KUTSAL BAKİRE - DEVAM (TAMAMLANDI)

ölsem yeridir.

"peki orada kitaplarım da olacak mı?" diye sordu küçük kız. denizin içini dağlayan bir soruydu.

deniz kızın ellerinden tutarak devam etti sözlerine,
"bak, güzelim. bazen çocuklar erken büyürler, hayat onları erken büyümeye zorlar. ben de erken büyüyen çocuklardanım. senin de erken büyüme zamanın geldi. burada mutlu değilsin ve babanın sana yaptığı, arkadaşlarına yaptırdığı şey doğru değil. bunlar normal şeyler değil. normal bir baba bunu yapmaz çocuğuna."

"evet, çünkü canım çok yanıyor. her gece odama giriyor ve uyumuş numarası bile yapsam bana dokunuyor. ama beni sevdiğini söylüyor. canım çok acıyor abla." dedi sesi titreyerek.

denizin gözünden yaşlar birer birer dökülmeye başladı. daha fazla duyacak gücü kalmamıştı. ama yılmamalı, devam etmeliydi.

"bitanem, bak biz babanın ihbar edicez. çok iyi bir avukat var bildiğimiz. sen de özgürlüğüne kavuşacaksın. gerekirse seni ben alırım yanıma evlat edinirim. ben seni buradan kurtarmak istiyorum. ama lütfen sık dişini yarına kadar."

gözlerinden yaşlar döküldü birer birer,
"tamam abla." dedi. hüzünlüydü ama umutluydu da.

.
.
.

Can'dan

Yarın büyük gündü. bi kaç gündür okula gitmemiştim batuyla kavga ettikten sonda denize rastlamamak için ama plana hakimdir gruptan. satıcı olduğunu ihbar edecektik şerefsizin sonra da kızı sosyal güvenliğe teslim edilmesi için gerekeni yapacaktık. ihbar eden kişi Batuhan olacaktı. parkta bi çocuğa sattığını söyleyecekti ve Zeynep'in ayarladığı bi çocukla fotoğrafını çekecektim ben de.

bildirim sesiyle irkildim. gelen bildirim berktendi.

"acil buluşmamız lazım."

"gel bize kanka." yazdım ve berki beklemeye başladım. içime bi öküz oturduğunu hissedebiliyordum. kötü bi his vardı içimde nedense.

çok sürmedi berkin gelmesi. aceleyle geldi demek ki. geldiğinde telaşlıydı. odama çıktık.

Berk,
"deniz her şeyin farkında." dedi üzüntüyle.

"ne? nası?" dedim.

Berk,
"senin ona olan aşkının farkında."

bunları duyunca yıkıldım, içimde oturan kötü his iyice yayıldı. ama içten içe sevindim, beni farketmesi, sonunda anlaması mutlu etmişti. istemeden gülümsedim. Allah kahretsin beni.

Berk,
"amınakoduğum ne gülüyorsun? şaka mısın lan sen?" dedi bana bağırarak.

"batuhana söyledi mi? sen nerden biliyorsun üstelik?" dedim.

Berk,
"Zeynep söyledi bana. o gün zeynep odaya çıktığında söylemiş. ulan gerizekalı herif deniz için batuhanla kavga mı ettin sen? denizi mi korudun aklınca batuhandan?"

"denizi ağlattı, travmasını çıkardı ortaya."

Berk,
"batuhan denize zarar vercek son kişi. denizin korunması gereken biri varsa o da sensin. az önce nası sırıtabildin sen ya? sana üzülüyordum yanında olacağımı söylemiştim. ama şerefsizin tekiymişsin ne kuzenini ne de o kızı kimseyi düşünmeyen bencil bi herifsin."

Berkin sözleri suratıma tokat gibi çarpıyordu. gözlerim dolmuştu ama yumruğumu sıkıyordum sinirlenmiştim. en çok kendime sinirlenmiştim.

Berk,
"yarın fotoğrafları ben çekiyorum sen gelmiyorsun. seni arkadaşlarımdan uzak tutmak için her şeyi yapıcam."