Needs and Wants (Law of Attraction Series # 5)

Chapter 56

"Lana," masiglang sambit ni Vito pagbaba niya ng kanyang sasakyan at agad lumapit sa akin habang nakatayo ako sa labas ng bahay, dahil hinintay ko silang dumating dito.

"Vito," I utter as we both hug each other real tight. I missed him so much... "Mamiss kita," malumanay niyang bulong bago ginulo ang aking buhok at pinisil ang aking mga pisngi.

Habang ginagawa niya iyon ay napatingin ako sa babaeng bumaba ng passenger seat, she's wearing a simple sky blue cute dress and her blonde hair shines against the sun, and she shines even more when she smiles at me and walk towards our palace.

"Hi, Yvonne," she said and offered her hands to me, I quickly faced her with a smile and we did a hand shake, sobrang lambot ng kamay nito. "Hi, Lana," I said and smiled at her.

"I've heard a lot about you, I mean Vito always share stories about you and Patrick, so I kinda know you," malumanay nitong sambit at tumawa ng mahina.

Napakamot ako ng ulo dahil sa sinabi niya at pasimpleng binatukan si Vito, "Anong pinagsasabi mo dito?" bulong ko na siguradong kami lang ni Vito ang magkakaintindihan.

"Wala naman, haha," Vito said and wink at me, kaya hahampasin ko na sana siya ng mabilis siyang umiwas at hinila muli ako para sa isang mahigpit na yakap. "Akala ko hindi tayo magkikita nitong pag-uwi ko eh," he whisper and hugged me tighter...

"Oo, tama na tama na tara na umalis na tayo," sambit ko at tinapik tapik ang kanyang likuran bago bumitaw sa kanyang yakap at nauna nang naglakad papunta sa sasakyan niya.

"Bago to ah," sambit ko, pagtingin ko sa sasakyan niya at binuksan ang pinto ng passenger seat na agad akong natigilan at napalingon sa nakatinging girlfriend ni Vito sa akin. "Ay sorry," sambit ko.

"Nasanay kasi ako hahaha, I mean I get use to seat the passenger seat, sorry sa liko----,"

"No" Yvonne, "No" Vito.

Kumunot ang noo ko ng sabay silang nagsalita ni Vito, at ngumiti sa akin si Yvonne at sinabi, "You can seat there, actually I'm not really comfortable with the shotgun seat. I'm better seating at the back seat."

Napatingin ako kay Vito na nakatingin sa akin at tumango, "Sige Lana, totoo ang sinasabi niya, napipilitan lang talaga siyang umupo sa tabi ko haha," Vito said and look at Yvonne who smile at him before she walk and open the back seat.

"Sure ka?" tanong ko kay Vito, he smiled and nodded before he entered the car. Pumasok na din ako at umupo sa passenger seat habang hindi komportableng sinisipat si Yvonne sa likod, she's doing something on her phone and when she look at the view mirror kung saan nagkasalubong ang tingin naming dalawa.

Agad siyang ngumiti, kaya nginitian ko nalang din siya at tumingin sa bintana, "Ok, let's go," Vito said and started the engine.

Buong byahe ay daldal ng daldal si Vito pero hindi ko magawang mag focus at makinig dito dahil nakatingin pa rin ako sa larawan na nasa aking cellphone.

Ang larawan ni Kento at Valerie...

Mga ilang oras din ang aming byahe pero parang hindi ko napansin ang tagal nito dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano at paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang mga balita tungkol kay Valerie at yong mga ngiti niya sa aking noong una kaming magkita....

"Lana?Lana! Hoy!!!" nagulat ako ng biglang hinawakan ni Vito ang aking braso kaya agad akong napatingin sa kanya, "Bakit?" tanong ko.

"Nandito na tayo, hahaa," he said and that's when I looked around the place and see we're in front of their house.