Ana

Chapter 42 - Happy

Sayaka

I woke up really tired and when I  roam my eyes around me I realized we are already in the mansion. The members are also here and they look so tired as well. Bumangon ako at napatingin sila sa akin. Ate Margareth handed me water and I gladly took it.

"Apat na oras kang tulog" sabi ni Ate sa akin. Malungkot akong napayuko. Nang tingnan ko ang mga myembro, lahat din sila ay malungkot. Hindi ko sila masisisi, maraming buhay ang nawala ngayong araw.

"The other members are dead and the captain... kababalik pa lang niya pero nawala ulit siya. Both Captain and Captain Thomas are missing. Anong gagawin natin ngayon?" anang ina ni Kuya Hans.

"We need to stick together guys. Gawin parin nating kung ano ang trabaho natin" si Tita Reine. Napailing ang ilang mga myembro.

"Hindi ko kayang ipagpatuloy ito. Our group is messed up. The captain is gone again at hindi din tayo pwedeng umasa kay Amanda. The other members are doing their job in their assigned places as well. Ni hindi nga nila alam ang nangyari ngayon and you told us to keep everything a secret" anang isang myembro. Tahimik lang kami ni Ate Margareth at Kuya Hans na nakikinig sa kanila. We don't have anything to say. Mas may alam sila kesa sa amin.

"I'm quitting" napatingin kaming lahat kay Tita Dahlia na tulala lang na nakatingin sa lamesa. She looks like she's traumatized.

"Nagbibiro ka ba Dahlia? Parte ka ng pamilyang naninilbihan sa Clemence at Devereux ng ilang daang taon. Ilang taon narin tayong myembro ng grupo at marami na tayong pinagdaanan, ngayon ka pa talaga susuko? " wika ni Tita Reine na hindi makapaniwala sa sinabi ni Tita Dahlia.

Galit na tiningnan ni Tita Dahlia si Tita Reine. "Hindi mo naiintindihan Reine! Zenny and I was tortured and she died in front of us. Alam mo ba kung ano ang nasa isip ko nang sabihin ni Zenny ang huling mga salita niya? Ang pamilya ko, ang anak ko"

"May anak din ako Dahlia pero hindi ako titigil sa serbisyo ko."

"I'll go with Dahlia this time Reine. Pasensya na, I would rather spend my days with my family than staying here. If the captain was here, I would stay pero lumpo tayo kapag wala siya. Wala tayong maaasahan kay Amanda dahil pati siya ay may pinagdadaanan din" anang isang myembro. May ilan ding sumang-ayon at nagsitayuan.

"I'm sorry, I'm quitting too" isa-isa silang umalis at naiwan kami doon na hindi makapaniwala sa nangyari.

"Cowards!" anang isang myembro at galit na umakyat sa taas.

Tiningnan kaming tatlo ng ibang myembro na nanatili at parang naghihintay lang sa kung ano ang desisyon namin. "I'll stay, ngayon na isa na akong myembro aalis pa ba ako?" si Kuya Hans na sinang-ayunan naman ni Ate Margareth. Then they all looked at me.

"How about you Sayaka?" tanong ni Tita Reine.

"I'll stay Tita. Ipagpapatuloy ko ang nasimulan ko" sabi ko.

"Mabuti pa kayo" komento ng isang myembro. "Let's rest everyone" wika ni Tita Reine at sinunod naman siya ng ilan. She was about to leave as well but I called her.

"Tita"

"Bakit Sayaka?" tanong niya. Kahit sina Ate Margareth at Kuya Hans ay napatingin sa akin. Kaming apat nalang ang natitira dito. "Anong oras na po ba?" tanong ko. Her forehead creased but she answered afterwards. "I think it's four pm why?" tanong niya.

"You are an illusionist right?" I asked her and she nodded. The captain is missing and we don't know if she's alive or not, this is the only thing I can think of.