"I'm just tired," he whispers and start walking pass through me, kaya sinundan ko siya ng tingin bago sinubukang tanungin siya muli.
"Kumain kana ba? Nagluto ako ng lasagn----," he cut me out and said, "I'm sorry, I'm not hungry... I will just go to sleep," sambit nito bago siya tuluyang naglakad ng dirediretso papuntang kwarto at isinara ang pinto.
Naiwan akong nakatanaw sa pinto ng aming kwarto bago ako napalingon sa mga pagkaing hinanda ko para sa dinner namin ngayong gabi...
I took a heavy breath before I walked towards the dining table and started eating on my own. After eating a slice of Lasagna, I decided to pack them and put them in the refrigerator. So, I can still eat it tomorrow or maybe kaming dalawa dahil baka magutom siya paggising niya bukas ng umaga.
Hinugasan ko na din ang aking pinagkainan at naglagay lang ng isang slice ng lasagna sa isang maliit na plate at isang baso ng tubig. Dadalhan ko siya ng pagkain sa kwarto baka mapilit natin ang baby damulag ko...
Nang matapos na ang lahat ng trabaho sa labas at kusina tumuloy na ako sa aming silid dala-dala ang maliit na platito na may lamang lasagna at isang baso ng tubig.
Naabutan kong nakahiga si Kento sa kama habang wala na itong suot na damit pang itaas, naka kalat sa sahig ang kanyang sapatos at polo kaya ibinaba ko muna ang pagkain na aking dala sa side table ng kama.
Bago isa-isang pinulot ang mga gamit niya sa sahig, I also pick he's wrist watch, basag ito dahil siguro sa pagbagsak nito sa sahig. Nang Pagmasdan ko ito tinignan ko si Kento at iniligpit sa walk in closet ang mga gamit niya bago muli lumapit sa kama at dahan-dahan umupo...
"Kento my loves, kain ka kahit konti lang," Sambit ko at dahan-dahan tinapik ang kanyang balikat, ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya, tumayo ako para umikot sa kabilang side ng kama para makita siya...
Pagluhod ko sa tapat niya, inayos ko ang magulo niyang buhok pero pinigilan niya ang aking kamay ng itoy hulihin at iminulat niya ang kanyang mga mata. "I want to sleep," he whispered and let go of my hand.
Umayos ito ng pagkakahiga at binalot ang kanyang sarili sa comforter, kaya hindi ko na siya tinanong pa. Kinuha ko muli ang nilagay kong pagkain sa side table ng kama at muling ibinalik ito sa ref...
Nagstay muna ako sa kitchen habang iniisip kung pano ko mapapagaan ang kanyang pakiramdam, gusto ko mang tanungin siya kung ano ang problema niya ngayon ay hindi ko magawa dahil hindi ko rin naman alam paano siya kakausapin tungkol sa mga ganitong bagay.
I always talk to him so lightly and joyful, hindi kami nagkakaroon ng ganitong usapan.
I drank water while I was stunned here and still don't know what to do but I chose to go inside the room after drinking and slowly lay on the bed.
I slowly went inside the comforter and moved close to him, while I started wrapping my arms around his waist and when I moved closer to him and fixed my position, Kento moved and removed my arms around his waist as he faced the other side of the bed again.
Lumapit ako muli sa kanya at niyakap siya patalikod pero gaya ng kanina tinanggal niya muli ang aking braso at bumulong, "Not now, please," he whisper with a so sleepy tone of his voice.
"Sorry," I whispered and moved backward and just stared at h's back as he resumed his sleep.
He's eyes a while ago look so tired and hopeless, this is the first time I saw him with those eyes. He never showed me that he's weak, he always shows how confident and dominant he is, but right now he's filled with unknown emotions.
I sigh and whisper, "Nandito lang ako," I said that before I faced the other side of the bed and fell asleep.
Kinabukasan ay nagising ako sa tunog ng sasakyan, kaya agad akong umupo sa kama ng makitang wala siya sa tabi ko. Mabilis akong tumakbo palabas ng bahay, "Kento!!!" sigaw ko..
Pero nakita ko siyang nililinisan ang sasakyan niya at nakapangbahay lamang ito, suot ang itim na sweat pants at itim na sando. Napanganga ako ng marealize na mali ang iniisip ko, akala ko aalis siya...
"What's wrong?" he asks and let go of the host, as he walks towards me. "Akala ko aalis ka ng hindi nagpapaalam sa akin" sambit ko at pinunasan ang gilid ng aking labi dahil mahirap nang magkaroon ng tuyong laway...
"I'm not leaving today," he said and fix my hair, napatingin ako sa kanya at tila ok na siya ulit.. Parang wala siyang problema kagabi kung titignan mo siya ngayon. "But we are leaving today," he said and smiled at me.
Nakahinga ako ng maluwag ng makita ko muli ang gwapo niyang ngiti, akala ko aabot hanggang ngayong araw ang problema niya kagabi..
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko habang inaayos nito ang aking buhok...
"Somewhere nice," he whispered and kissed my lips, "Ok go inside, I will just gonna finish cleaning the Cars and after that we'll leave," he said and kissed my forehead.
"Tulungan na lang kita," sambit ko at naglakad papalapit sa host ng tubig at pinaliguan ang sasakyan niya.
I was smiling while doing that and I feel happy because of his smile but suddenly a water suddenly flashes on the side of me.
Nanigas ako bigla dahil sa lamig nito at isa pa kakagising ko lang medyo wala pa ako sa wisyo tapos isang malamig na tubig ang gigising sa buong sistema ko. Napalingon ako kay Kento na ngayon ay nakangiti habang hawak ang isang host ng tubig.
"Ikaw!!!" sambit ko at itinutok sa kanya ang host na aking hawak at binasa din siya, nang gawin ko iyon pinagpatuloy niya na rin ang pagbabasa sa akin.
We both ended up fighting with water and playing while washing all he's cars.
Pagkatapos non ay syempre naligo kami at kumain ng almusal, kasalukuyan na akong nagbibihis para sa lakad na sinabi niyang pupuntahan namin ngayong araw.
I wear a simple white satin-jacquard midi dress and top it with a cream le cardigan tordu. I also just wear a simple white slip vans shoe. Tinali ko lang din ang buhok ko ng ponytail at lumbas ng kwarto habang inaayos ang aking hikaw.
Naabutan ko si Kentong nanonood lang ng TV sa living room habang nakasuot ng isang kulay itim na maong pants at kulay itim din na muscle tee, nakasuot din siya ng black vans low ward sneakers na bagay na bagay sa kanyang suot ngayon.
Hindi rin nakaayos ang buhok nito kaya bagsak lang ito at medyo hindi pa tuyo ng sobra, I smile and was about to walk near him when he's phone rings.
Agad niya itong sinagot ng makitang si Valerie ang tumatawag at pinanood ko siyang agad tumayo at hinarap ako habang hawak pa rin ang cellphone sa tapat ng tenga.
"Ok, I'll get there within an hour let the guards handle them first, don't step out of my office," he said and turned off, agad siyang naglakad palabas ng bahay kaya mabilis ko din siyang sinundanan at pinigilan sa kanyang braso.
"Saan ka pupunta?" tanong ko.
"Ahm....problem in the bar, they need me there to call you out later," he said and kissed my forehead before he ran out of the house...
Pinakinggan ko ang pag alis ng sasakyan niya sa labas ng bahay at ng tuluyan na siyang makaalis, isang malalim na buntong hininga aking aking pinakawalan bago sumandal sa katabi kong pader at bumulong...
"Sabi mo aalis tayo, ikaw lang pala."
BINABASA MO ANG
Needs and Wants (Law of Attraction Series # 5)
Romance[WARNING R18] Once you stop looking for what you want, you'll start appreciating what you really need. Art takes time to understand what it really says. Kento Minami, the most unwavering business man that is immersed in what he really wants, this M...