[ Zawgyi ]
ဒီညေတာ့ အလုပ္ေတြပစ္ကာ ဟိုကေလးမေလးဆီ
သြား႐ႈပ္အံုးမယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္သည္။
သို႔ေပမဲ့ ကြၽန္မဖုန္းကိုမကိုင္တဲ့အျပင္ သူက
စက္ပါပိတ္သြားေတာ့ သံသယဝင္ရေတာ့မည္။
Jen's Mind-" ကေလးရယ္ ေဆးရံုက Duty
ခ်ိန္းသြားၿပီဆိုလဲ ဘယ္ေတြေရာက္ေနလဲကြာ..
ကိစၥတစ္ခုခု႐ွိေနလို႔လား...Jennie Kim ရယ္
စဥ္းစားစမ္းပါ သူဘယ္ကိုသြားႏိုင္လဲ "
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမသြားေလ့႐ွိတဲ့ေနရာဆိုတာ
သိပ္မ႐ွိတာေၾကာင့္ ကြၽန္မစိတ္ထဲထင္ေနမိတဲ့
ေနရာကိုသာ ေမာင္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ကေလးေပါက္ေလးကိုျမင္လိုက္ရမွဘဲ စိတ္ေအး
ရေတာ့သည္။
"လီလီ "
သူမနာမည္ကိုေခၚတာၾကားေတာ့ မ်က္ရည္ေတြႏွင့္
ကြၽန္မဆီကိုေျပးလာေနသည္။ အခုလဲ ဘာကိစၥေတြ
႐ွိလို႔ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေနမွန္းမသိ ။
"ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲ.."
"ဟိုအေကာင္နဲ႔ လမ္းခဲြလိုက္ၿပီ "
"ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
သူမငိုေနတာကိုျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေပမဲ့
လမ္းခဲြလိုက္ၿပီဆိုတာ ၾကားရေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ ။
"သူက လီလီ့ကြယ္ရာမွာေဖာက္ျပန္ေနလို႔ "
"အဲ့တာကို ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ကေလးရယ္...
အဲ့လိုေကာင္အတြက္ မ်က္ရည္ေတြအကုန္မခံနဲ႔
ေတာ့ တို႔အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
"အိမ္မျပန္ခ်င္ဖူး.."
"အဲ့တာဆို ဘယ္သြားခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ
ဘာစားခ်င္လဲ အားလံုးေျပာလိုက္ တို႔ပိုက္ဆံလိုက္
႐ွင္းေပးမယ္ "
"ကားေလ်ွာက္ေမာင္းခ်င္တယ္ မနက္ျဖန္
မနက္မွ duty ဆိုေတာ့ ဒီတစ္ညလံုး မအိပ္ဘဲ
ေလ်ွာက္သြားရေအာင္ "
"ဒါဆို ကားေပၚတက္ "
ဦးတည္ခ်က္မ႐ွိဘဲ Seoul ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လံုးနီးပါး
ေလ်ွာက္ေမာင္းေနမိေတာ့သည္။ ကားစီးရတာ
ၾကာသြားေတာ့ ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုၿပီး ေအာ္ေနတဲ့
ကေလးေလးကို သေဘာက်လိုက္တာ ။
YOU ARE READING
𝐕𝐢𝐥𝐥𝐚𝐢𝐧
Fanfictionနာကျင်ရမဲ့အရာမှန်းသိလျက်နဲ့ ပိုင်ဆိုင်ချင်နေမိတာဘာလို့ဆို တို့အတွက်အဖြေက မင်းဖြစ်နေလို့ 🥀
