badboy/criminal

46

Kate pov.

Een tijd lang liepen we door de hete woestijn. Ik had geen idee waar we waren. Een tijd lang zagen we niks anders dan oneindige heuvels zand. Ik had dorst en kon amper meer lopen. 'We zijn er bijna babe.' Ik keek op en zag dat Jc degene was die dit zei. Kian wierp hem een boze blik toe en ik schoot in de lach. 'Sorry oke.' Zei Jc lachend terwijl hij zijn handen afwerend voor zich hield. 'Ze is mijn babe.' Ik keek hem aan en voelde de vlinders. 'Nog een klein stukje.' Riep Mecie die al verder voor liep. Ik keek naar Kian, Jc en Mecie en bedacht me ineens dat we al zoveel me hadden gemaakt in een korte tijd. Ik was nu onderweg naar een van de ergste criminelen die mijn moeder had gegijzeld.

Voordat ik het wist stonden we voor een enorm gebouw. Het was zandkleurig en had iets weg van een piramide vorm. Er waren mannen in rare kleren die op en af liepen let spullen en we snel verstopten we ons achter een heuvel. 'Ben je er klaar voor Kate.' De hele weg lang had Mecie me precies verteld wat ik moest doen. Nu het dan eindelijk zo ver was was ik bang. Ik moest op die rare mensne af lopen en voor afleiding zorgen. Kian was tegen dit plan geweest, maar ik had gezegd dat ik het wel kon doen.
De mannen zagen er enger uit dan ik dacht. Een man had zwarte lijnen om zijn ogen en zijn ogen waren licht blauw. De andere droeg een eng masker en de derde was erg dun en lang. Ik herkende de man meteen, het was dat dunne mannetje dat we aan viel voor de sporthal.
'Ben je er klaar voor, doe alsjeblieft voorzichtig.' Zijn wenkbrauwen stonden zogelijk en ik aaide hem over zijn wang. 'Het komt goed Kian.' Zachtjes kuste hij me op mijn lip. Hij zoende me en ik opende mijn ogen toen Jc luid zuchtte. 'Moet dit nou.' Zei hij chagrijnig. 'Ik ga doei.' Iedereen zwaaide naar me terwijl ik strategisch richting het gebouw rende zonder gezien te worden.

Mijn handen trilde toen ik vlakbij de man met het masker stond. Hij draaide zich plotseling om en rende naar me toe. Ik rende weg en klom wat hoger. Ik duwde hem weg en hij struikelde. Hij probeerde zich vast te klemmen aan een steen maar schoof weg en belandde op de grond. Ik schrok en voelde me plotseling vreselijk schuldig. De man bleef stil liggen en ik had gevoel dat ik dit niet meer wilde doen. Ik wilde niemand vermoorden. Ik keek naar Kian die me vanachter de zandberg aanstaarde en ik begon zachtjes te snikken.

Kian pov.

Ik zaf de schrik in haar ogen toen de man de grond raakte en niet meer bewoog. Ik wilde naar haar toe, ik wilde haar troosten. Ne maakte zich klein en klom naar beneden. Ze ging gehurkt bij de persoon met het masker zitten en schudde hem door elkaar. 'Mecie, ik moet naar haar toe. Dit kan ik niet aanzien.' Schreeuwde ik uit. 'Dat kan je niet doen. Als.je daarnaartie gaat is het plan verpest.' Ik schudde mijn hoofd. 'Jammer dan.' Ik sprong op en rende naar de grote oppervlakte. Ik rende naar Kate toe en pakte haar vast. 'Je moet hier weg Kate.' Ze keek op en haar gezicht zat onder de tranen, haar ogen waren rood en ze snikte. 'Kian, ik heb hem vermoord.' schreeuwde ze uit. 'Hij viel Kate.' Ze begon me op mijn borst te slaan. 'Door mij ja.' 'Kom nou mee Kate.' Riep ik. Ik tilde haar op en gooide haar over mijn schouder. Ze protesteerde en probeerde los te komen en trok aan mijn shirt. 'Stop Kate.' Ik zette haar terug neer en pakte haar vast in een knuffel. Haar lichaam schokte en ik probeerde haar rustig te krijgen. 'Het komt goed Kate. Kijk me aan.' ze bleef naar de grond kijken en ik duwde haar kin omhoog. 'Kian ik...' Ik.kuste haar en ze kuste met terug.

Kate pov.

'Kijk eens wie we daar hebben, het gelukkige stelletje.' Oscar kwam de trap af gelopen en grijnsde. 'Willen jullie binnen komen.' We schudde tegelijk ons hoofd en Oscar begon te lachen. 'Heel veel keus hebben jullie niet volgens mij.' Ik keek op en zag dat hij een pistool op Kian richtte, ik hield mijn adem in en staarde naar Kian. 'Ik hou van je.' zei hij zacht terwijl hij richting Oscar liep. 'Nee Kian. Alsjeblieft.' Oscar grijnsde breed en ik liep ook naar hem toe. 'Kate nee, je blijft hier.' Oscar begon te lachen en ik hoord het pistool klikken. 'Ik heb hier schoon genoeg van. Ik wil gewoon klaar zijn met het opruimen van jullie.' Riep hij uit terwijl hij onhandig een sigaret aanstook. 'Wil je ook mijn vriend.' Kian schudde zijn hoofd. Twee mannen pakte hem vast en duwde hem op zijn knieen. Ik wilde naar hem toe lopen maar werd ook tegen de grond geduwd. Oscar pakte zijn sigaret en drukte het lichtpuntje in de hand van Kian. Kian begon luid de schreeuwen en ik probeerde me los te maken. 'Dit is dan het einde van Kian Lawley. De ow zo dappere jongen.' Schreeuwde Oscar uit. Ik keek op me heen maar zag geen Mecie of Jc. We zaten ook achter het gebouw dus ze konden ons niet zien. 'Het einde van deze mooie relatie.' Ik begon te piepen toen Oscar het geweer opnieuw op Kian richtte. 'Vaarwel Kian.'
Voordat ik het wist hoorde ik het. De luidde knal van de kogel. Ik keek naar Kian. 'NEE ALSJEBLIEFT.' Schreeuwde ik uit. Ze lieten me los en kroop naar Kian toe. 'Het is oke Kate. Maak je maar geen zorgen over mij.' Hij had moeite om deze woorden uit te spreken. Ik kuste hem. 'Je kunt me niet verlaten. 'Sorry Kate ik hou van...' Hij sloot zijn ogen.

Ow nee Kian :(
Comment en vote