Çocukluklarından beri arkadaş olan iki kişi . Anka Alev ve Beste Saraç . Son yıllarından aralarına giren kişiler , birden bire oluşan kavgalar , gereksiz sebeplerden dolayı birbirlerinden gitgide soğumaları ile aralarının açılması kaçınılmaz oluyor...
Yukarıda ki müziği açmayı unutmayın canlarım! Benim dinlerken adeta ruhuma dokunan bir şarkı, sizinkine de dokunsun istedim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"..Fark etmeden o gün, son kez bakmışım yüzüne..."
Beste benim en değerlimdi,
Dokunmaya kıyamadığım, bakmalara doyamadığım...
Atlamadan bir kaç gün önce, yaklaşık 6 gün olduğunu tahmin ediyorum. En son o zaman baktım onun yüzüne detaylıca. Ama en kötüsü o gün ona berbat sözler söyledim.
Nereden bilebilirdim bir kaç gün sonra beni arayacağını ve gözlerimin önünde intihar edeceğini.
Bilemezdim...
Hiçbirimiz bilemeyiz.
Ölüm yokmuş gibi davranıyoruz. Bir daha ayrılmayacakmışçasına kalp kırıyoruz.
Neden?
Gerekli bir nedeni var mı?
O gün Beste'ye
"Senden nefret ediyorum, keşke hiç tanışmamış olsaydık.."
Dedim.
Değer miydi?
Kalbini kırmaya?
Ruhunu incitmeye?
Onu hayata küstürmeye?
Onun ne hayalleri vardı? Bizim ne hayallerimiz vardı? Değer miydi benim olmayan hayalleri hiç etmeye?
O her ne kadar katilim değilsin dese de ...
Ben Beste'min katiliydim...
Onun hayallerinin, umutlarının, hevesinin, ruhunun katiliydim...
Sen nelerin katilisin?
Şimdiye kadar kaç kalbi kırdın?
Kaç hevesi kaçırdın?
Kaç hayali yok etin?
Birinin ölümüne sebep oldun mu mesela?
Bedenen değil!
Ruhen....
Hiç birinin ruhunu öldürdün mü?
Öldürdüysen ne yazık!
O en kötüsü ,bedenen yaşattığın birinin ruhunu öldürmek...
Ruhu ölen bir insan yaşayamaz çünkü, öylece bedeninin de öleceği günü bekler.
Sen kaç mutluluğu kursakta bıraktın mesela?
Peki sorayım tekrar sana,
Değdi mi yaptıklarına?
Şimdi git özür dile mesela.
Sen mi kırıldın yoksa?
Seni mi kırdılar hep bu hayatta?
İşte yazık onlara!
Dik dur yine de!
Ayakta kal!
Yoruldun mu?
Düş o zaman birazda , kaybet azıcık şu hayatta.
Her düşüş bir yükseliş getirir bu Dünya'da...
Düş, kalk, kaybet, dinlen, kazan!
Senden sadece bir tane var kıymetini bil kendinin!
Önce kendini sev!
O zaman hayatı da seveceksin..
Öleceğini hiç unutma! Ölmeyecekmiş gibi asla yaşama!
Kalp kırma, heves kaçırma, hayal yıkma!
Sana yakışan gibi yaşa şu Dünya'da
Haklıysan boyun eğme asla!
Haklının da hakkını yeme gönül terazini asla esnetme!
Kim ne zaman göç edecek bilemezsin, küslük oluşturma, darılma, ayrı kalma!
Bu sözüm sana!
Düzeltemeyeceğin kalbide asla yıkma!
Ben düzeltemeyeceğim bir kalbi yıktım.
Fark etmeden onun yüzüne son kez baktım, son kez gözlerine baktım, son kez sesini duydum, son kez kokusunu çektim içime derin derin...
