel ik zijn lippen opeens op mijn lippen. Mijn lippen kussen de zijne en hij kust mij terug. Dit moment moet voor altijd blijven, maar dan horen we getoeter achter ons. We kijken allebei om en zien een auto die er langs wil. Ik stap uit en geef hem een kushandje. Hij rijdt weg. Ik stop mijn sleutel in het slot en hoor als ik binnen kom: “Dat heb ik gezien”.

Dubbel levenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu