4.

381 43 94
                                    

"Tekrar hoşgeldin Changbin." dedi Chan çatallı çıkan sesiyle.

"Hoşbuldum hyung." dedi Changbin çekingendi.

Chan'ı uzun süredir görmemişti, en son görüşmelerinin üzerinden yaklaşık iki yıl geçmişti. Son görüşmelerinde Chan sevgilisiyle ilgilenmekten onunla doğru dürüst konuşmamıştı bile...

"Bir şeyler yemek ister misin? Yani evde pek bir şey yok alışverişe çıkamadım ama eğer istersen dışarıdan bir şeyler söyleyebiliriz." dedi Chan konuşurken üzgün ifadesini gizleyememişti.

Chan kimsesizdi, yapayalnız...

Yıllar önce ailesini kaybettiğinde yapayalnız kalmıştı...

O zamanlar etrafındaki kalabalık yüzünden farkedememişti yalnızlığını...

"Kimle kalıyorsun hyung?" dedi Changbin merakını gizleyememişti.

Chan derin bir iç çekişin ardından "Yalnızım, yapayalnız..." diyebildi.

Changbin onun kahramanının çok güçlü bir adam olacağını biliyordu ki Chan çok güçlü bir adamdı ancak Changbin onu böyle görmek istememişti. Onun kahramanı üzgün olmamalıydı.

Changbin ağladığından habersizdi konuşurken. "Ben buradayım hyung.." dedi.

Chan küçüğünün ağladığını gördüğünde yanına doğru adımladı. Changbin'in bedenini sardı ardından bir elini saçına attı ve sakin olmasını fısıldadı ona.

Chan sesinin dinlendirici melodisiyle "Şşş sakin ol Changbin. Ben biliyorum, sen buradasın." dedi.

Changbin nedenini bilmediği bir şekilde güçsüzleşmişti. Chan'ın yanında eski saf çocuk olmuştu.

O küçük çocuk olmuştu...

Changbin hıçkırıklara dönüşen ağlamasıyla
" Hyung ben özür dilerim daha erken gelmeliydim." diyebildi.

Chan sakinliğini koruyarak " Özür dileme ,sen tam zamanında geldin. Sadece sakin ol." dedi.

Changbin'e göre ,Chan'ın sesinde çözemediği bir huzur vardı. Ona göre Chan sesindeki farklı bir tınıyla uyuşturuyordu onun bedenini.

Changbin Chan'ın kollarında olmanın rahatlığını sürüyordu. Bu duyguyu fazlasıyla özlemişti...

Changbin sakinleştiğini hissederek " Ben hazırlarım." dedi. Ardından bir hışımla çıktı Chan'ın kollarından.

Chan ne olduğunu anlayamadan Changbin'in kollarından ayrılışını izledi. "N-ne?"

Changbin "Yemek. Ben hazırlarım hyung." dedi.

Chan anladığını belirten mırıltılar çıkarıyordu.
" Ama dediğim gibi hiç malzeme yok." dedi.

Heyecanla "Birlikte alışverişe gidelim?" dedi Changbin. Bunun iyi bir fikir olduğunu düşünüyordu.

"Peki..." Chan sakin ses tonuyla onayladığında ikili alışverişe gitmek için hızla dışarı adımladılar...




•••





















Hellooooooœ
Nasılsınız umarım çok iyisinizdir💜
Kendini iyi hissetmeyenlere kocamaaaaaan sarılıyorum💜💙
Vote veren ve yorum yapanlara çok teşekkür ederim🍀

DEBRIS 'binchan'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin