"A-arkadaşınızı mı?" dedi Hoseok şaşkınlıkla.
"Evet! Henüz on beş yaşındaydık. hepimiz yeni yeni tanışıyorduk... o-o zaman o ve yoongi tanıştılar ve altı ay sonra bizim Chae'miz ha-hayata gözlerini yumdu. Onu öldüreceğini bile bile onun yanında kaldı. Gitmeliydi. Çekip gitmeliydi..." Momo sözlerini zorlukla bitirdi. gözlerinden yaşlar peşin sıra akıyordu.
Hoseok bakışlarını Yoongi'ye çevirdiğinde ağladığını fark etti.
"H-haklısın gitmeliydim ve şimdi de gi-gitmeliyim. Hoseok bana bağlanmadan önce."
Yoongi ayağa kalktı ve kapıya doğru yöneldi. Sendeleyerek kapıya ulaştı. Askıdan kabanını aldı, kapıyı açtı ve dışarı çıktı.
Soğuk bir kış sabahında sokaklarda yürümeye başladı. Chaeyoung belki de hayatındaki en büyük pişmanlığıydı. Henüz çok genç olan zavallı kızcağızı öldürmüştü...
Chaeyoung da öleceğini bile bile sevmişti zaten yoongi'yi...
⚡107 kelime⚡
Olamaz chaegi shiplediğim ortaya çıktı sjsjsjsjsjsjsjs
Aralarında yedi yaş olmasına rağmen çok yakıştırıyorum. Aynılar ya. Duruş tavır falan aynı.
Neyse bölüm nasıldı?
Sizi sevdiğimi bilin ve oylarınızı eksik etmeyin.
Sonraki bölümde görüşürüz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Depend On You [Sope] ✓
FanficDikkat! Kalbi dayanmayacaklar okumasın. Mini hikaye (Bölümler kısa) Yoongi insanların enerjileini çekerek yaşayan bir canlıdır. Fakat herkesin değil sadece ruh eşinin enerjisini alabilir. Enerji olmadan yaşayamaz fakat böyle sevdiği insanları öldürm...