KUTSAL BAKİRE - DEVAM (TAMAMLANDI)

travma

batuhanın öpücükleri derinleştikçe denizin kalbi çok daha hızlı atmaya başladı. ama heyecandan ya da mutluluktan atmıyordu kalbi.

"gelsene güzel kız. nasıl iyi mi böyle? aldın mı zevk?"

denizin kulaklarında çınlayan şey yıllar önce yaşadığı o andan alıntılardı sadece. deniz göğüs kafesinin sıkıştığını hissetti. artık öpemiyordu.

batuhan durumu farketmeden öpmeye devam etti denizi. deniz sonunda dayanamayıp itti batuhanı,

"yeter." diye bağırdı.

batuhan şaşkın bir şekilde geri çekildi. içeriden denizin sesini duyan can, duyduğu gibi mutfağa fırladı.

batuhan denizin dökülen gözyaşlarını görünce,
"bitanem iyi misin?" dedi.

"git uzak dur benden." dedi deniz hipnoz olmuş gibi.

can,
"noluyor lan burda? naptın denize?" dedi ve denizin yanına geldi. deniz tezgahtan inerken gözü kararmıştı. yalpalayıp düşecekken can tuttu onu ve batuhana hesap sorarcasına,

"naptın söyle?"

batuhan şokun etkisinden yeni çıkmıştı. ancak bir şey diyemedi. deniz ağlayarak çıktı mutfaktan ve odasına doğru koştu.

batuhan afallamış bir şekilde bakıyordu. can, batuhan boş boş kapıya bakarken batuhanın yakasından tutup burnuna kafa attı.

batuhan ancak kendine geldi ve o da cana bir yumruk patlattı.

canın aklından geçen batuhanın denize zorla yaklaşma ihtimaliydi. denize gelecek en ufak zarar canı çıldırtırdı. ancak yumruk yumruğayken batuhanın öyle bir şey yapamacağını aklına getiremedi. aklında olan tek şey denizdi.

deniz ağlayarak koşup gittiğinde batuhandan nefret etti ve şuan onun hıncıyla yumrukluyordu.

ancak batuhan can kadar sert değildi. daha çok kederiydi çünkü sevdiği kızı kırıp incitmişti. batuhan düşünebilmişti denizin travmasını. ondan öyle davrandığının farkındaydı.

artık en sonunda ikisi de yerde buldu kendilerini. ikisi de tavana bakıyordu. bunca yıldır birlikte büyüyen, yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen kuzenler nasıl oldu da bu hale gelmişti? can,

"ne bok yiyoruz lan biz?"

batu,

"neden vurdun bana? ben öyle bir şey yapacak biri miyim?" dedi sitemle.

can içinden bir hassiktir çektikten sonra doğruldu ve batuhana elini uzattı kalkması için.

can,
"özür dilerim kardeşim."

batuhan,
"durum yanlış anlaşılmaya müsaitti. senin bi suçun yok." dedi.

can,
"iyi misin? kaşın patlamış." dedi.

batuhan,
"boşver sen beni. denize baksana bi aklım onda. şimdi ben gitmeyeyim." dedi acıyla sızlarken.

can başıyla onayladı ve mutfaktan çıktı.

denizin odasının kapısı kapalıydı. kapıyı tıklatıp girdi. deniz yatağının ortasında cenin bir şekilde yatıyordu. yavaş adımlarla yürüdü ve denizin omzuna dokundu.

"deniz?"

deniz başını kaldırıp baktı cana. ağlıyordu, rimeli akmıştı, burnu ve dudakları kızarmıştı.

canın bu görüntü karşısında içi parçalanmıştı. deniz hıçkırıklara boğulup cana sarıldı. bir yandan da sayıklıyordu,
"hepsi benim hatam benim suçum. böyle olmasını istemedim." diye.