Chan anlamadığını belirten bir yüz ifadesiyle "Nasıl yani Changbin?" diyebildi.
Changbin kendini tekrarlayarak "Seninle yaşayabilir miyim?" dedi.
Chan "Hayır o kısmı anladım ama neden?" dedi yüzündeki şaşırmış ifadeyle.
Changbin 'Çünkü seni her şeyden çok seviyorum.' demeyi çok istedi ama yapamadı.
Onun yerine "Ben aşçıyım hyung çok iyi yemek yaparım. Hem ben..." duraksadı Changbin,
ardından yutkunarak devam etti sözlerine "Ben senin yalnız kalmanı istemiyorum, yalnız kalman canımı yakıyor..." dedi tedirginlikle.Chan kafasını aşağı yukarı salladı önce sonra gözünden akan bir iki damla yaşa engel olamadı. Uzun bir süredir yalnız yaşıyordu, tamamen yapayalnız. Changbin gelmeden önce evine dört aydır kimse uğramamıştı.
Changbin, Chan tam yalnızlıktan delireceği sırada gelmişti...
Yalnızlıkla ve sevgisizlikle boğulduğu sırada...
Chan önce Changbin'e daha da yaklaştı ardından kollarını karşısındaki bedene sardı ve "Seninle yaşamayı çok isterim Changbin~ah." dedi.
Changbin sıcaklığını hissettiği bedenle kalp atışlarının hızına engel olamıyordu. Chan'ın kokusunu ona farkettirmeden solurken kendinden geçtiğini hissediyordu duyduğu sözlerse onun için en büyük mutluluk kaynağıydı.
Changbin içten gülümsemesiyle "Ben de hyung. Ben de..." dedi ardından istemesede ayrıldı karşısındaki bedenden.
Chan akan gözyaşlarının farkında değildi. Yüzüne değen el ise sanki kalbine dokunmuştu. Şu an mekan, zaman, kişi ya da boyut önemsizdi, sanki yeniden çocuk olmuştu.
Changbin istemizce elini Chan'ın gözyaşlarında gezdiriyordu düşen her yeni gözyaşını anında siliyordu parmak uçlarıyla, tıpkı eskiden yaptığı gibi...
Chan kapalı olan gözlerini açıp "Keşke yeniden çocuk olabilsek..." dedi derince iç çekerek.
Changbin elini Chan'ın yüzünden çekip dizine koydu ve "Keşke..." dedi.
Chan yüzündeki sıcaklık gidince kendini adeta boşlukta hissetti ve daha da fazlasını ister gibi önce Changbin'in dizine yattı ardından elini tutup yanağının üstüne koydu ve "Yeniden çocukluğuma dönmemi sağlar mısın?" dedi.
Changbin kalp atışlarının hızını umursamadan yüzüne ufak bir tebessüm yerleştirdi ve Chan'ın her detayına özen gösterirken "Yeniden beraber çocuk olalım." dedi.
Chan da yüzünde oluşan büyük gülümsemeyle ve saçlarında ve yüzünde dolanan parmaklarla uzun bir süreden sonra ilk defa derin bir uykuya daldı...
•••
Hellooooooœ
Nasılsınız umarım çok iyisinizdir💜
Kendini iyi hissetmeyenlere kocamaaaaaan sarılıyorum💜💙
Vote veren ve yorum yapanlara çok teşekkür ederim🍀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEBRIS 'binchan'
Fanfiction"Neden gitmiyorsun." dedi Chan sorgulayıcı bir sesle. "Gidemiyorum." dedi Changbin sesinde ve yüzünde bariz bir hüzün vardı. [angst] [12.07.21]