İmkansız Aşk Yok ||Neymar Da Silva Santos Junior|| Neymarzete_Jr

Bölüm 10

-Anlayamadım?

- Malesef gidiyorum Elena. Maçlarım başlıyor. Ama hep seni arayacağım. Hatta yanına bile gelmeye çalışacağım.

Hiçbir şey konuşmayıp dışarı bakmaya başladım. İstemsizce akan gözyaşlarımı tutamadım. İyiki kimse fark etmedi. Yoksa bu konu çok uzardı.

O sırada Neymar benim bu sinirli halimi görmüş olmalı ki serserice gülüyordu.

Biraz rahatlatmak için hareketli şarkı açtı. Şarkıya eşlik etmesi de beni güldürmüştü. Sesi güzel değildi ama şarkıya kendini çok kaptırmıştı ki çok tatlıydı. Hay tipini yediğim yaa.

****

Sonunda varmıştık geleceğimiz yere. Neredeysr bir buçuk saattir yoldaydık. Saat öğlen 3.00 olmuştu. Neymar'ın getirdiği yer şehirden uzak bir deniz kenarıydı.

Ağaçların altında bir yer yapılmış , çok güzel ve hoştu. Tam sevgililere göreydi. Romantik bir ortamdı. Bir an bizim için mi yapılmış diye düşündüm. Ama olamazdı.

Biz neydik Neymar'la şuan. Tam 2 kere öpüşmüştük. Ama bu ilişkinin adı koyulmamıştı. Şuan arkadaşım , aşık olduğum adam ve ben. Ne biçim bir görüntüydü bu. Arkadaş mıydık , sevgili mi yoksa bir futbolcunun hayranıyla olan saçma bir ilişkisi mi ? diye düşünürken yanağıma değen dudakla irkildim.
Neymar bunu neden yapıyordu anlamıyorum. Bana ani kalp krizleri yaşatıyordu.

Beni elimden tutup ağaçların altındaki yere götürdü. Tahmin ettiğim gibi galiba burası bizim için yapılmıştı. Burada sadece ikimiz vardık. Lisa neredeydi???

-Neymar Lisa nerede ? Kayıp olmamıştır dimi ? Baya meraklıdır çünkü. Off eğer kaybolup da geri gelmezse annemler 20 yaşa falan bakmadan öldürürler beni. Neym...

-Elena! Sakin ol. Lisa bana biraz gezeceğini söyledi. Biraz ileride güzel yerler var. Saat 6.00 da burada olucak. Yani o gelene kadar yanlızız.

Bu haber beni rahatlatmıştı. Biraz Lisa'yı merak etmiş olabilirim ama Neymar'la beraber olunca onu hemen unutabilirdim bile. Onunla yanlız kalmak belki bazı şeyleri değiştirebilirdi.

İlk kez yanlız kalıyordum ve yüzüne bile bakmıyordum. Şuan muhtemelen o ela gözleri bana bakıyordu. Fakat ben salak gibi ağaçları inceliyordum amaçsız bir şekilde. Çenemden tutup beni kendine doğru çevirdi.

-Benden utanıyorsun Elena.

-Hayır ya ne alakası var.

-Gözlerini benden kaçırıyorsun.

-Yok ya. Ben ağaçları inceliyordum.( Bunu neden dediğimi bilmiyorum )

-Ağaçların incelencek bir yanı yok ama :)

-Haklısın.

Neymar susuyordu. Ellerimi ellerinin arasına aldı ve gözlerini gözlerime kilitledi.

-Elena sana aşığım.

-N..Ne?

-Sana aşığım. Seni çok seviyorum. Gülüşünü , utanışını , konuşmanı , bütün özelliklerini çok seviyorum. O maç gününden beri hiç aklımdan çıkmadın. Önce hoşlanma diye düşündüm ama hiçbir zaman seni hayranım olarak görmedim. Çünkü ben sana hayran oldum.

Bruna'dan ayrıldıktan sonra aşık olduğumu anladım. Çünkü seni görmediğim an özlüyorum ve canın yanıyor Elena. Fakat İspanya'dayken ne yapacağımı bilmiyorum ve nasıl dayanacağımı...

Tabi ya İspanya. Birden Neymar'ın boynuna sarılıp ağlamaya başladım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

-Bende seni seviyorum Neymar. Hemde tahmin edemeyeceğin kadar. Fakat İspanya konusunda ben yapamayacağım galiba sensiz. Sana çok alıştım. Özelliklede sen bunları söyledikten sonra.

Neymar göz yaşlarımı siliyordu. Alnımdan öptü beni. Ah tanrım gerçekten aşıktım. Ve her geçen gün ve dakika daha fazla oluyordum. Bu sarılmayı bozan tek şey Lisa olmuştu.

-Elenaaa. Annen aradı.

-Aa keşke sen açsan olmaz mıydı?

-Olmazdı.

-Seninle bu konuda kavga falan edemicem Lisa.

Neymar yanımıza geldi. O sırada galiba ağlamışki göz yaşlarını siliyordu.

-Hadi kızlar gidelim bari artık .

Lisa;

-Noldu Neymar iyi misin? Eğer Elena birşey yaptıysa normal. Manyaktır o.

Heyy. Ne sanıyordu bu kendini. Hiç böyle değildi arkadaşlığımız . Sanırım Neymar'la beni kıskanıyordu. Neymar Lisa'yı takmadan arabaya bindi. Herkes bindikten sonra yola çıktık. Uff daha bir buçuk saatlik yolumuz vardı. Saat neredeyse 5'ti. Bu yolu uyuyarak değerlendirecektim. Çok yorulmuştum nedense.

*****

"Çok güzel uyuyorsun ama uyandırmam gerek seni prenses " dedi tanıdık bir ses. Yanağıma küçük bir öpücük kondurdu ve bu Neymar'dı.

Uykulu gözlerle arabadan indim.

-Yarın birşeyler yapalım mı Elena ? Ama yanlız. Şu son 2 haftamızı iyi değerlendirelim.

-Bunu her seferinde söylemek zorunda mısın?

-Zaman önemli ama canım.

-Tamam birseyler yaparız. Tek başımıza.

Dedim ve yanağına bir öpücük konudurdum. Koşa koşa eve girdim. Pencereden yüz ifadesini görmek için baktım. Hep o öptüğü için merak ettim. Olduğu yerde durup gülüyordu. O sırada yanıma Lisa geldi.

-Elena çok mu seviyorsun ?

-Evet hemde çok. Lisa ?

-Efendim?

-Neden böyle davranıyorsun?

-Kıskanıyorum Elena.

Tamam bunu dileceğini biliyordum ama bu kadar da kolay değil.

-Kıskanıyorum ama sizi değil. Seni. Güzelliğini ve özellikle ilişkilerini. Ailenle , Neymar'la , diğer insanlarla. Bana baksana sadece sen varsın yanımda. İspanya'da okumaya geldim ben. Ve belki sende orda okursun kim bilir? Ama hep sen oldun yanımda. Ondan kıskanıyorun seni. Çünkü ben senin gibi iyi bir arkadaş olamadım.

Owww. Lisa'yla ilgili böyle düşündüğüme inanamıyordum. Meğerse ben kötü arkadaşmışım. Neymar' ilgili birsey yok konuda ama pek de emin değilim. Lisa'ya sarıldım.

- Bizde senin aileniz ve ben senin hep yanındayım. Seni çok seviyorum. Hep beraber olmaya da söz veriyorum...

5-6 Saat Sonra

Aksam yemeği çok güzel geçmişti. Sohbetler, kahkahalar... ve özellikle benden. Yemek bittikten sonra odama çıktım saat 11 olmuştu. Yatağıma yatıp bugünü ve Neymar'ı düşünmeye başladım.

Bence bilim adamları Neymar'ı araştırmalı. Çünkü bir insan böyle olamazdı. Fazla mükemmeldi. O gülüşü, konuşması , dövmeleri , gözleri ve özellikle dişleri. Ayy bayılırım vampir dişlere.

Düşüncelerimi bozan şey yüksek sesle gelen bir mesaj sesiydi. Neymar'dandı mesaj yine.

- İyi geceler benim manyak sevgilim.

Ne manyak mı? Lisa'nın dediğini hala unutmamıştı. Fakat o bir yana bana sevgilim demişti. Sevgiliydik. Neymar'la çıkıyorduk. Barcelona'lı bir futbolcuyla sevgiliydim.

-Manyak sevgilin sana da iyi geceler diyorrr.

-Seni seviyorum Elena ♥

-Seni seviyorum Ney ♥

Bir insan mesajda bile bu kadar güzel hissettirebilir miydi yaa ? Sanırım artık buna alışmam gerekecek...