Sevdanın Yolu

21.Bölüm 'Çuval'

'Kum saatlerinden sızan ne serin yazların derinliği
O ürkek vanilya kokusu göçmen kuşların getirdiği
Zamanın geçmesinden çok belki de bizi böyle yıkan
Mevsimlerin dönme dolabıyla belli etmesi geçtiğini'

Atilla İlhan

(Bölüm Şarkısı~Her şey Senine Güzel^Eda Baba)

Mezun olalı aylar olmuştu, Tahir'in hastanesinde değilde yakın bir hastaneden çağrılınca orayı tercih etmiştim. Reddedip Tahir'in hastanesinde işe başlamam beni rahatsız ederdi sonuçta çok yakınlardı birbirine ve özel hastanelerde dedikodu yayılma hızı saniyede 156 bin felandı.

Tahir zorlandığımı gördükçe ısrar ediyordu istifa etmem için ama ben direniyordum. Cerrahlar biz pratisyenlere resmen eziyet ediyordu. Sıkıntı yapmıyordum daha başlardaydım en sonunda Tahir'e çok zorlanırsam istifa edeceğimi söylemiş ikna etmiştim ama o da biliyordu kolay kolay pes etmeyeceğimi.

Hastaneler arasında mekik döküyordum. İlk başlarda ayrı hastanede çalışmış, sonra Tahir'in hastanesine geçmiş daha sonra tekrar başka bir hastanede çalışmaya başlamıştım.

Hastanede koşturmaktan ayaklarıma kara sular inmişti ama değerdi. Onca çektiğim acıya, yalnız ve çaresizliğe bir ödüldü mesleğim. Asiye ablanın 'eve yemek yemeden gel' adlı mesajını okuduktan sonra üzerimi değiştirip aşağıya indim, Tahir daha gelmemişti. Kahve makinesinden sert bir kahve alıp Tahir'i beklemeye başladım.

Çok sürmeden tüm heybetiyle gelmişti canım nişanlım. Kahvemin son yudumunu içip arabaya bindim.

'Merhaba güzelim, nasıl geçti günün?'

'İyi ama yorucuydu senin?'

'Benimde aynı'

'Tahir, Asiye abla bizi yemek masasında topladığına göre bir durum var.'

'Büyük ihtimalle sevgilim, ama takma sen kötü bir şey değildir.'

Asiye abla adeta bir ziyafet kurmuştu. Üzerimizi değiştirip, ellerimizi yıkadıktan sonra hep beraber sofraya oturduk.

'Ee Nefes Hanum, mezun oldunuz ee doktor da oldunuz.'

'Evet Asiye ablam eee'

'Düğünü ne edecuk'

'Yengeeee'

'Ne var Tahir yenge yenge'

'Biz ne zaman hazır olursak demedik mi?'

'He dedik dedikte, sen dünden razısın Nefes'te başarılarını arda ardına sıralıyor bende heyecana geldum işte.'

'Asiye ablam üzülme sen kötü bir şey demedin ki'

'He demedum ama sizi sıktıysam'

'Yok ablam hem artık zamanıda gelmişti dediğin gibi her şey yolunda artık bunu ödüllendirmek gerekmez mi'

Herkes şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Evet emindim yani okulum bitmişti mesleğime başlamıştım sonuçta zaten beni başka bir yere göndermemişlerdi. Kaleli ailesinin evi, evim olmuştu. Tahir sevdam, ailesi ailem olmuşken neden uzatalım ki.

'Nefesim sen'

'Evet ben hazırım yani biliyorsunuz benim tek sorunum okulumu bitirip, kendime bir ev kurmaktı.'

'Orda duracasun bacım, kurulmuş bir evin varken ne ev kurması da'

Mustafa abiye gülümsedim.