badboy/criminal

13.

Kate pov.

De waas verdween langzaam en met een schok was ik weer bij mijn bewustzijn.
Harde stemmen en piepende tonen bereikte mijn oren en ik probeerd ehet geluid te dempen door mijn handen op mijn oren te houden. Ik staarde naar het lichaam van Kian en keek naar Jc die naar zijn telefoon schreeuwde. 'Alsjeblieft ambulance kom snel.' Ik staarde naar een docent die meelevend haar hand op mijn schouder legde. Ik stond langzaam op en keek haar met een kleine glimlach aan. Een pijnlijke glimlach die niet bepaald overtuigend over kwam. 'Kate het komt goed.' Mijn adem stokte ik mijn keel en ik ookal wilde ik haar zo graag geloven, het angstige gevoel dat het niet goed zou komen schoot door mijn gedachten. 'Ik hoop het zo.' Ik staarde naar Kian, zijn neus bloedde en zijn oog was blauw. Ik wilde hem vast pakken, maar toen ik naar hem toe liep werd ik ruw tegen gehouden. 'Sorry meisje maar we moeten hem nu meenemen.' Ik knikte en keek toe hoe zijn lichaam op een brancard werd gelegd. Ik kon me niet meer verroeren. 'Oke, een van de docenten mag mee verder willen we niemand mee hebben.' Meneer Bing liep vrijwillig mee en de kar reed de school uit. Ik kan niet beschrijven wat mijn gevoelens op dat moment waren.
'Het komt goed Kate.' Jc legde zijn arm op mijn schouders en drukte me tegen zijn borst aan. 'Je bent gek, laat me los je bent gevaarlijk.' Ik trok mezelf ruw los en rende de aula uit. Ik had niemand, helemaal niemand op dit moment. Ik liep naar mijn kluisje en haalde mijn jas eruit. Een aantal boeken vielen op de grond en moeizaam raapte ik ze op.
Plotseling viel er een briefje uit mijn jaszak. Ik kon het net optijd vangen en las wat erop stond.
Bel me in een noodgeval.
Zonder enige twijfel typte ik het nummer in.
'Hallo.'
Een korte stilte.
'Hee kate toch?'
'Ja klopt.'
Mijn stem was trillerig.
'Waarom bel je?'
'Ik zit met een probleem.'
Ik hoorde geritsel vervolgt door een geluid dat op een drumstel leek.
'Sorry jongens ik moet gaan.'
Haar stem klonk kalm en rustig.
'Oke waar ben je, dan kom ik naar je toe.'
'School bij de kluisjes.'
'Oke ik ben er zo.'

Mijn handen trilde en ik kreeg mijn telefoon bijna niet terug in mijn zak. 'Kate alsjebliett luister naar me.' Ik hoorde Jc wanhopig roepen. 'Misschien heb je hem wel vermoord.' Mijn ogen vulde zich weer met tranen. Ik keerse mijn ruw naar hem toe en richtte me op mijn kluisje. 'Je bent verliefd op hem.' Zei hij zuchtend. Ik draaide me ruw om en schudde mijn hoofd. 'Nee helemaal niet, ik heb een hekel aan hem, maar ik wens niemand de dood toe.' Jc knikte. 'Ga alsjeblieft.' Hij draaide zich om en liep de gang uit. Met een zucht steunde ik tegen de kluisjes aan en wachtte af. De bel galmde door de holle gang en liet me opkijken. 'Beste leerlingen, wegens ongeval valt de les uit voor klas 5D.' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht en ik ging op de grond zitten.
Ik staarde naar de grond. Ik hoorde luidde voetstappen en keek op. 'Hee.' 'Hee Mecie.' Ik staarde haar aan. Ze droeg een zwarte broek met scheuren een, rood met zwart bloesje en een ketting met een schedel eraan. Haar paarsen haren waren stijl en ze droeg fel rode lippenstift. 'Leuke outfit.' Ze glimlachtten. Algouw keek ze ernstig en ik wist dat ze doorhad dat er iets mis was. 'Kom laten we naar de starbucks gaan.' Ze trok me ophoog en duwde me de gang door.

'Hier pak wat koffie dat geeft je een beter gevoel.' Ik pakte de koffie aan en dronk er gulzig uit. 'Dus wat is er nou precies gebeurt.' Ik zette de koffie op een tafeltje bij het raam. 'Oke, dus het begon met Kian. De jongen waarvan ik dit heb.' Ik trok het zwarte handschoentje uit en liet haar de lichtblauwe hand zien. Ik zuchtte opgelucht toen ik zag dat het blauw er haast bijna af was. 'Aha ja, typisch jongens.' 'Vervolgens irriteerde hij me de hele tijd, ontvoerdde hij me en gooide hij mijn telefoon uit het raam.' Ik ademde in en nam een grote slok van mijn koffie. 'Hij is gek op je.' Een grijns verscheen op haar gezicht. Ik schudde mijn hoofd en knoeide wat koffie op de tafel. 'Hij wil me maar voor een ding..' 'Aii ja weet je dat heel zeker.' Ik knikte. 'Dat heeft hij vaak genoeg gezegt. Ik slikte even. 'En vandaag kregen hij en Jc ruzie, ze vochten met elkaar en Kian raakte bewusteloos.' Ik keek naar de grond en voelde haar ogen op me brandden.
'Dus ze vochten om jou.' 'Nee, ik weet niet precies waarom.' Ik haalde mijn schouders op en probeerde de brok in mijn keel weg te kijgen.

'Waar is hij nu?' 'In het ziekenhuis.' Ik sprak het bijna onhoorbaar uit. 'Dan gaan we er nu naartoe.' Weer trok ze me mee. 'Ik weet het niet hoor ik bedoel...' Voordat ik ook nog maar een slok van mijn overheerlijke koffie kon drinken trok ze me ruw mee en verlieten we de starbucks.

Kian pov.

Galmende geluiden bereikte me. Zachte kleuren waren te zien. Wazig en haast onafscheidelijk van elkaar. 'Kian alsjeblieft wordt wakker.' Een paniekige stem was boven alles uit te horen. 'Jc?' Mijn stem klonk raar, alsof het vervormd was. 'Kian, je leeft nog.' Ik voelde twee armen om me heen en langzaam opende ik mijn ogen. 'Het spijt me echt maatje.' Ik kon de kleuren onderscheiden en zag het opgeluchtte gezicht van Jc. 'Het geeft niet man, ik had ook niet zo moeten reageren.' Langzaam probeerde ik rechtop te zitten.

'Kian lawley?' Zei een hoge vrouwen stem. 'Ja?' 'Er zijn hier twee meisjes die je graag willen zien.' Ik keek haar verbaasd aan. 'Ow wie?' 'Kate en Mecie.' Ik knikte. 'Oke laat maar komen.' Zei ik stoer.

Daar was ze dan, het mooiste meisje van de hele wereld. Haar haren waren in een zijvlecht en haar ogen keken me onderzoekend aan. Een ander meisje kwam achter haar aan gelopen. Ze was ook knap en appart en een plan brandde op mijn lippen. Dit was een manier om haar te krijgen.

Mijn ogen gleden over het lichaam van het meisje en ik keek haar flirterig aan. Ze gad nog geen kick en keek me verbaasd aan. 'Kian je leeft nog.' Kate kwam naar me toe gelopen. Ze bleef voot het bed staan en ik kon het niet laten om haar zelfs nu even te klieren. 'Aa dus jij bent Mecie, lekkerding ben je.' Kate keek me met verbazing aan. Haar ogen verraadde haar gevoelens ook was het duidelijk dat ze ze probeerde te bedwingen. 'Ja dit is Mecie.' Zei ze uitdagend. Ze duwde Mecie naar me toe en ik keek haar aan. Een grijns verscheen op mijn gezicht. Ze was zoo jaloers.

Kian waarom moet je dat nou weer doen. Zelfs nu moet je weer de eikel uithangen? Serieus?
Iekkk ship je Kate en Kian nog steeds of verdient ze beter?