Mr. Badboy and Miss. Goodgirl

Hoofdstuk 12

Zwanger. Milou is zwanger. Ze weet niet hoe, nou ja natuurlijk weet ze wel hoe, maar niet hóé. Hoe kunnen die eikels haar dit aandoen? Ze hebben haar gewoon gedrogeerd en verkracht en wie weet wat nog meer. Milou is helemaal overstuur, ze ligt met haar hoofd op mijn schoot te huilen. Ik weet niet wat ik kan zeggen om haar gerust te stellen! Ik strijk Milou nu al een kwartier over haar haren om haar een beetje proberen te kalmeren, maar het helpt niet. Er is maar één iemand waar ik aan kan denken die misschien kan helpen, James. 'Lou'tje, ik moet even iemand bellen. Ga maar rustig op bed liggen, ik ben zo terug!' Milou haalt langzaam haar hoofd van mijn schoot en gaat op bed liggen. Ze houdt het kettinkje dat ik haar heb gegeven vast. Ik ga de deur uit en de enige veilige plek die ik kan bedenken waar niemand me zou kunnen horen is de kelder van Dylan, dus ga ik daarheen. 

Eenmaal aangekomen in de kelder, pak ik mijn mobiel en bel James.

James: 'Zussie!'

Ik: 'Broertje...' zeg ik minder enthousiast.

James: 'Wat is er?!' 

Ik: 'Met mij is er niks, het is Milou mijn kamergenootje. Z-ze is vannacht gedrogeerd en verkracht, we hebben net een zwangerschapstest gedaan voor de zekerheid, want ze weet niet wat er vannacht is gebeurd... James, ze is zwanger en in paniek, ik weet niet wat ik moet doen!' 

James: 'Jezus, dat kun je niet menen! Wat vreselijk!' antwoordt hij geschrokken.

Ik: 'Ja... Zeg me dat jij een oplossing hebt! Milou is pas zestien, dat is veel te jong om moeder te worden en al helemaal op deze manier!' 

James: 'Het is vannacht gebeurd, dus ze kan de morning after pil nemen. Maar dan moet ze dat wel zo snel mogelijk doen, anders helpt het niet meer en dan is de enige optie een abortus en ik kan me zo voorstellen dat ze dat al helemaal niet wil!

Ik: 'Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht! Dankjewel, ik ga het meteen halen!' 

James: 'Geen probleem, ik ben blij dat je me hebt gebeld. Beloof je me dat je voorzichtig doet vanavond met het bal enzo?'

Ik: 'Ja, natuurlijk. Beloofd! Ik hou van je.' 

James: 'Ik ook van jou, succes!' 

Ik hang op en ga zo snel mogelijk de kelder uit. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog net genoeg tijd heb om langs de drogist te gaan, dus dat doe ik ook.

Als ik terugkom in onze kamer, met de pil natuurlijk, zie ik Milou nog precies op dezelfde manier liggen als ik haar had achtergelaten. 'Kijk is wat ik heb; de morning after pil, als je deze nu inneemt is er niets aan de hand! De zwangerschap stopt meteen, het is opgelost lieverd!' zeg ik meteen. Milou's gezicht klaart meteen een beetje op. 'Dankjewel, ik ga 'm meteen innemen,' antwoordt ze. Ze gaat naar de badkamer om hem in te nemen. Ik kijk naar onze jurken die aan de kastdeur hangen, 'Milou, wil je nog wel naar het bal gaan?' roep ik naar haar. 'Ja, natuurlijk!' roept ze terug. Gelukkig, het gaat al een beetje beter met haar, het is ook niet niks! Ik kleed me uit en trek de jurk aan, want zoveel tijd hebben we niet meer. Milou komt ook de kamer weer in en doet hetzelfde. We hebben geen tijd meer om onze haren te krullen, dus maken we bij elkaar twee kleine vlechtjes die we over ons losse haar naar achteren binden. Daarna maken we elkaar met mijn make up op en al snel zijn we klaar voor het bal. Alleen nog wat sierraden om en het masker op en klaar! Het is tijd om te gaan.

Het gemaskerd bal vindt plaats in een speciale feestzaal of zoiets, hoe dan ook: ik ben er nog niet geweest. Milou en ik staan op de rode loper bij de ingang. Er staat een beveiliger, om ervoor te zorgen dat er niemand met alcohol of drugs naar binnen gaat. Normaal zou ik dit denk ik overdreven vinden, maar na wat er vannacht allemaal is gebeurd kan ik er alleen maar blij mee zijn. Milou en ik worden gefouilleerd en we mogen doorlopen. Binnen ziet het er prachtig uit. Er hangen kroonluchters en het is helemaal in een klassieke stijl aangekleed. Alle meisjes hebben prachtige jurken aan en alle jongens zijn in pak, het is alsof we in een paar eeuwen terug zijn beland! Milou kijkt gespannen om zich heen, al kan ik haar gezichtsuitdrukking niet helemaal zien door het masker, ben ik er vrijwel zeker van dat ze kijkt of de eikels er ook zijn. Het is allemaal heel leuk hoor, die maskers, maar aan de andere kant ook super onhandig, omdat Milou ze nu niet goed kan herkennen. Maar zij kunnen haar als het goed is ook niet herkennen, dus laten we hopen dat er vanavond niets gebeurd. 'Hé Milou,' zeg ik in haar oor, 'ik heb vroeger op kickboksen gezeten. Als ze je iets aan willen doen, eerst een kaakstoot geven en dan bij de jongens daar van onderen!' Milou grinnikt een beetje, maar ik ben bloedserieus. 'Thanks Nova, maar ik hoop toch dat het niet nodig gaat zijn! Kom, zullen we naar Liv en Jill gaan? Ze staan daar,' zegt ze en ze wijst naar de tweeling. Aan de andere kant zie ik een jongen met een blauwe stropdas om en dat kan niemand anders zijn dan Dylan! 'Eh, ja nee ga maar vast, ik ga even wat drinken halen,' antwoord ik. Milou knikt en gaat dan weg. Snel loop ik naar Dylan toe, maar hij lijkt me niet te zien. Als ik voor zijn neus sta, staat hij me maar aan te kijken. 'Dylan? Ik ben het!' zeg ik tegen hem. Hij lacht, 'Oh Nova! Sorry, ik had je even niet herkent met die mooie jurk en je masker, dom want ik wist dat je een blauwe jurk zou dragen!' Ik lach ook, 'Nou ja, onze vermomming werkt dus blijkbaar,' zeg ik en ik steek m'n tong naar hem uit. 'Kom, wil je dansen?' vraagt Dylan aan me terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. Ik doe alsof ik twijfel, maar knik uiteindelijk heftig. Ik pak zijn hand aan en we gaan dansen. Er staat nu pop muziek op dus dansen we een beetje om elkaar heen, gelukkig maar, want Milou komt eraan. 'Dylan, m'n vrienden komen eraan, ik zie je zo,' zeg ik snel tegen hem en ik draai me om naar Milou. 'Hé, was je al aan het dansen zonder ons?' vraagt Milou. 'Ja, ik kon het niet laten, zo op mijn eerste feest, bal gelegenheid!' zeg ik zenuwachtig. Milou lacht en geeft me een beker drinken. Ik kijk in het bekertje en zie een rode vloeibare substantie, 'Ehh,' begin ik, 'wat is dit?' 'Ga me niet vertellen dat je dat óók nog nooit hebt gehad! Dat is punch gekkerd,' antwoordt Milou. Ik lach, 'Oeps, dat wist ik niet nee,' snel neem ik een slok. Het is eigenlijk best lekker! 

Ik dans bijna de hele avond met de vriendengroep en ergens op het einde van de avond heb ik eindelijk weer een momentje met Dylan. We staan samen te dansen in een hoek als er een rustig nummer komt. Iedereen gaat schuifelen, dus Dylan en ik kunnen er niet aan ontkomen. Voorzichtig leg ik mijn armen over zijn schouders en pakt hij me bij mijn middel. We schuifelen langzaam op het ritme van de muziek, het voelt goed. Dylan haalt een hand van mijn middel en gaat richting mijn gezicht. Hij schuift mijn masker omhoog, dus besluit ik hetzelfde te doen. Dit is zo romantisch, denk ik stiekem. Nu kunnen we elkaar aankijken terwijl we schuifelen. Ik leg mijn hoofd zachtjes op zijn schouder waardoor we meer in een knuffelhouding aan het knuffelen zijn. 'Dylan...' zucht ik. 'Wat is er Nova?' vraagt hij aan me en hij pakt me nog iets steviger vast. 'Ik... Ik ben bang dat ik verliefd op je ben,' zeg ik. Het is eruit. Ik ken hem amper een week, wat moet hij wel niet van me denken. Het voelt gewoon zo goed tussen ons en als het goed voelt, heeft tijd daar niets mee te maken, toch? Dylan duwt me iets naar achteren. Shit, wil hij nu niet meer met me dansen? Ik had het nooit moeten zeggen! Maar nee, hij kijkt me nu weer recht in de ogen aan, 'Ik ben bang dat ik ook verliefd op jou ben,' zegt hij dan met een grijns. Ik zoen hem. Eerst is hij verrast, maar meteen gaat hij er in mee. Hij pakt me weer stevig vast en zo zijn we schuifelend aan het zoenen. Het is perfect, het is zo zacht en teder. Ik weet niet hoe lang we daar zo staan, maar het maakt me niets uit. Ik ben verliefd op Dylan de Graaf en iedereen mag het weten. Shit, nee! Niemand mag het weten. Meteen stop ik met zoenen, waar Dylan van lijkt te schrikken. 'Is er iets?' vraagt hij aan me. Voordat ik antwoord geef, doe ik hem zijn masker op en doe ik ook mijn eigen masker op. 'Dylan, iedereen kan ons zien hier! Ik wil niet dat je in de problemen raakt,' zeg ik in zijn oor. 'Shit, daar heb je gelijk in... Nou ja ik zie maar een oplossing, wat dacht je ervan de zaal uit te gaan?' antwoordt hij en ik zie dat hij grijnst, hij heeft namelijk alleen een masker op die over zijn ogen gaat. 'Dat is goed, ik moet wel even tegen Milou zeggen dat ik weg ben...'