Öteki kadınım ben...
Birinci kadının deyimiyle öteki kadın...
Ötekileştirilmiş kadın. Ama aşkın ötesi berisi yok dememiş miydi?
Aşka engel falan tanımak yoktu hani?
Ben sinesi yanık Sine.. Bu satırlarımı 32 yaşımdan 22 yaşıma yazıyorum... Yazmalıyı...
Ender Bey e uçak biletimi sorduğum günden bu güne tam bir ay geçmişti ve ben Canım Eyfel ile poz veriyordum.
Buraya geleli bir hafta olmuştu ve ben yüksek lisans için okul kaydı yapmış. Paris'te ki sözümona şantiyemize bir kez gitme fırsatı bulabilmiştim. Aslında beni buraya gönderme sebeplerinin şantiyeden çok yüksek lisans olduğunu anlamam uzun sürmedi. Çünkü şantiye neredeyse tamamlanmış ve sadece mimar ve iç mimarların işi kalmıştı...
Beni havaalanından karşılayan, evime yerlesmeme yardımcı olan ve şuan bu izbe denecek iç dizaynına henüz başlamamış olan yerde fotoğrafımı çeken Charles'a çok şey borçluydum. Kendisi şirketimizin tüm bu seyehat planlarını yapan, yerleşim ve oryantasyon sürecini sağlayan işleriyle ilgileniyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fransızcam hiç olmadığı kadar kötü olduğu için Charles ile genelde İngilizce konuşuyorduk. Ben Türkçe o ise Fransızca kelimeler kaçırıyorduk arada ağzımızdan. Yine o anlardan biri yaşanıyordu. Charles Fransızca birşeyler söylemiş, bense yavru köpek bakışı atmıştım. İngilizce ye tercüme ettiği sözlerinde ise. Yüzümün çok güzel fotoğraf verdiğini söylüyordu. Aynı zamanda bir fotoğraf stüdyosu olduğundan ve fotoğraflarımı çekmekten mutluluk duyacağını söyleyince aklıma Vural dank etmişti. Charles'tan izin alıp telefon görüşmesi yapmak için biraz uzaklaştım.
"Sine?"
İki kez çaldıktan sonra telefon açılmış ve Vural'ın ağlamaklı sesi gelmişti.
"Vural? Nasılsın sanırım doğru bir zamanda aramadım?"
"Özür dilerim Sine. Ben seni daha sonra arasam olur mu?"
Ona biraz zaman vermeli ve beni aramasını beklemeliyim.
"Tabi ki Vural'cım ne zaman istersen arayabilirsin."
"Görüşürüz Sine"
"Kendine iyi davran Vural".
Konuşma kısa sürmüştü bundan istifade ederek Cansel ve Fulya'yı aramalıydım.
Cansel'in birşeyden haberi yoktu ama Fulya biliyor gibiydi. En azından benden daha fazla şey bildiği kesindi.
"Sine kuzum müsait bir zamanda konuşuruz uzun uzun olur mu?"
"Tamam Fufum ara beni mutlaka" deyip telefonu kapatmıştım.
