Mr. Badboy and Miss. Goodgirl

Hoofdstuk 30

Ik klop op de deur van de kamer van Dylan. 'Wacht even!' roept hij. Ik wacht rustig op de gang en dan gaat de deur open. Dylan staat daar in een prachtige witte blouse met een rode roos in zijn handen. Hij buigt een stukje voorover en zegt: 'Kom binnen, schoonheid.' Ik bloos en glimlach. Ik voel me meteen een beetje verkeerd gekleed met mijn peplum shirt en spijkerbroek, maar ik loop trots de kamer binnen en pak de roos van Dylan aan. Hij pakt mijn hand en kust deze als een echte heer. Als ik verder loop zie ik dat hij zijn bed met een wit beddengoed heeft opgemaakt en er liggen rozenblaadjes in de vorm van een groot hart midden op het bed. Op het nachtkastje staat een fles champagne met twee glazen erbij. Hij heeft echt overal aan gedacht, want er is zelfs rustige achtergrond muziek. 'Waar heb ik dit aan te danken?' vraag ik met tranen in mijn ogen van geluk. 'Voor het jezelf zijn en mij de eer geven om jouw vriend te mogen zijn,' antwoordt hij. Ik loop naar hem toe en knuffel hem. 'Dankjewel,' zeg ik met mijn gezicht tegen zijn nek aan. Hij ruikt ook heerlijk. Dit is allemaal te veel, het is te perfect, 'Dit kan niet echt zijn,' denk ik. 'Dat is het wel,' zegt Dylan. Oeps, dat zei ik blijkbaar hardop. Dylan pakt mijn tas van mij aan en zet hem achter zich neer. Hij pakt mijn hand en trekt me voorzichtig mee richting de champagne. Hij plopt de kurk eraf en schenkt de champagne in de glazen en geeft er een aan mij. We heffen ons glas, 'Op ons,' zeggen we tegelijk, alsof we het hebben afgesproken. We nemen een slok en geven elkaar dan een kus. 'Je bent zo lief,' zeg ik tegen hem. 'Jij bent nog liever,' antwoordt hij. Ik ga op het mooie opgemaakte bed zitten en klop naast me. Dylan snapt me en komt naast me zitten. Zachtjes leun ik tegen hem aan, ik ben zo moe en zo blij met hem. Twee verschillende dingen, maar het is niet erg, want ik weet dat Dylan het snapt dat ik nu te moe ben om nog heel lang op te blijven. Ik gaap. 'Ben je moe?' Hij drukt een kus op mijn haren. 'Ja, sorry... Het is ook allemaal zo veel geweest de afgelopen tijd.' Ik sla mijn armen om zijn middel heen en druk me stevig tegen hem aan. Hij slaat zijn armen ook om mij heen en knuffelt me terug. Het voelt goed, veilig, vertrouwd. Dat gevoel dat je krijgt door je hele lichaam als je iemand heel mooi hoort zingen? En nee niet het kippenvel op je armen, maar het gevóel. Dat gevoel, samen met liefde vormt wat ik nu voel. We blijven een tijdje zo omarmt zitten en dan zegt Dylan: 'Weet je wat? Neem lekker een warme douche, dat zal je goed doen. Daarna kunnen we rustig in bed liggen.' Ik laat hem los, 'Graag.' Ik sta op, pak mijn tas en neem deze mee naar de badkamer.

Als ik klaar ben met douchen doe ik mijn pyjama aan. Ik heb deze pyjama vlak voor ik het internaat in ging bij Victoria's Secret gekocht, omdat ik gewoon één pyjama wilde hebben waar ik me echt een vrouw in voel. Het is een prachtig lichtroze nachthemd die tot net over mijn kont valt. Er zit een kanten randje om, het is gewoon mooi. Door hoe Dylan deze avond al heeft ingericht, past dit er goed bij. Als ik helemaal klaar ben loop ik de kamer weer in en daar zit Dylan midden op het bed vlak achter het hart. In het hart ligt een klein zwart doosje. 'Wauw,' zegt Dylan als hij mij ziet. Ik bloos, 'Dank je.' Ik loop naar het voeteneind van het bed met mijn ogen op het doosje gericht. Dylan pakt het doosje en maakt het open. Ik sla mijn handen voor mijn mond, ik ben sprakeloos.