Çocukluklarından beri arkadaş olan iki kişi . Anka Alev ve Beste Saraç . Son yıllarından aralarına giren kişiler , birden bire oluşan kavgalar , gereksiz sebeplerden dolayı birbirlerinden gitgide soğumaları ile aralarının açılması kaçınılmaz oluyor...
-Ne demek istemiyorum Anka konuşmadık mı biz bunları.
-Konuştuk ama...
-Ama?
-Ama... bu gün yorgunum Gece.
-Beste bu bahaneni kabul eder miydi?
-...
-Hadi çabuk hazırlan . Seni bekliyorum.
-Peki giyinip geliyorum.
Yavaşça oturduğum koltuğumdan kalktım. Gece ise koltuğa oturdu eline telefonunu alıp sosyal medya hesabında gezinmeye başladı. Gece Aras komiserin kız kardeşi, psikolog. Beste'nin bana bıraktığı son mektubu karakola götürürken ki halimi görünce Gece'nin numarasının ve kliniğinin yazılı olduğu bir kart vermişti Aras . Vermekte haklıydı çünkü hiç normal değildim. Karakola nasıl gittiğimi dahi hatırlamıyorum. Saçım, başım dağınık, ağlamaktan gözlerim şişmiş kıpkırmızı olmuş, turuncu, kızıl karışımı saçları en berbat halinde ,uyumadığı için başı ağrıyan ve yemek yemediği için baş dönmesinden yürüyemeyen bir Anka...
Kim psikoloğa gerek olmadığını düşünürdü?..
Gece ile olan 3. yada 4. seanstan sonra kendimi iyi hissetmeye başlamıştım. Artık aramızdaki bağ psikolog-hasta değildi. Birbirine derdini anlatan iki arkadaştı. O iyi biriydi. Kalbi tertemizdi. Saf duruluğu ile herkesi kendine hayran bırakabiliyordu. Kısa siyah saçları artık kesmeye karar verdiği kahkülleri ve mükemmel fiziği ile bir peri masalından fırlamış gibi bir hali vardı.
Girdiği her ortama pozitif bir enerji yansıtıyordu, delidoluydu , eğlenceliydi , bazen ciddiydi. Yürürken adeta bir balerinmişçesine yürürdü ,dans ediyormuş hissi verirdi herkese, her zaman dik başı , cesurluğu, doğruluğu ve dürüstlüğü ile herkesi kendine hayran ederdi.
Adeta bir prenses gibiydi..
Bense onun soytarısı...
Hızlıca giyindim. Ve içeriye geçti.
-Hazırım Gece.
-Mükemmel arabamla gideriz diyorum dışarısı yağmurlu ne dersin ?
-Bana uyar.
-Harika . Nota'ya yemeğini verdin mi?
-Tabi ki! Nota.. gel annecim..
Nota...
Lütfen kendine minik bir köpek al, ben çok almak istedim ama hayatta istediklerimiz pek olmuyor . İsmini de Nota koy. Benden bir anı olsun adı. Beste'nin Notası...
Mektubunda, Beste bana bıraktığı son mektupta küçük bir köpek almamı ve ismini Nota koymamı istemişti.
Reddedemezdim tabi ki ..
-Nota gel bir tanem Gece Ablaya!
Nota koştu ve hızla Gece'nin üstüne atladı . Gece Nota'yı severken telefonu çaldı.
-Alo ağabey?
-...
-Sanmıyorum gelemem galiba . Anka ile Beste'nin mezarına gidiyoruz bugün ayın ikisi.
Mezarı...
Bunu duymaya hiç bir zaman alışamayacağım. Benim Beste'min yattığı kuru toprak soğuk mermer..
Neden öldün ki Beste?
Bu kadar erken olmak zorunda mıydı güzelim?
-Bak o mantıklı tamam ağabey bize uyar.
-...
-Tabi konumu atarım. Evet ,tamam.
(-)
-Ne oldu Gece?
-Ağabeyim bizi almaya geliyor. Beraber mezarlığa gideceğiz. Bizim gitmemiz gereken bir yer varda.
-Peki tamam.
Biraz bekledikten sonra Aras Gece'yi aradı ve aşağıya indik. Yağmurun altında durmuş bizi bekliyordu. Gece hızlıca arabaya bindi.
-Merhaba .
-Merhaba Aras bey.
-Sanırım bey demezsen mutlu olacağım. Bana kalırsa samimiyeti bitiren bir kelime .
-Peki nasıl istersen ,dedim gülümseyerek.
Gülümsedi ve arka koltuğun kapısını açtı.
Hızlıca bindim . Gece mezarlığı tarif etti. Bir saat içinde mezarlığın önündeydik.
Arabadan indim. Büyük siyah demir kapıdan geçtim ve Beste'min yattığı yere ilerledim.
