[ Zawgyi ]
မေန႔ညက Nayeon နဲ႔ေတြ႔ၿပီးအျပန္မွာ ဟန္နီ႔ဆီကို
ဖုန္ဆက္မယ္လုပ္ေတာ့ ဖုန္းက အားမ႐ွိေတာ့ပါ ။
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဖုန္းကိုအားသြင္းၿပီး ေစာင့္
ေနရင္း ထိုေနရာမွာဘဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ ။မနက္
ေရာက္ေတာ့ မွဖုန္းကိုၾကည့္မိေတာ့ ေခၚထားတာ
ေတြတအားမ်ားေနတာပဲ..။
Jen's Mind-" ဟန္နီရယ္ ဖုန္းကိုင္ပါ့အံုး..
တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနတာလား "
ဒီေန႔ေတာ့ ရံုးမသြားေတာ့ဘဲ သူမဆီကိုသာထြက္လာခဲ့
လိုက္တယ္ ။ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို အိပ္ရာထတတ္တဲ့
ေကာင္မေလးက ခုဖုန္းေခၚတာကိုမကိုင္ဖူးဆိုေတာ့
တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာ ေသခ်ာၿပီ ။
အ႐ွိန္ကိုျမန္ႏိုင္သမ်ွတင္လိုက္ၿပီး သူမဆီကိုေရာက္ဖို႔
တစ္ခုထဲကိုသာေတြးေနမိတယ္ ။
"ဟန္နီ..လီလီ တံခါးဖြင့္ပါ့အံုး ဟန္နီ "
တံခါးေခါက္တာ ၾကာေနေပမဲ့ ခုထိတံခါးလာမဖြင့္
တာေၾကာင့္ ေသာ့အပိုနဲ႔ဖြင့္ၿပီးဝင္ၾကည့္ေတာ့ အိပ္ရာ
ထဲမွာ ေခြေခြေလး အိပ္ေနတဲ့ သူမ ။
ေဘးနားက ေရပတ္ဝတ္ကိုေတြ႔ေတာ့ ဒါဆိုညကဖ်ား
ေနခဲ့တာေပါ့ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္
ေဘးမွာ႐ွိေနေပးခဲ့သင့္တာ ။
"ဟန္နီ. .ေနလို႔အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"ဟင္ မမ "
ကြၽန္မကိုေတြ႔ေတာ့ အံ့ျသၿပီးအတင္းကိုဖက္ေတာ့
တယ္။ ညကလဲ ကြၽန္မတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ဖုန္း
ေခၚထားတာထင္ပါရဲ႕ ။
"မေန႔ညကေလ မမ မွားသြားတာ. . "
"အမ်ားႀကီးကိုလြမ္းေနတာ. ."
"အင္း သိပါတယ္ ကေလးရယ္. .အခုေနရတာ
အဆင္ေျပရဲ႕လား ေဆးရံုသြားဖို႔လိုေသးလား "
"ဟင့္အင္း. ."
အသံေလးကၿငိမ္ၿပီးေတာ့တိုးသြားလိုက္တာ ။ကေလး
မေလးက ဘယ္မွမသြားခ်င္ဖူးဆိုေတာ့ ဒီနားက
ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ေဆးသြားဝယ္မယ္လုပ္ေတာ့လဲ အဝယ္မခံ။
"ဘယ္မွမသြားပါနဲ႔. .ေဘးမွာဘဲေနေပးေနာ္"
"ကိုယ္ေငြ႔ေလးနည္းနည္း႐ွိေနေသးတယ္ေလ ဟန္နီ
ရယ္..အဖ်ားကမေပ်ာက္ပဲထပ္ၿပီးဖ်ားေနမွျဖင့္ "
YOU ARE READING
𝐕𝐢𝐥𝐥𝐚𝐢𝐧
Fanfictionနာကျင်ရမဲ့အရာမှန်းသိလျက်နဲ့ ပိုင်ဆိုင်ချင်နေမိတာဘာလို့ဆို တို့အတွက်အဖြေက မင်းဖြစ်နေလို့ 🥀
