ព្រឹកនាថ្ងៃថ្មីចូលមកដល់ ម៉ោងជាង ៩ព្រឹកទៅ ហើយ ថេហ្យុង មិនព្រមភ្ញាក់ពីគេងសោះរហូតមាន សម្លេងស្រាលស្រទន់បន្លឺឡើងដាស់នាយតូចអោយ ភ្ញាក់ភ្លាមៗ
" ក្មេងកម្ចិលល្មមភ្ញាក់បានហើយ "
" ហឹម... "
" បានបងមិនមាត់គេងៗ លែងភ្ញាក់ហើយណ៎ "
" ហឹម...ជុងហ្គុក! " ថេហ្យុង បើកភ្នែកមកធ្វើមុខក្រញ៉ូវដាក់នាយ ។ ជុងហ្គុក អោនទៅក្រសោបមុខថើប ពីរបីខ្សឺតទាំងព្រឹក ពិតជាខ្នាញ់មុខនិងណាស់ ហេតុអី គួរអោយខ្នាញ់គ្រប់កាយវិការបែបនេះ?
" ហិហិ... " ថេហ្យុង សើចស្ញេញដាក់នាយ គ្រប់ពេលទទួលបានការថើបពីនាយគឺជាក្តីសុខរបស់គេ វាធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយណាស់ បែបនេះទើបគេចង់នៅជាមួយនាយអោយ នាយថើបគេរាល់ថ្ងៃ ។
" ភ្ញាក់មកលឿនឡើង បងចាំញាំបាយជាមួយអូនឡើងហេវហើយ "
" ហើយបងមិនលើកអូន? "
" មែនហើយ ព្រឹកមិញអ្នកមីងចូលមករៀបចំរបស់ចាំបាច់ទុកក្នុងបន្ទប់ទឹកអោយអូនរួចហើយ " ជុងហ្គុក និយាយពេលកំពុងបីគេទៅបន្ទប់ទឹក ថេហ្យុង មិនតប អ្វី ជុងហ្គុក ក៏ចាត់ការងូតទឹកសម្អាតខ្លួនអោយ ថេហ្យុង អោយស្រស់ស្រាយ ។ នាយធ្វើអ្វីៗគ្រប់ យ៉ាងអោយគេ ទាំងងូតទឹក ស្លៀកពាក់ ជូតសក់អោយគ្រប់យ៉ាង វាធ្វើអោយ ថេហ្យុង មានអារម្មណ៍ ថាកាន់តែខ្វះនាយមិនបាន នាយជាម៉ាហ្វៀតែនាយ បន្ទាបខ្លួនមើលថែគេដោយមិនរអ៊ូមួយម៉ាត់ នាយបានបង្ហាញការស្រលាញ់និងភាពកក់ក្តៅដល់គេ យ៉ាងច្រើន ។ បន្ទាប់ពីរៀបចំខ្លួនអោយគេរួច ជុងហ្គុក បីគេចុះមកខាងក្រោយដើម្បីញាំបាយនិងទុកអោយ គេនៅខាងក្រោមល្អជាងនៅក្នុងបន្ទប់ផង ។ លោកគីម មិននៅទេចេញទៅធ្វើការតាំងពីម៉ោង ៨ ឯណោះ ជុងហ្គុក មកទីនេះព្រោះ យូណា ហៅមក ញាំអាហារពេលព្រឹកជាមួយគ្នាតែនាយបែរជានៅចាំ ញាំជាមួយ ថេហ្យុង វិញ ។
" ញាំអោយច្រើនៗណា " យូណា រៀបចំដាក់លើតុ អោយជាស្រេចនិងទុកអោយពួកគេនៅតែពីរនាក់ ។
" អូនត្រូវញាំអោយអស់ អូននិងរឹងមាំនិងឆាប់ជា "
" អូនឈឺតែជើងទេ តែសុខភាពអូនរឹងមាំណាស់ "
" រឹងមាំប៉ុណ្ណា? សាកជាមួយបងបានប៉ុន្មានក្តា? "
" ឡប់សតិ... " ថេហ្យុង ថ្ពាល់ឡើងក្រហមអោយតែ និយាយថាគេរឹងមាំសុខភាពល្អនាយតែងចង់បែបនេះ រហូត បើជាស្រីជឿថាមានកូនរត់ពេញផ្ទះទៅហើយ នេះមិនមែនលំៗទេពួកគេទាក់ទងគ្នាជាង ២ឆ្នាំទៅហើយ ។
" អូនហា៎ "
" ហឹម? "
" ពួកយើងទាក់ទងគ្នាយូរប៉ុណ្ណាហើយ? "
" ជាង ២ឆ្នាំឬបងភ្លេច? "
" ទេ! បងគ្រាន់តែសួរ! បើសិនយើងមិនអាច រៀបការ...ពួួកយើងចុះអេតាសុីវិលជាមួយគ្នាទៅ "
" ជុងហ្គុក! "
" ចង់រៀបការនៅកូរ៉េរៀបការមិនបានទេ ថេហ៍! តែអាចចុះអេតាសុីវិលបាន " ចាប់ដៃរបស់គេមកកាន់ និយាយដោយមុឹងម៉ាត់ប្រាដកប្រជាជាមួយគេ ។
" បងគិតគូដល់ណាហើយ? "
" ២ឆ្នាំល្មមដឹងពីគ្នាបានហើយ បើទោះប៉ាអូនមិនព្រម តែយើងជាប្តីប្រពន្ធនិងគ្នាហើយមែនទេ? "
" ជុងហ្គុក... " ថេហ្យុង ទឹកភ្នែកស្រក់មកដោយក្តី រំភើបវាមមិនមែនជាការសុំរៀបការតែវាពិតជារំភើប ជាងការសុំរៀបការទៅទៀត ។
" អោយតែអូនព្រមបងជាអ្នកចាត់ចែងគ្រប់យ៉ាង "
" ហឹម...អូនព្រមតាមបងទាំងអស់អោយតែពួកយើង អាចនៅជាមួយគ្នាបាន "
" បងស្រលាញ់អូន មិនថាមានរឿងអ្វីក៏ដោយចាំថា បងស្រលាញ់អូន វាជាពាក្យពិតចេញពីបេះដូងរបស់ បងនៅពេលនេះនិងរហូតទៅលឺទេ? "
" ហឹម... "
" យំទៅកើតក្មេងនេះ " ជុងហ្គុក សើចនិងជូតទឹកភ្នែកអោយគេព្រមនិងថើបថ្ពាល់ក្រហមទុំរបស់ គេមួយខ្សឺតទៀត ។
" ញាំទៀតទៅ "
" ហឹម " ក្រោយ ជុងហ្គុក លែងដៃពីគេ នាយតូចបែរ មកញាំអាហារនៅលើតុឯណេះវិញ ។ ជុងហ្គុក ធ្វើបែបនេះព្រោះខ្លាចប៉ា ថេហ្យុង មិនព្រមនៅមាន ប៉ារបស់នាយដែលចង់បានត្បូងនេះហើយបំបែកពួក គេនាយទ្រាំមិនបានបើអោយរស់នៅបែកគ្នា ។ ទោះរវល់តែនាយបានរៀបចំផែនការជីវិតគូរបស់នាយរួច រាល់ហើយ នាយនិងអោយមនុស្សដែលនាយ ស្រលាញ់រស់នៅសុខស្រួលជាមួយ JTH ។ នាយធ្វើវាដាក់ឈ្មោះរបស់ ថេហ្យុង នាយនិងអោយវាទៅ គេបង្ការទុកបើថ្ងៃណាមួយនាយមានរឿងអី សណ្ឋាគារមួយនេះវាជារបស់ ថេហ្យុង ផ្តាច់មុខ ព្រោះជីវិតជាម៉ាហ្វៀវាមិនអាចរស់នៅសុខស្រួលដូច អ្នកដែលជាមនុស្សសាមញ្ញនោះទេ ។
YOU ARE READING
❤️TAKEN by ME🔞🔥 (ចប់)
Romanceបងផ្តល់អោយអូនគ្រប់យ៉ាង អ្វីដែលអូនត្រូវការ លើកលែងតែចាកចេញពីបង ។ ចាំទុក គីម ថេហ្យុង ជាកម្មសិទ្ធរបស់ ចន ជុងហ្គុក តែម្នាក់គត់ ។
