KAFES +18 |Tamamlandı|

❄️KAFES ❄️🔟

10. Burdan gitmek istiyorum...

Tuğçe odasının penceresinden dışarıyı izlerken saate baktı saat beş buçuğa geliyordu ve hala bir türlü burdan nasıl çıkacağını bulamamıştı. Polat denilen adam gitmesine izin vermemiş bide üsttüne üstülk telefonunada el koymuştu. Şansını Buket'ten yardım istemek içinde denemiş sonucunda büyük bir hüsrana uğramıştı. Sitresten elleri terlemişti kaçmak için bir yol düşünürken ama gel görkü pencereden başını bile çıkartamıyordu. Sinirle etrafına bakındı ve daha sonra kocasının eşşalarının arasında ona yardımı dokunacak birşeyler bula bileceğini düşündüğü için hızlı adımlarla çekmeceleri karıştırmayı başladı. Birkaç dakika sonra hüsranla ellerini belline koydu. Bu iş düşündüğünden bile zor olacaktı. Birden aklına gelen fikirke gülümsedi.

Kesinlikle burdan kurtulacaktı!

Tuğçe merdivenleri inerken yüz ifadesini normal tutmaya çalışıyordu. Son basamağa geldiği gibi mutfağa girdi. Geniş mutfakta Buket ve Feride hanım yemek yapıyordu. İki kadın hala Tuğçe'nin varlığından haberdar değildi. "Tuğçe hanım hala sabahtan beridir birşey yemedi hastalanancak. " Buket'in endişeli sesi hem hanımı için hemde kendileri içindi "Çabuk yemekleri hazırlayalım ozaman!" Feride topbul elleriyle fasulyeleri kırarken arkasından duyduğu sesle elini göğsüne koyup arkasına döndü.
İki kadında karşısında Tuğçe'yi görmeyi beklemiyorlardı. İkiside birbirine endişeli birşekilde bakarken ortamda ki sesizliği bozan Tuğçe olmuştu.

"Yemeği salonda yicem." tek düze konuşmuştu sesinde hiç bir duygu yoktu istediğide buydu. Ozaman şimdi oynayacağı oynu güzelce oynaya bilirdi. Kadınlar büyük nbir şefkle yemekleri hazırlarken Tuğçe biraz suçluluk hisetti ama burda kalmak istemiyordu. Buda pilanının diğer aşamasıydı onlar yemekleri hazırlarken meşkul olduğundan onu farketmeyeceklerdi. Tuğçe bahçeye çıktu geçen bir kaç dakika etrafta ki insanları izledi  bu kadar adamın arasından nasıl çıkacaktı şimdi   öfkeyle oturdu  hava hafif bulutluydu birden duyduğu motor sesiyle evin bahçesini bir BVM girmiş hatta üstüne üstük küçük bir dirift şovu bile yapmıştı. Tuğçe merakla arabaya bakarken korumalardan biri arabaya koştu ama yetişemeden kapı açılmıştı.

Volkan arabadan indiği gibi güneş gözlüklerini çıkartı ve daha sonra etrafına bakınmaya başladı gördüğü kişiyle ona hitaben konuştu. "Polat nerde?" karşısında duran adam konuştu. "Kendisi şuanda bahçe dışında efendim!" koruma karşısında duran adamın yüzünde ki ifadenin değiştiğini görsede yapacak birşey yoktu. Volkan kont pantolonundan telefonunu çıkartığı gibi Polat'ın nımarasını çevirmişti birkaç saniye sonra sesgelmişti." Ne var?! " Volkan duyduğu sesle elini saçlarının arasından çekiştirip arkaya attı. "Nerdesin ben geldim" konuşurken etrafa bakınıyordu ve gördüğü kişiyle önce şaşırsada daha sonra gülümsedi "Dur dur abi bu fıstıkta kim böyle kapatıyorum" "Volkan sakın yan-" Volkan telefonu kapatmış çardakta oturan kadına doğru gitmeye başlamıştı bile uzun zaman olmuştu bukadar güzel bir kadın görmemişti.

Kendisine doğru gelen adamı incelerken üstüne giğmiş olduğu beyaz tişört ve kont pantolonla genç bir adam olduğu belliydi sarı saçları hafif uzundu. Kendisine doğru gelen adam izin istemeden çardağa girmişti bile. Tuğçe elinde ki kitabı masaya koydu.

"Merhaba ben Volkan" kendisine doğru uzatan ele bakan Tuğçe kaşlarını çattı. Düşündüğü kadar genç değildi belli ki . Adamı incelerken üst üste attığı ayaklarını indirdi ve ayağa kaltı. "Kim olduğunuz umrumda değil!" başka bir zaman olsa belki tavırlarında biraz değişiklik ola bilirdi ama her kimse kocasıyla ilgisi olduğu belliydi ve onunla ilgili hiçbir konu yada kişiler hoşuna gitmiyordu artık. Volkan karşısında ki kadının tavrı onun şaşırmasına neden olurken istemsizce bu gün neden tıraş olmadığını düşündü!