Mr. Badboy and Miss. Goodgirl

Hoofdstuk 9

'Ja mam, ik kom zo. Nog n-nog even,' zeg ik terwijl er iemand aan mijn arm loopt te trekken. Ik wil m'n bed nog niet uit, ik lig zo lekker! Ik hoor een gelach, 'Nou kind het is toch echt tijd om op te staan, ontbijt is over een kwartier,' hoor ik Milou zeggen. 'Shit!' Roep ik terwijl ik overeind schiet. Milou staat naast me met een stapel kleding en geeft het aan me, 'Wauw wat ben jij moeilijk wakker te krijgen, zeg! Hier kleed je gauw aan, ik wacht wel even op je,' zegt ze ondertussen. Ik neem de kleding aan en vlucht naar de badkamer.

'En Nova? Hoe bevalt het hier?' Vraagt Kevin tijdens het ontbijt aan me. Ik heb net een hap in m'n mond dus ik zit daar lekker awkward te kauwen terwijl iedereen op een antwoord wacht, oeps. 'Nou ik vind het hier eigenlijk, ja hoe zeg je dat aardig...' Zit ik maar wat te geinen en ik zie iedereen meteen verward kijken. Ik lach, 'Ik vind het super hier! Bijna leuker dan thuis!' Meteen kijkt het groepje vrienden opgelucht. 'Oh Nova, Milou vertelde ons over je geweldige kleding en make-up, mogen Jill en ik alsjeblieeeft een keer kijken?' Vraagt Liv met puppy-oogjes. 'Ja, alsje alsjeblieeeft!' Voegt Jill eraan toe. 'Milou! Oké meiden, natuurlijk mag dat, maar Milou je bent me er een zeg,' antwoord ik grinnikend. Ik neem een slok verse jus d'orange en zie dat Jeffrey aan het staren is naar Dylan. Vreemd. Jeffrey zucht, 'Waarom zijn zulke types altijd zo knap?!' Zegt hij als een verliefde puber en slaat nog een zucht. Ho, wacht even terugspoelen. Als een verliefde puber? Is hij... Nee, toch? 'Jeff ben je homo?!' Het floept eruit voordat ik er erg in heb en ik sla dan ook meteen mijn handen voor m'n mond. Het hele groepje begint te lachen, Kevin verslikt zich zelfs in zijn drinken en Elize zit op zijn rug te kloppen. 'Oh meid heb je dat nu pas door?!' Zegt Jeffrey. Ik kan mezelf wel voor m'n hoofd slaan, maar kom op dat vraag je normaal ook niet zomaar... 'Ik heb altijd al een homo vriend willen hebben, oh my god,' shit dat floepte er ook weer uit. Net als iedereen weer bij is gekomen beginnen ze weer te lachen, fijn. 'Nou nu heb je er een,' zegt Jeffrey. Ik kan er nu eindelijk ook echt de lol van inzien en lach gewoon mee met m'n nieuwe vrienden. En nu heb ik ook weer iets om aan Dylan te vertellen wanneer ik hem weer zie, hoe grappig is het dat Jeffrey een crush op hem heeft!

De geschiedenisles begint en ik ging er al van uit dat ik niet naast Dylan ging of kon zitten, dus heb ik tijdens wiskunde een briefje geschreven voor Dylan:

Ik vond het ook leuk en het lijkt me super om met jou naar het gemaskerd bal te gaan. Ik zal het meisje met de blauwe jurk zijn. Kus, je weet wel wie ;).

Dit briefje laat ik op zijn schoot vallen als ik langs hem loop naar mijn tafeltje naast Milou. Dylan kijkt niet op of om, maar ik zie vanuit mijn ooghoeken dat hij het briefje leest en er verschijnt een bijna onzichtbare glimlach op zijn gezicht. Ik heb nu al zin in het bal, het enige is dat ik nu nog op zoek moet gaan naar een blauwe jurk en ik denk dat Milou me daar wel bij wil helpen. 'Milou, zullen we even wat drinken na de lessen? Ik wil even wat dingen vragen.' Fluister ik naar Milou. Dom van me, want ze zijn er in dit internaat heel streng op als er tijdens de les wordt gepraat. 'Nova, ik weet dat je nieuw bent maar de regels zijn voor iedereen hetzelfde. Geen. Gepraat. Tijdens. Mijn. Les. Begrepen?' Klinkt de strenge stem van de geschiedenisleraar door het lokaal. Ik knik, 'Ja meneer, begrepen meneer. Het zal niet meer gebeuren,' zeg ik braaf, maar vanbinnen heb ik er eigenlijk schijt aan. Waarom moeten deze leraren zo streng zijn, wij zijn ook maar kinderen hoor.

Het internaat is zo groot, er zijn dus slaapkamer, er is een eetzaal, sportzaal, woonkamer, schoollokalen en een soort cafeetje; daar zitten Milou en ik nu. We hebben allebei een warme chocolademelk met slagroom en kaneel en een chocolade muffin. 'Dus, waar wilde je het over hebben?' Vraagt Milou met d'r mond vol. 'Nou ik ving ergens op dat er aanstaande vrijdag een gemaskerd bal is en ik, nou ja, ik ben nog nooit naar een bal of een ander feest geweest,' zeg ik twijfelend, want ik moet uitkijken dat ik niet vertel over mijn "date" met Dylan. Milou kijkt helemaal opgewonden, 'Ja, dat klopt, ieder jaar is er een gemaskerd bal en ik ben er dus ook nog maar naar een geweest en oh my god het is zo gaaf dat we dan samen kunnen gaan! We hebben vrijdag maar tot twaalf uur les, zodat iedereen jurken en alles kan kopen, zullen wij dan samen jurken uitkiezen?' Ik lach, wat is ze toch weer vrolijk. 'Ja, dat lijkt me super! Volgens mij staat geel jou heel mooi met je getinte huid,' zeg ik. Milou maakt een gebaar met haar hand van "ach schiet toch op" maar ik weet dat ze dat zelf ook weet. 'Misschien. Jij moet sowieso gaan voor een blauwe jurk, ik weet zeker dat dat perfect is voor jou!' Zegt ze. 'Ja, dat had ik ook al in gedachten,' antwoord ik, want ja dat heb ik dus ook al aan Dylan gezegd... Milou en ik kletsen nog wat door over het bal als ik Dylan buiten zie lopen. 'Hé Milou, ik ga nog even buiten wandelen, ik zie je zo op de kamer nog even voor het avondeten, oké?' Zeg ik snel tegen Milou en ik sta al half op. Milou is een beetje verward door dit plotselinge vertrek, 'Uh, oh oké ja is goed tot straks. Gaat het wel?' zegt ze twijfelend. Terwijl ik al bijna wegloop zeg ik: 'Ja, prima, helemaal goed!' Milou trekt een gek gezicht, ik gedraag me ook raar maar dat komt gewoon door Dylan. Hij doet iets met me en ik weet niet wat, maar ik voel me er prettig bij en daar gaat het om, toch?!

Ik snel naar buiten, er is niemand. En als ik niemand zeg, bedoel ik ook echt niemand. Net was Dylan er nog en nu is hij spoorloos. Ik kijk om het hoekje bij de deur, misschien is hij daar aan het roken, maar nee daar is hij niet. Ik loop door naar het bankje waar we de eerste dag zaten, maar ook daar is niemand behalve een kwakende eend te bekennen. 'Vertel eens eendje, waar is die knapperd?' Shit, het wordt steeds erger met me, ik praat nu zelfs tegen een eend. Ik wil me net omdraaien als er van achteren twee handen voor mijn ogen worden geslagen. Dylan!