KAFES +18 |Tamamlandı|

❄️KAFES ❄️2️⃣1️⃣

Neden herşey bu kadar kötü olmak zorundaydı ki?  Tuğçe etrafındakilerin neşesine baktığımda yüzündeki gülümsemesini zar zor tutmaya çalışıyordu.  Kendisi için hazırlanmış bir geceydi ama nedense hiç mi hiç burda bulunmakta istemiyordu herşeyiyle sevdiği adamın ona olan öfkesi artık çok ağır gelmeye başlamıştı. Annesi ve babasıda gelmişti onlarla hasret gidersede içinde anlamlandıramadığı bir huzursuzluk vardı zaten saatlerdir buradaydı ama  kocasını hiç bir yerde görmemişti. Nehir bile onun halini görmüş ve karışmamıştı.  Tuğçe iç çektikten sonra bulanan midesiyle etrafa bakındı ama birden üstünde hissettiği bakışlarla hemen birkaç metre ötesinde kendisine bakan bir adamla göz göze gelmişti adamın bakışlarında ki tehlikeyi farkettiğinde ürpermişti. Gerildiğinden  hemen bakışlarını kaçırmıştı ama birkaç dakika saniye sonra tekrar baktığında Adamın yerinde olmadığını farkettiğinde Kaşları çatıldı. Oturduğu yerden kaçtığında etrafa bakındı ama simsiyah giğinmiş adamı hiç bir yerde görmemişti. Annesi kızının tedirginleşmiş halini görünce konuştu.

"Ne oldu kızım bir sorun mu var?" dediğinde Tuğçe ona bakmış ve gülümsemeye çalışmıştı. Bugün nekadarda yorulmuştu böyle mutsuz olduğu halde gülümsüyordu. İçi param parçayken dışarıdakiler mutlu olduğunu göstermek zorunda hissediyordu. Bunu yapmaluydı yoksa bir çoğu kişi geröek duygularını öğrenirdi.

"Hayır. Ben sadece bunaldım biraz hava alsam iyi olacak?" dediğinde Annesinin bakışlarının dahada derinleştiğini görünce hemen konuştu.

"Sadece bunaldım gerçekten bileyim yok. " dedi.. Ansesinin bakışları arasında kalabalığın arasında yürümüye çalışıyordu. Birkaç kişinin onu izlerini görsede umursamadı zaten kafası çok dağınıktı bide meraklı hiç birini çekemezdi. Giğmiş olduğu siyah elbiseyi sağ eliyle tutup kaldırdı en azından şimdi daha rahat yürüye biliyordu. Ortam çok kalabalıktı ve sayısız insan vardı. Kocası gelmiş ikisini tanıttıktan sonra ortalardan kaybolmuştu daha doğrusu Tuğçe ondan kaçmıştı sevdiği adamdan kaçıyordu.Bakışları tekrardan salonu tararken bu sefer onu göre bilmişti yanında sayısız adam arsında Murat ve Volkan'ı tek tanımıştı yanında iki iri adam daha vardı ve ona çok önemli birşeyler söylediğini düşündü çünkü hepsinin yüz hatları çok korkutucu görünüyordu heleki yüzünde yara izi olan adamı görmesiyle biraz ürkmüştü adamın adını şimdi hatırlamasada kaçtığı gece onuda görmüştü kocası büyük bir dikkatle karşısındaki adamları dinliyord ama şimdi onu her gören kadın ve erkek onun ne kadar zengin olduğunu her seferinde vugulamaları yüzünde Tuğçe onun ailesine  istediğini yapa bileceğini birkez daha net bir şekilde anlamış ve dahada tedirgin olmuştu ama onu her takım elbise içinde gördüğünde inanılmaz bir heycanın kalbisini sarmasınıda anlayamıyordu kocası çok yakışıklıydı ve burda ki sayısız kadının onu izlediğini elbet farkındaydı . Kafasında oluşan sayısız düşünceyle birlikte bakışlarını kocasından çektiği gibi direk lavoboların olduğu tarafa gitti yüzüne bir su vursa iyi olacaktı midesi bu birkaç günde anlamadığı bir şekilde çok artmıştı. Lavaboya girer girmez çıkan bir gurup kızın kıkırdayarak konuştuğunu görünce en son nezaman arkadaşlarıyla birlikte birşeyler yaptıklarını hatırlamak istercesine düşündü. Üzgünce bir nefes çekti evlendiğinde beri hayatı çok farklı bir şekilde değişmişti ve zannettiği bişey varsa oda dahada mutsuz ve yanlız hisetmesiydi bir türlü mutlu olamamıştı tamam belki insanın sevdiğinin yanında olması herşeye değerdi ama ya sevdiği insanın ona zarar vermek dışında hiçbir etkisi yoksa? İşte bu onu çok üzüyordu git gide bu evlilik ona ağır gelmeye başlamıştı artık çok yorulmuştu. Onu sevmesi artık yetmiyordu! Bazı şeyler artık ağır gelmeye başlamıştı. Hem onuruna hemde gururuna büyük baskı oynanıyordu.

Suyu açıp boynuna ve şakalarına ıslak elleriyle dokundu  aynada ki bitkin yüz ifadesine bakındı nezaman  hayattan soğumuştu böyle? Derin bir nefes aldıktan sonra birden bir karar verdi burda gidecekti! Artık kesinleştirmişti zaman zaman düşünüyordu ama şimdi çok netti burdan gidecekti artık onun yanında kalmak istemiyordu ailesini tehlikeye atacağı için bu düşünceden hep kaçmıştı ama şimdi hala onu severken onun kendisine nefret edercesine bakmasına dayanamıyırdu ve artık bunu minik kalbinin dayanacağını sanmıyordu.