KUTSAL BAKİRE - DEVAM (TAMAMLANDI)

trajedi

Lost My Mind -- Alice Kristiansen
NF -- Can You Hold Me

batuhan,
"evet denizle evleniyoruz."

sözler can'ın kulaklarında çınlandı. sonra söylenen her şey buğuluydu tıpkı gözleri gibi. kalktı ayağa yalpalayarak ve terastan içeri yöneldi hiç bir şey söylemeden.

Zeynep ve berk birbirlerine bakıyordu üzüntüyle. deniz canın arkasından bakakaldı, gülümsemesiyle kaldı öylece. batuhan da anlam veremedi duruma.

denizin elini bıraktı ve canın yanına koştu,
"can iyi misin? noldu?" dedi panikle.

Berk durumu toparlamak için,
"abi dedim ya can iyi değil rahatsız diye, üşütme girmiştir. ben eve bırakayım." dedi.

batuhan,
"olmaz abi bırakmam canı böyle."

Berk batuyla canın arasına girdi ve batuhun elini canın üzerinden çekti,
"abi sen denizin yanına geç, mutlu gününüz mahvolmasın." dedi.

deniz hemen gözünden damlayan bir yaşı sildi ve gülümseyerek batuhana baktı.

batuhan,
"tamam ama beni haberdar et Berk tamam mı?"
dedi sırtına vurarak.

.
.
.

Berk arabada çok sinirliydi. yan koltuktaki cana hem kızıyor hem kıyamıyordu.

"sen ne halt yemeye böyle bi tepki verirsin. görmüyor musun nasıl mutlular? denizi de üzüyorsun, batuhanı da." dedi sinirle.

can sadece camdan dışarı bakıyordu donuk bir şekilde.

"bu mu abi? insanların mutluluğunu çalman mı gerekiyor?"

sağa çekti, çünkü daha fazla bu halde sürmek istemedi.

Berk,
"can dostum, niye böyle yapıyorsun? neden? neden?" diye sordu haykırırcasına.

can sadece kızarmış gözleriyle pişman bi şekilde bakıyordu.

.
.
.

can:

daha çok canım yansın istiyordum. ama takatim kalmamıştı. elimin üzerindeki kesiklere bakakaldım diz çökmüş bir şekilde.

kapıdan içeri adım sesleri duyuldu. kafamı kaldırdığımda denizi gördüm. siktir lan. beynim benle taşak geçiyor heralde.

karşımda deniz felan yok.

denizin hayaleti yere çöktü ve ellerimi avucuna aldı. tenini hissettim. bu denizdi hayal falan görmüyordum. ellerinin soğukluğuyla irkildim.

"bunlar ne?" dedi titreyen sesiyle. elimin üzerindeki kesiklere bakıyordu.

ayağa kalktı birden ve kum torbasına yöneldi.

"can sen napıyorsun? kum torbanın üzerine neden bu kadar jilet koydun? sen napıyorsun can? neden?" diye sitem etti ağlamaya başlayarak.

ağlama deniz. dayanamam buna.

tekrar geldi yanıma diz çöktü,
"neden?"

suratına bakmadan,
"canım yansın istiyorum."

"suratıma bak can." dedi.

aldırmadan,
"ancak böyle acımı gömebilirim."

bağırarak,
"suratıma bak dedim" dedi.

gözümden dökülen yaşları hissetmiştim. ama denizin gözünden dökülen yaşları görünce perişan oldum.

hıçkırıklara boğulmuştu.

suratını kanlı avcumun içine aldım,
"deniz yapma böyle."