badboy/criminal

22

Kate pov.

Langzaam liep ik Sam los terwijl ik Kians blik vast hielt. Zijn ogen keken recht in de mijne en het was alsof hij mijn gedachten probeerden te lezen. 'Wil je anders wat te drinken.' Ik werd wakker geschut en keek vriendelijk naar Sam. 'Ja graag.' Ik durfde Kian niet meer aan te kijken en liep naar binnen. Zijn ogen brandde in mijn rug en snel liep ik achter Sam aan naar de keuken. 'Wat wil je?' Sam was zo schattig. Zijn beanie was grijs en zijn shirt zwart. Hij droeg een spijkerbroek met een aantal scheuren. 'Doe maar cola.' Ik keek om me heen. Hier was het huis waar ik Jc per ongelijk half naakt in de badkamer had gezien. Waar Kian we op had getild en waar ik had gesmeekt om een nieuwe telefoon. 'Gaat het wel.' Ik zag dat Sam me onderzoekend aan keek en ik knikte langzaam. 'Ja hoor, mag ik even rondkijken?' Sam knikte en er verscheen een verlegen grijns op zijn gezicht. 'Ik lijd je anders wel even rond.' Hij duwde het glas cola in mijn hand en liep de woonkamer in. Hij draaide zich om en glimlachte. 'Volg mij.' Zei hij geheimzinnig. Ik deed wat hij zei en volgde hem naar de woonkamer. Kian lag languit op de bank en keek op vanuit zijn telefoonschermpje. Hij trok een wenkbrauw op toen ik Sam volgde naar boven en richtte zijn blik vervolgens weer op zijn telefoon. De treden van de trap waren breed en de leuningen waren wit van kleur. Ik kende deze plek natuurlijk al, net zoals Connors kamer waar ik in betrapt werd. Toch was ik nieuwsgierig naar de andere kamers. 'Oké, hier slaapt Ricky. Volgens mij is hij binnen maar je mag denk ik wel even kijken hoor. Hij is heel aardig.' Sam duwde me zachtjes naar de deur en ik liep naar binnen.

'Sam kun je even de deo geven.' Ik bleef in de deur opening staan en schoot in de lach. 'Ow hai, ik ben Ricky, jij bent vast Kate. Ik heb al veel over je gehoord.' 'Owja?' Wacht had Kian over me gepraat tegen zijn vrienden. 'Ja Sam had...' 'Dude!' Sam keek Ricky vernietigend aan en trok me uit de kamer. Hij sloot de deur. 'Luister maar niet naar hem, hij kletst maar wat.' Ik grijnsde toen zijn wangen rood kleurden en hij snel door liep naar de volgende kamer. 'Hier slaapt Connor, hij had nog les met Jc dus hij is nog op school.' 'Deze kamer ken ik al.' Ik keek verlegen naar de grond toen ik zag dat Sam me verbaasd aankeek. 'Nou kijk het zit zo... Kian nam me een keer mee naar zijn huis. Hij liep weg en toen was ik hem kwijt en ging ik hem zoeken en toen kwam ik Connors kamer terecht en keek ik op zijn computer en Kian betrapte me erop.' Ik zuchtte en merkte dat ik die hele, veel te lange zin te snel had uitgesproken. Chips, Sam vindt me vast een weardo. Even leek het alsof hij het niet begreep. Het volgende moment schoot hij in een hele harde lach. 'Owja, en toen liep ik de badkamer in en zag ik Jc... Halfnaakt.' Nu kwam hij al helemaal niet meer bij van het lachen en ik schoot ook in de lach. Ik hoorde iemand op de trap lopen. 'Wauw grappig zeg.' Kian keek me boos aan en hij liep naar zijn kamer toe. 'Wat heeft hij nou.' Ik haalde mijn schouders op. Als ik daar het antwoord nou eens van wist.

'Hier slaapt Jc, hij heeft liever niet dat je in zijn kamer komt.' Ik keek naar de gesloten deur. 'Er komen hier nogal geregeld meisjes en ik denk dat dat de reden is.' Sam was heel anders dan ik had gedacht. Hij was open grappig en een echte flapuit. 'Ow oké.' Hij liep naar de deur die ernaast zat en bleef er even voor staan. 'Ik ga even plassen ben zo terug.' Zei hij. Hij liep naar de badkamer en ik bleef voor de gesloten deur staan. Ik wist van wie deze kamer was, ik wist het zeer zeker. Dit was de kamer van Kian Lawley. Even twijfelde ik. Dit was mijn kans om alles te vragen. Om te vragen waarom hij zo deed. Om te vragen waarom hij weg liep en sinds dien zo raar tegen me doet. 

Ik zette mijn hand op de klink van de deur en duwde hem langzaam naar beneden. De deur ging langzaam open en ik staarde naar kian die achter zijn laptop zat. 'Jc ben je nou al thu....' Hij keek op en stopte zijn zin. Even leek hij verlegen. Hij keek me serieus aan en ik twijfelde of ik niet gewoon weg moest gaan en dit hele gedoe moest vergeten. 'Kian..' Mijn stem trilde. 'Ja?' Een beetje ongemakkelijk bleef ik bij de deur staan. 'Waar is je Sam?' 'Wat bedoel je daar nou weer mee!' Zei ik boos. Even zag ik dat hij moeite had om zijn lach in te houden. Zodra hij lachte zag ik dat hij een beugel in had. 'Kian, ik snap het gewoon allemaal niet meer.' 'Kom hier zitten.' Hij klopte op het bed en ik voelde dat ik warm werd. Ik ging naast hem zitten en keek hem aan. Hij was nu erg dichtbij. 'Wacht even hoor.' Hij grinnikte en deed zijn beugel snel uit. 'Sorry dat je dat moest zien.' Zei hij grijnzend. Ik schoot in de lach van zijn ondeugende gezicht. 'Kate ik wil je het graag vertellen maar dat kan niet.' 'Ow het is toch niet zo moeilijk om te zeggen dat je mij gewoon niet ziet zitten en alweer een ander meisje hebt.' Hij keek me verbaasd aan. 'Waar heb je het over?' het klonk oprecht, maar ik wist niet of dit de waarheid was. Of een goed toneelstukje. 'Kian ik heb je zelf gezien.' Hij schudde zijn hoofd.

'Wanneer?' 'Vandaag op het schoolplein, bij je auto. Dat meisje dat je knuffelde.' Hij schoot in de lach. 'Dat was mijn zusje.' Een klap in mijn gezicht. Zijn zusje?! Ow nee wat ben ik aan het doen. 'Ow.' Was het enige wat ik uit kon brengen. 'Sorry dat ik zo boos doe.' Hij glimlachte. 'Geeft niet.' 

Ik staarde naar mijn handen en schaamde me dood. Ineens voelde ik zijn warmen hand in de mijne. Ik keek op en zag dat hij me aan keek. 'Kian ik...' Hij legde zijn vinger op mijn lippen. 'Ssst.' Ik hielt mijn mond. Hij leunde in en stopte net voor mijn lippen. Dit was een soort flashback. Net als die eerste keer. Langzaam duwde hij me naar achteren tot ik met mijn rug op het bed lag. hij hing boven me, dichter bij me dan ooit. Hij streelde mijn gezicht. 

'Sorry stoor ik!' Ik hoorde een stem en ging snel rechtop zitten. 'Sam? Het is niet wat het lijkt ik....' Stamelde Kian. 'Ow, het lijkt er anders op dat je half op Kate lag en haar wilde kussen. Misschien had ik het mis dat zou best kunnen natuurlijk.' Hij klonk verdrietig. 'Je hebt zelf gezecht dat je haar niet leuk vond. Dat je over haar heen was.' Kian hielt zijn mond en keek me aan. In zijn ogen stond angst. 'Is dat zo.' Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Als hij nu loog kon ik het zien. 'Ja.' Hij keek naar grond. 'Weet je wat, ik ga.' Ik stond op en liep zonder ook maar iets te zeggen weg. 

Owneeeeeee 
jullie comments zijn bepalend voor het verhaal. Als jullie kiezen voor Kian en Kate comment.