badboy/criminal

04

Kian pov.

Ik zag haar snel weglopen, ze sprintte haast door de gangen. Wat was er zo bijzonder aan haar niks Kian nee, ze is net als elk meisje je zoent met haar en dumpt haar. 'Gast waar zit je met je hoofd? Ik moet je dadelijk even spreken.' Ik schrok op uit mijn gedachten door Jc die me hard op mijn schouder klopte. Even keek ik hem vol ergernis aan. 'Wat?' Hij begon te lachen. 'Ee niet zo chagarijnig Kian.' Zei hij met een licht Mexicaans accent. 'Het gaat hier over money man, heel veel money.' Hij sloeg een arm over mijn schouder en maakte een gebaar alsof hij een foto maakte. 'Zie je het al voor je, groot huis, alle chickies die je wil!' Ik keek Jc even twijfelend aan. 'Wat is het Jc? Hoe wil je aan dat geld komen?' Ik wist van Jc's plannen.

De vorige keer verliep totaal niet lekker.

We woonden eerst in een dorpje, je kunt wel zeggen dat we het niet erg ruim hadden, en ik woonde al mezelf. We hadden serieuze schulden. Om precies te zijn vierduizend euro. De schulden stapelde zich elke maand op en na een week of twee stond de deurwaarder voor de deur.
'Gast, we moeten iets doen.' Zei Jc bezorgt. Ik had toegestemd, wat het domste was wat ik kon doen. 'Ik heb gezien dat er een diamand is, in het museum hier niet ver vandaag. Ik was in de lach geschoten omdat ik.dacht dat hij een grap maakte. Hij glimlachten niet eens, het was serieus. Ik.had het vaak genoeg in films gezien. Aan zo'n touwtje naar beneden via het plafond, nou ik kan je vertellen, in het echte leven is het niet zo makkelijk.

'Kom we zijn er bijna.' Jc trok me mee en duwde een muts in mijn handen.' Even keek ik hem vragend aan. 'Wat moet ik hier mee?' Jc begon te grinniken. 'Opzetten duhh.' Ik pakte de muts en zette hem op. 'En nu' Wat ik me ervan kan herinneren is dat mijn handen trilde bij elke handeling die ikmoest verrichten.

Een paar minuten later stonden we op het dak van het museum en keken door de ramen naar binnen. Het gebouw was toren hoog en ik stond te shaken. 'Doe rustig Kian, er is niks aan de hand. Als we dit goed doen worden we niet gepakt.' Weer had ik instemmend geknikt. 'Oke, jij houdt dit touw vast ik ga naar beneden.' Ik keek hem aan en trok een wenkbrauw op. 'Denk je nou echt dat ik dat haal.' 'Makkelijk, je bent een en al spier.' Hij lachtte spottend, maar ging toch naar beneden. Met veel moeite hield ik het touw vast. 'Nog een klein stukje.' Ik zag Jc daar hangen terwijl hij relaxed de diamant uit de glazen kist haalde. Het was alsof hij dit jaren lang deed. 'Schiet op.' Ik keek zoekend om me heen. 'Calm down. Ik ben bijna klaar.' Een korte stilte. 'Ga Kian haal me naar boven.' Ik hoorde luidde voetstappen en trok zo hard als ik kon aan het touw. Jc kwam wiebelend naar boven. Plotseling hoorde ik gekraak. 'Shit Jc hij houdt het niet.' Ik keek vol angst naar het touw dat dreigde af te breken. 'Rustig Kian, ik ben bijna boven.' Ik trok nog een keer ruw aan het touw.

Ineens hoorde ik stemmen, geschreeuw. Het klonk een beetje als: 'Mijn diamant is gestolen neeeeeeeeeeeee.' tenminste ik dacht dat het dat was, want het was zo schreeuwerig. Jc klom snel op het dak en we gleden naar beneden met de diamant nog in de tas. De adrealine schoot door mijn lichaam.

Een paar dagen later inversteerde we de diamant en ruilde we hem in voor duizenden euros. We betaalden de schulden af en verhuisden naar een andere plek en ik verfde mijn haar om niet meer zo herkenbaar te zijn.

'Ik weet het niet gast.' Zei ik zachtjes. 'De vorige keer ging goed, we hadden money.' Even dacht ik na, hij had gelijk. 'Oke dan.' Hij keek me blij aan. 'Oke vanavond.' 'Ja doen we.' Waarom zei ik doen we? Ik wilde helemaal niet. Maar ja boeien nou krijgen we wel geld.

Kate pov.

'Katiee, laten we nog even gaan shoppen ofzo.' 'June, stop met me zo te noemen.' Ze had me het laatste uur telkens zo genoemd en ik werd er gek van. 'Op jongens jacht. Op wat voor types val jij eigenlijk?' Ze staarde me vragend aan. 'Blond, donkere ogen, lang, stoer.' Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. Chips, wie beschreef ik daarnet nou. 'Ow, dan gaan we die zoeken.' Zo te zien had June het niet in de gaten en ik zuchtte opgelucht. We vertrokken naar de stad.

'Zou ik dit topje kopen.' Ik keek een beetje verveeld op naar Jume die voor de honderste keer een nieuw topje pastte. Ze kwam enthousiast uit het kleedhokje en draaide in het rond. Normaal was ik helemaal dol op winkelen, maar vandaag had ik gewoon echt geen zin.  'Prima.' Ze plofte naast me neer op een sofa. 'Is er wat kateye?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, alleen een beetje moe denk ik.' Ze glimlachtten. 'Laten we maar terug lopen.' Ze trok me uit de heerlijk zittende sofa en vertelde me dat ik hier moest blijven wachten. 'Ik kom zo effe snel omkleden.' Ze sprintte naar het kleedhokje en kwam niet veel later terug. 'En de jongens dan?' Even keek ze me als een puppy aan. 'Ooit komen we hem wel tegen June, je ideale boyfriend type.' Ik duwde haar plagerig aan de kant. 'Ooit komt hij op zijn witte paard voor mijn huis en haalt ie me op.' Ze staarde dromeri voor zich uit. 'Wakker worden prinses, ik wil naar huis.' Ik schudde haar even kort door elkaar en trok haar mee. 'Op naar een avond vol films en jongens roddels.' Riep ik. June stak haar hand in de lucht. 'Yaaay.' Riep ze. Een paar mensen keken ons vreemd aan, boeiennn.

Het was pikken donker en de lantaarns sprongen aan. Ik had een hekaal aan in het donker door enge steegjes lopen. Ik bedoel maar te zeggen, er zou zomaar iemand kunnen zijn die toevallig even zin heeft om ons mee naar huis te ontvoeren. Plotseling stopte er een auto voor ons. Ik trok June snel mee achter een andere auto en bleef daar dood stil zitten. 'Stil oke.' Zei ik tegen June, ze knikte en begroep haar gezicht in haar handen. 'Kijk eens wie we daar hebben.' Hoorde ik een enge gast zeggen. Hij kwam uit een steegje en bleef daar staan. Het was net alsof hij de auto verwachtten. Twee jongens stapte uit de auto, omdat het hier donker was kon ik hun gezichten niet zien. De lengte was wel duidelijk te zien, de een was lang en de ander duidelijk een stuk kleiner. 'Wat doe je hier?' Zei een van de jongens, zijn stem klonk laag en opgezet. Het was alsof hij niet herkent wilden worden. 'Als we daar de twee jongens niet hebben' De creepy stem spram weer en gaf me rillingen over mijn rug. 'Ja en jij moet weg?' Zei de kleine, ergens herkende ik die stem, maar ik kon er zo niet bij komen waarvan. 'Nee, niet voordat ik mijn geld krijg.' Een van de jongens lachtte spottend. 'Jou geld? Yeah right.' Ik hoorde de man zwaarder ademen. De man met de creepy stem was zeker oud en had een rokers stem. 'Het is van mij, en als ik het niet krijg dan...' Zijn stem klonk dreigend en langzaam liep hij naar de auto.

Ik schrok toen ik zijn gezicht in de schemering kon zien, de man had een half verbrand gezicht en git zwarte ogen. 'Geef het geld of..' Hij trok een pistool en schoot een keer op de auto. 'June rustig.' Ik voelde haar lichaam schokken en keek angstig toe hoe de man het pistool terug in zijn zak stopte. 'Wil je eindigen zoals je auto?' De lange jongen schudde wild zijn hoofd. 'Dat dacht ik al. Ik wil het geld eind deze maand. Heb ik het niet, dat zijn jullie beide dood.' Ik hoorde de man lachen en hij verdween weer in het steegje. Dit was linke soep.

June en ik lagen gestrest onder de dekens. 'We gaan eraan, ze vinden onze voetstappen en volgen die totdat ze bij jou huis uitkomen.' Piekerend keek ze om zich heen. 'Drama queen.' Mompelde ik en ik draaide met mijn ogen. 'Het zal allemaal wel mee vallen. Echt die jongens weten heus wel wat ze doen.'

Kian pov.

'Jc jou stomme idee heeft ons in de problemen gebracht... Alweer.' Ik sloeg op de tafel en ging zitten. Steunend op mijn ellebogen ging ik met mijn handen door mijn haar. 'Hij had me herkent, zelfs met mijn nieuwe haar.' Jc lachtte me uit. 'Het is niet grappig, als we het geld niet hebben binnen een maand schief hij ons dood.' 'calm down Kian stressen helpt niet.' Jc keek me koeltjes aan. 'Hoe kun jij zo rustig blijven, dood gaan we, en die man zag er niet echt uit alsof hij een grapje maakte..'

Ow jeej, weten de jongens echt wel zo goed wat ze doen?