şu an saat gecenin üçü ve önümdeki kocaman noodle kasesini didikliyorum.. uyuyamıyorum bir türlü, öleceğim uykusuzluktan of
aslında hala yazma isteğim yok, 1k'lık bölüm ve kendimi hiç zorlamadan tek oturuşta yazabilirdim ama iyice bıkmak, olmayan yazma hevesimi iyice kaçırarak batırmak istemedim. bu yüzden bölümler biraz gecikiyor, kusuruma bakmayın lütfen
elim de yanık, son sahnelerine kadar yazmıştım ama sonda ellerim aşırı acıdığı için yazamamış olabilirim, hatalara takılmayın
BUMMER JIMIN'İ DE BEBİS YAPTIK ABUU
sizi seviyorum
iyi okumalar<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Parti ortamlarından kesinlikle haz eden birisi değildim.
Lisenin son yılı herkes için ders çalışmayı, sınav telaşını ifade etse de asla onlar gibi biri olmamıştım ben. Geleceğe dair bir kaygı duymuyordum, geleceğime de inanmıyordum zaten. Benim gibi itin serserinin bir geleceğe sahip olacağını düşünmek bile komikti şahsen.
Kulaklarımı tırmalayan yüksek sesten rahatsız olmuştum, gözlerimi kıstım ve etrafıma bakındım usulca. Normalde burası 18 yaş altının alınmadığı bir bardı ama Taehyung bu işi bir şekilde halletmiş, bizi içeri aldırmıştı ama bu durum beni hoşnut etmiyordu. Leş gibi alkol kokuyordu burası, çok fazla kalabalık değildi ama yine de berbat bir koku sarmıştı her yeri.
Çok fazla alkol tüketen biri değildim, bu yüzden yanımdaki arkadaşlarım litreler dolusu birayı tepelerine dikerken ben sadece bakınmak ve sigara içmekle harcamıştım zamanımı. Aramız zaten bozuktu, çok fazla konuşmuyorduk bu sıralar ama onlarla olan arkadaşlığımı iyi tutmam gerektiğinin farkındaydım. Eh, Jimin'le aramızdaki şeylere bir isim vermiştik ve bunu arkadaşlarımdan gizliyor olmak, kesinlikle vicdanımı bir türlü rahat bırakmayan bir konuydu.
Sahi, Jimin nerelerdeydi? Bugün onu hiç görmemiştim.
"Taehyung." dedim yanımda oturan bedeni dürtüklerken. Dik bakışları bana döndü ve kaşlarının çatıldığını gördüm. "Ben çıkıyorum, kendi kendinize takılın siz."
Müziğin sesi yüzünden bağırmak zorunda kalmıştım ve bu çok da hoşnut olduğum bir durum değildi. "Tamam." dedi Taehyung parmakları arasındaki sigaradan derin bir nefes çekmeden önce. "Git sen, biz de kalkarız yarım saate."
Başımla onayladım ve masanın diğer ucunda oturan iki arkadaşıma da zoraki bir şekilde gülümsedim. Onlara arkamı dönerken anında yüzüme donuk bir ifade yerleştirmiş, ellerimi üzerimdeki deri ceketin ceplerine koymuştum.
Jimin korkutuyordu beni.
Yaşadığımız onca şeyden, yıllar süren düşmanlıktan sonra böyle bir şeye girişmiş olmamız korkutuyordu.
