12.Bölüm 'Mercan'

2.6K 154 19
                                    




ne kadınlar sevdim zaten yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam sanki çocuktular
bıraksam korkudan gözleri sislenir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir

hayır sanmayın ki beni unuttular
hala arasıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir şarkı belki bir şiir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir

yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kimbilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir.

Attila İlhan

(Bölüm Şarkısı~ Adı Yok Hala^Öykü Gürman)

Nefes, Dağdevirenler ile kötü tesadüften sonra stajına devam etmişti. Bazen Nazar ve Mercan ile aynı ortama giriyor, Mercan'ın tavırlarını ölçmeye çalışıyordu ama bu pekte mümkün olmuyordu. Mercan ya duygularını gizlemeyi çok iyi bilen bir kadındı ya da yüreğinde beslediği bir duygu yoktu.
İkincisinin olma ümidiyle işini yapmaya devam etti genç kadın.

Mesaisinin bitmesi çok yakındı Tahir'in nöbetinden dolayı eve ilk defa tek gidecekti.

Acile gelen hastanın serumunu bağladıktan sonra imzasını atıp üzerini değiştirmek için giyinme odasına gitti. Staj dönemi iyi gidiyordu, her şeye onca geri kalmışlığa rağmen Tahir'in de yardımıyla iyi bir öğrenci olmuştu. Bu süreçte hayallerin geç kalınmışlığı olmadığını anlamış oldu.

Üniversitenin bahçesinden çıkacakken Mercan'ı gördü. Nazar'ın yanından kendisine doğru yürüyordu. Gerilmeden edemedi Nefes.

'Nefes'

'Efendim Mercan'

'Şey Tahir gelmemiş'

Nefes vücudunda yayılan kıskançlık hormonuna engel olmak için adeta savaş veriyordu kendisiyle.

'Evet bir sorun mu var?'

Nefes aslında gerçekten sorun olup olmadığını merak etmişti ama vücudundaki kıskançlık hormonuyla verdiği savaşa yenilmiş sesi sert çıkmıştı. Mercan burukça gülümsedi karşısındaki kadına.

'Yok hayır yani ben seninle birlikte gideriz eve diye düşündüm. Belki bir çay içeriz.'

Günlerdir kafasında kurduğu kurguları belkide netleştirebilirdi bu fırsatla.

'Tabi olur ama önce Tahir'e arama lazım. Bir de şey ben sadece hastaneden eve gitmeyi biliyorum beni dönüşte bırakabilirsen'

'Tabi bırakırım sen Tahir'i ara haber ver zaten kafe biraz ilerde.'

Nefes sevdiği adama 'bir arkadaşıyla' kafede oturacağını bildiren bir mesaj attıktan sonra kafeye gelmişlerdi. Evet bu arkadaşın Mercan olduğunu 'şimdilik' saklamıştı çünkü izin vermeyeceği ap açık ortadaydı tanıyordu sevdiğini.

Uzun süren sessizliği Mercan bozmuştu.

'Ee alışabildin mi? Üniversite filan'

'Eh işte yavaş yavaş alışıyorum.'

'Nefes'

'Efendim Mercan'

'Şey aslında ben seni buraya başka bir konu için getirdim.'

Sevdanın YoluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin