Çalı Gülü|AsDor

16. Bölüm: "Yeni Öğrenci"

Oy vermeyi unutmayın lütfen emeğe saygı rica ediyorum 🙏🏻

Her bir oy benim için çok değerli. Bu yüzden oylarınızı esirgemeyin lütfen. Okuyup, yıldızı parlatmadan geçmeyin🧡

Keyifli Okumalar🍓

_________________

Bunu beklemediği, yüz ifadesinden belli oluyordu. Sanki donup kalmış gibiydi, nefes bile almıyordu. Benim de ondan pek bir farkım yoktu aslında. Cevabını bekliyordum büyük bir heyecanla.

Kalbim, uzun zamandır atmadığı kadar hızlı atıyordu. Artık bir cevap vermesi gerekti bana. Evet veya hayır diyecekti, yalnızca. Tabi ya, dedim kendi kendime!

Birazdan benimle alay edecek.

"E, şey saçma bi soruydu," dedim nefes nefese ve hemen arabanın kapısını açıp arabadan indim. Arkamdan, bağırdığını duymamıştım bile çünkü şu an hiç bir şey duymuyordum.

________________

"Yani, bu Doruk'ta seni sevmiyorsa bir şey bilmiyorum ben!" dedi Aybike yeniden. Defalarca, aynı cümleyi kurmuştu. Neler olduğunu anlattığıma, pişman etmişti beni nerdeyse.

"Ay yeter Aybike! Dokuz oldu," dediğimde taklitimi yaparak önüne döndü. Bende, derin bir nefes aldım. Bir daha yüzüne nasıl bakacağımı bile bilmiyordum. Bu yaptığım, çok aptalcaydı.

Zaten, her şeyi Doruk'a bağlayıp duruyordum. Bu, benim hayalim olabilir ama bunu yapabilecek tek kişi, çocukluk aşkım olamaz. Sanırım artık mantıklı düşünemiyordum. Bu yüzden, Doruk meselesini bir süreliğine kapatmak istiyordum.

Çocukluk aşkı falan yok.

________________

"Hadi Aybike!" diye bağırdım bıkkınlıkla. Okula geç kalacaktık ve o hâla içerden çıkamamıştı. Tam on beş dakikadır, hepimiz de onun hazırlanmasını bekliyorduk.

"Ay geldim, geldim!" diyerek dışarı çıktığında rahat bir nefes aldım. Hazırlanması gerçekten çok uzun sürüyordu. Hiç bir şey de yapmamıştı ki, bunca zaman ne yaptı içerde diye düşünmeden edemedim. Aybike işte!

"Okula geç kaldık senin yüzünden sısterım," dedi Oğulcan. Aybike, ayakkabılarını hemen giydikten sonra hızla yanımıza geldi.

"Aman Harika'na geç kaldın," dediğinde herkes gibi bende gülmüştüm. Otobüsü de kaçırmıştık, Aybike sağ olsun.

"Otobüs bile kaçtı seni beklemekten be," dedi Oğulcan. Ben gülerken, bir anda gördüğüm arabayla bakışlarım değişmişti. Bu araba...

"Doruk'un arabası değil mi o ya?" dedi Ömer. Diğerleri de onay verip, bir şeyler söylerken ben hafifçe kaşlarımı çatmış arabaya bakıyordum. Hızla, arabaya doğru ilerledim.

"Doruk? Ne işin var senin burda?" diye sorduğumda camı açıyordu. Dün geceki aptallığımdan dolayı, dalga mı geçmeye gelmişti? Eğer öyleyse hiç sırası değildi. Hemde hiç!

Bir an, aklıma gelen şeyle hızla Aybike'ye sonra da Doruk'a döndüm.

"Aybike!" dediğimde susup kedi gibi masum bakışlarla bakmaya başladı bana. İkisi, anlaşmışlardı ve Aybike ondan oyalanıp duruyordu demek. İntikamımı alacağım ama görür onlar...

"Melisa hasta olduğu için gelmedi ve bugün seninle konuşmak istediğim şeyler varda, çok önemli. Bu yüzden seni ben almak istedim," dediğinde yutkundum. Ne konuşacaktı ki bu kadar önemli? Gözlerim, diğerlerine döndü.